تنها سکوت

پیچیده در ترنم هستی ، صدای تو
ای راز ناگشوده هستی ، خدای تو
هر سو که چشم می‌رسد، آنجا حریم توست
آخر، کجای عالم ما نیست جای تو؟
هر لحظه در عروجی و هر دم فراتری
کی می‌رسد عقاب تخیل به پای تو؟
کشکول آسمان که پر است از ستاره‌ها
چشم گشوده‌ای ست به روی عطای تو
از بس که در نگاه تو «هو» موج می‌زند
گویی خدا نشسته در آنجا، به جای تو
دریای بی‌کرانه‌ عقل و شهود و عشق
ای آبروی عالم ما موج های تو
هر شاعری که وصف تو گفته ست، دیده است
تنها سکوت بوده سزای ثنای تو
در واپسین نگاه به رویت، دو شعله آه
آن آخرین غزل که بگویم برای تو

منبع : روزنامه رسالت