تجزیه و تحلیل عوامل مؤثر بر جایگاه مدیران واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی

یکی از گام‌های مهم در جهت بهبود و بازسازی و توسعه دانشگاه، توجه و تأکید به ارزیابی مدیران آن می‌باشد. برای اثربخش‌تر نمودن اهداف این نهاد، انجام اقداماتی مانند اصلاح و بازآموزی مهارت‌ها و توانائی‌ها در واحدهای دانشگاهی ضرورت دارد. انجام این مهم منوط به تلاش فرد یا یک گروه نیست بلکه مستلزم خط مشی‌ها و سیاست‌ها، ارزش‌ها، انگیزه‌ها، فرهنگ سازمانی و اخلاق کاری می‌باشد تا در جهت اجرای برنامه‌های آموزشی و بالابردن سطح معلومات و اطلاعات و شناخت، مدیران تحول‌ساز و نوآور را پرورش داد.
چهار عامل مهم تأثیرگذار بر کارائی در دانشگاه: باروری آموزشی، بهره‌وری آموزشی مطلوب، مناسبات آموزشی مطلوب و اثربخشی آموزشی مطلوب می‌باشد. دانشگاه‌ها نباید با محتوای آموزشی مجرد و بیگانه از محیط بار آیند، بلکه لازم است سیستم آموزشی آنها در خدمت هدف‌های ملموس و مشخص جامعه قرار گیرد و به فقر مردم و فرآیند باروری تولیدی ضعیف آنان و عدم توسعه‌یافتگی مناطق اطرافش توجه کرده و از آموزش‌های خود برای زدودن این آثار کمک بگیرند. زیرا دگرگونی محیط اجتماعی از جمله صنعت، کشاورزی، بهداشت، شهرسازی، جاده‌سازی وسایل حمل و نقل، تولید ابزار و مصالح،... به نحوه آموزش‌ها و طرز تلقی‌های آموزشی یک دانشگاه برمی‌گردد و اگر یک دانشگاه در محیط و منطق‌های که استقرار دارد منشأ اثرات مهمی نباشد مانند تکنولوژی و دیگر صنایع مونتاژ وارداتی بوده و با محیط اطرافش بیگانه خواهد بود و تحول اساسی اقتصاد، صنعت و کشاورزی جامعه ریشه در آموخته‌های دانشگاه‌های مزبور نخواهد داشت و در این صورت محیط جامعه و دانشگاه از هم منفصل بوده و تنها دلخوشی دانشگاه‌های مزبور در بازده زیاد و تولید افزون سرانه دانشجویان بیگانه از نیازهای آموزشی جامعه است.

محمد اسماعیل انصاری ـ عضو هیئت علمی دانشکده علوم اداری و اقتصاد دانشگاه اصفهان
حسین استادی ـ عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهاقان

منبع : حوزه معاونت تحقیقات و فناوری