چهارشنبه, ۱۷ بهمن, ۱۴۰۳ / 5 February, 2025
مجله ویستا
صنعت رنگ ایران باید از درون خوش رنگ شود!
مقامات دولتی نیز لب به سخن گشودند . اعم از دوست حسینی معاون وزارت صنایع (1) حسین سلطانی معاون خسرو تاج در سازمان توسعه تجارت ایران (2) و خوش چهره عضو اقتصاددان كمیسیون اقتصادی مجلس (3). هر یك نظر خود را اعلام كرده یكی از آقایان گفت: باید جلوی ورود كالاهای بنجل را گرفت. دیگری گفت: چینیها به 5درصد سود در تولید قانع هستند و سومی گفت: برای فعالیتهای تولیدی نرخ بهره 24تا30درصد نمیتواند جذاب باشد و اما آیا این كه این اعتراضها بجا و به حق است یا خیر. كالاهای وارداتی واقعا بیكیفیت هستند یا خیر و یا این كه مسوولان صنعتی و اقتصادی كشور واقعا اعتقاد توان و قصد مبارزه با ورود كالاهای خارجی اعم از چینی و غیره با كیفیت یا بیكیفیت و ... را دارند یا خیر. همه مباحثی هستند كه پرداختی به جزئیات آن از حوصله این سطور خارج است. در این جا شاید فعلا فقط بیان دو نكته در این ارتباط راهگشای بحث باشد. اول این كه نمایندگی یكی از شركتهای صاحب نام از منطقه جنوب شرقی آسیا در اعتراض به موج یاد شده توجه عموم را به این نكته جلب میكند كه با ورود به سازمان تجارت جهانی تمامی این مشكلات برطرف میگردد و دیگر كسی حق ندارد نسبت به ورود كالایی اعتراض كند. این مطلب با عنوان دوران انحصاری صنعت به سر آمد. در روزنامه دنیای اقتصاد مورخ 14/9/1383 قابل مطالعه است و دوم این كه اتحادیه اروپا در قبال تعهدات ایران در قطعنامه پاریس متعهد میگردد كه راه ورود ایران به سازمان تجارت جهانی را هموار نماید.تا اینجای كار نتیجهگیری از سطور فوق به این شرح خواهد بود:
-1 دیر یا زود ایران به سازمان تجات جهانی خواهد پیوست. مواقع غیر تعرفهای اگر هم هنوز كم و بیش وجود داشته باشد كلا حذف و دیوار موانع تعرفهای نیز الزاما كوتاه خواهد شد.
-2 اصل فقط و فقط بر رقابت خواهد بود. در دهكده جهانی هر كس كالای بهتر قیمت مناسبتر و خدمات بهتر عرضه كند یكه تاز میدان خواهد شد.در اینجا و برای خالی نبودن عریضه بد نیست مطلع باشیم كه این بحث یعنی مقابله با كالاهای چینی تنها به كشور ما مربوط نمیشود. كشورهای پیشرفته صنعتی دنیا از جمله ایتالیا، آلمان، فرانسه و ... نیز با این پدیده دست به گریبان هستند. منتهی فقط دیدگاه آنها با نحوه تفكر رایج در ایران در ارتباط با این مقوله كمی متفاوت است. جهت روشن شدن موضوع اشارهای داشته باشیم به یك مصاحبه در نشریه آلمانی FARBC LACK . یك نشریه تخصصی صنعت رنگ در ابعاد جهانی با یكی از دست اندركاران این صنعت در آلمان در شماره2004/11 این نشریه مصاحبه مفصلی با آقای WOLFGANG SCHMITZ رییس بخش BUSINESS UNIT INORGANIC PIGMCNT از شركت BAYER CHEMICALS AG انجام شده است و در خلال این مصاحبه از وی در مورد نحوه مقابله وی با كالاهای ارزان قیمت چینی سوال شده و او در جواب چنین میگوید:حدود 80درصد كالاهای ارزان قیمت امروزه در چین تولید میشود ولی ما در صنعت رنگ به دلیل كمبودهایی كه از لحاظ كیفیت در این كالاهای (چینی) وجود دارد هنوز با مشكل عمدهای مواجه نمیباشیم. ولی میدانیم كه این رقیب قدر سعی خواهد كرد محصولات خود را با كیفیت بالاتر عرضه كند. از این رو ما از هم اكنون خودمان را آماده كردهایم فرایندها و روشهای خود را اصلاح میكنیم و به عنوان مثال امسال در نمایشگاه EUROPCAN COOTING SHOW عرضه خود را در ارتباط با HIGHPERFORMANC HP افزایش خواهیم داد. در كل سعی ما بر این خواهد بود تا با فناوریهای برتر به مقابله با رقیب چینی برویم.حال و با این مقدمه كه نسبتا هم طولانی شده، لازم است یادآوی شود كه نگارنده این سطور به دلیل عدم اشراف نسبت به ریزه كاریهای صنایع دیگر اجازه ورود به بحث كلی را به خود نمیدهد ولی در عین حال به خود حق میدهد در مورد صنعتی كه از زیر و بم آن آگاه است با مشخصههای فنی، كیفیتی، مدیریتی و ... آن در ابعاد ایران و جهان آشنایی نسبی دارد و هنوز - و این مورد خیلی مهم است - از عرق ملی به اندازه لازم برخوردار است كه نگران آینده صنعت و به خصوص نسل جوان كشور خود باشد. حداقل این پرسش را مطرح نماید كه وضعیت صنعت رنگ ایران را چگونه باید ارزیابی نمود.فردای این صنعت به چه ترتیب رقم خواهد خورد... آیا این صنعت تافته جدا یافته است و هیچگونه خطری آنرا تهدید نمیكند و اگر میكند كه حتما میكند، آیا صاحبان این صنعت خود را برای رویارویی آماده كردهاند كه لب به سخن نمیگشایند.نه اعتراضی، نه اظهار نظری، نه اطلاعیهای و نه... امیدوارم كه چنین باشد و مدیران و دستاندركاران این صنعت آینده را به خوبی مد نظر داشته باشند!!! ولی: هم اكنون یكی پس از دیگری سر و كله شركتهای به نام دنیا در حوزه صنعت رنگ پیدا میشود. برخی از آنها نمایندگیهای خود را دایر كردهاند. روز به روز بر تنوع و تعداد آنها افزوده میگردد. تبلیغات بعضا بزرگ آنها را میشود هم اكنون بر سر چهارراهها مشاهده نمود. وجود رنگهای خارجی در بازار ایران دیگر قابل انكار نیست و هر روز بر مقدار و تنوع آن نیز افزوده میگردد. در ضمن رنگهای تولید داخل به ویژه در محدوده رنگهای ساختمانی دیگر به هیچ وجه به روز نیست و دانش به كار رفته در آنها حداكثر مربوط به 20-30سال پیش میباشد.حال و با تمام این تفاصیل این سوال مطرح است كه چه باید كرد. باید دست روی دست گذاشت تا بقیه كارگاهها و كارخانههایی كه در دو دهه اخیر به هر دلیل تاسیس شدند مانند روندی كه در یكی 2سال گذشته به خوبی مشهود بوده یكی پس از دیگری به متروكه تبدیل شدند. و سالنهای تولید آن به محلی برای زاد و ولد جغدها و سایر حیوانات مفید و موذی مبدل گردد؟با خیل بیكار شدهها و بیكار شوندهها چه باید كرد. آیا میتوان به همه وام سه میلیون تومانی اشتغال داد تا در شهرها به مسافر كشی بپردازند...؟ آیا باید كارخانههای هنوز دایر هر روز باصطلاح از كیفیت بزنند تا در مناقصهها برنده شوند و از این طریق چند صباح دیگر سرپا بمانند و یا اینكه به سود كمتر قانع شوند و نفسهای آخر را طولانیتر بكشند!!؟؟آیا متولیان صنعت كشور هنوز میخواهند موافقتاصولی و پروانه بهرهبرداری صادركنند؟ آیا هنوز میتوانیم تبلیغ برای احداث شهركهای صنعتی جدید و تشویق سرمایهگذاران برای احداث كارگاه و كارخانه از جمله در صنعت رنگ در آنها بپردازیم؟ نگارنده این سطور خود مشاور این صنعت است و به همین دلیل هر از چند گاهی كسی برای احداث كارخانه یا كارگاه رنگسازی به او مراجعه میكند و او اكثرا موفق به منصرف كردن آنها میشود. به آخرین این مراجعات اشارهای كنم. هفته پیش یك پزشك از طرف یكی از دوستان معرفی شد و مراجعه نمود. او معتقد بود كه در كار طبابت دیگر دست زیاده شده و مقرون به صرفه نیست و لذا قصد دارد به صنعت وارد شود و این تصور را دارد كه صنعت رنگ صنعت پولسازی است. پس از كلی بحث و دادن اطلاعات بالاخره خوشبختانه منصرف شد و فقط یك سوال برای وی باقیمانده بود تحت این عنوان كه مگر شما <این جانب> مشاور این صنعت نیستید؟ مگر شما <این جانب> از این طریق امرار معاش نمیكنید. پس چرا مرا منصرف كردید؟ و در جواب به او گفته شد <كه چرا، این حقیر مشاور این صنعت است و از این طریق امرار معاش میكند. ولی چاه كن كه نیست!!گفتنی بسیار است و در آینده در حد توان به آن خواهیم پرداخت.در خاتمه چهارمین نمایشگاه رنگ و رزین در راه است. سعی كنیم از این امكان جهت تبادل نظر نیز بهرهمند شویم.
مهندس حمید رقمی
كارشناس ارشد و مشاور عالی صنعت رنگ
-1 دیر یا زود ایران به سازمان تجات جهانی خواهد پیوست. مواقع غیر تعرفهای اگر هم هنوز كم و بیش وجود داشته باشد كلا حذف و دیوار موانع تعرفهای نیز الزاما كوتاه خواهد شد.
-2 اصل فقط و فقط بر رقابت خواهد بود. در دهكده جهانی هر كس كالای بهتر قیمت مناسبتر و خدمات بهتر عرضه كند یكه تاز میدان خواهد شد.در اینجا و برای خالی نبودن عریضه بد نیست مطلع باشیم كه این بحث یعنی مقابله با كالاهای چینی تنها به كشور ما مربوط نمیشود. كشورهای پیشرفته صنعتی دنیا از جمله ایتالیا، آلمان، فرانسه و ... نیز با این پدیده دست به گریبان هستند. منتهی فقط دیدگاه آنها با نحوه تفكر رایج در ایران در ارتباط با این مقوله كمی متفاوت است. جهت روشن شدن موضوع اشارهای داشته باشیم به یك مصاحبه در نشریه آلمانی FARBC LACK . یك نشریه تخصصی صنعت رنگ در ابعاد جهانی با یكی از دست اندركاران این صنعت در آلمان در شماره2004/11 این نشریه مصاحبه مفصلی با آقای WOLFGANG SCHMITZ رییس بخش BUSINESS UNIT INORGANIC PIGMCNT از شركت BAYER CHEMICALS AG انجام شده است و در خلال این مصاحبه از وی در مورد نحوه مقابله وی با كالاهای ارزان قیمت چینی سوال شده و او در جواب چنین میگوید:حدود 80درصد كالاهای ارزان قیمت امروزه در چین تولید میشود ولی ما در صنعت رنگ به دلیل كمبودهایی كه از لحاظ كیفیت در این كالاهای (چینی) وجود دارد هنوز با مشكل عمدهای مواجه نمیباشیم. ولی میدانیم كه این رقیب قدر سعی خواهد كرد محصولات خود را با كیفیت بالاتر عرضه كند. از این رو ما از هم اكنون خودمان را آماده كردهایم فرایندها و روشهای خود را اصلاح میكنیم و به عنوان مثال امسال در نمایشگاه EUROPCAN COOTING SHOW عرضه خود را در ارتباط با HIGHPERFORMANC HP افزایش خواهیم داد. در كل سعی ما بر این خواهد بود تا با فناوریهای برتر به مقابله با رقیب چینی برویم.حال و با این مقدمه كه نسبتا هم طولانی شده، لازم است یادآوی شود كه نگارنده این سطور به دلیل عدم اشراف نسبت به ریزه كاریهای صنایع دیگر اجازه ورود به بحث كلی را به خود نمیدهد ولی در عین حال به خود حق میدهد در مورد صنعتی كه از زیر و بم آن آگاه است با مشخصههای فنی، كیفیتی، مدیریتی و ... آن در ابعاد ایران و جهان آشنایی نسبی دارد و هنوز - و این مورد خیلی مهم است - از عرق ملی به اندازه لازم برخوردار است كه نگران آینده صنعت و به خصوص نسل جوان كشور خود باشد. حداقل این پرسش را مطرح نماید كه وضعیت صنعت رنگ ایران را چگونه باید ارزیابی نمود.فردای این صنعت به چه ترتیب رقم خواهد خورد... آیا این صنعت تافته جدا یافته است و هیچگونه خطری آنرا تهدید نمیكند و اگر میكند كه حتما میكند، آیا صاحبان این صنعت خود را برای رویارویی آماده كردهاند كه لب به سخن نمیگشایند.نه اعتراضی، نه اظهار نظری، نه اطلاعیهای و نه... امیدوارم كه چنین باشد و مدیران و دستاندركاران این صنعت آینده را به خوبی مد نظر داشته باشند!!! ولی: هم اكنون یكی پس از دیگری سر و كله شركتهای به نام دنیا در حوزه صنعت رنگ پیدا میشود. برخی از آنها نمایندگیهای خود را دایر كردهاند. روز به روز بر تنوع و تعداد آنها افزوده میگردد. تبلیغات بعضا بزرگ آنها را میشود هم اكنون بر سر چهارراهها مشاهده نمود. وجود رنگهای خارجی در بازار ایران دیگر قابل انكار نیست و هر روز بر مقدار و تنوع آن نیز افزوده میگردد. در ضمن رنگهای تولید داخل به ویژه در محدوده رنگهای ساختمانی دیگر به هیچ وجه به روز نیست و دانش به كار رفته در آنها حداكثر مربوط به 20-30سال پیش میباشد.حال و با تمام این تفاصیل این سوال مطرح است كه چه باید كرد. باید دست روی دست گذاشت تا بقیه كارگاهها و كارخانههایی كه در دو دهه اخیر به هر دلیل تاسیس شدند مانند روندی كه در یكی 2سال گذشته به خوبی مشهود بوده یكی پس از دیگری به متروكه تبدیل شدند. و سالنهای تولید آن به محلی برای زاد و ولد جغدها و سایر حیوانات مفید و موذی مبدل گردد؟با خیل بیكار شدهها و بیكار شوندهها چه باید كرد. آیا میتوان به همه وام سه میلیون تومانی اشتغال داد تا در شهرها به مسافر كشی بپردازند...؟ آیا باید كارخانههای هنوز دایر هر روز باصطلاح از كیفیت بزنند تا در مناقصهها برنده شوند و از این طریق چند صباح دیگر سرپا بمانند و یا اینكه به سود كمتر قانع شوند و نفسهای آخر را طولانیتر بكشند!!؟؟آیا متولیان صنعت كشور هنوز میخواهند موافقتاصولی و پروانه بهرهبرداری صادركنند؟ آیا هنوز میتوانیم تبلیغ برای احداث شهركهای صنعتی جدید و تشویق سرمایهگذاران برای احداث كارگاه و كارخانه از جمله در صنعت رنگ در آنها بپردازیم؟ نگارنده این سطور خود مشاور این صنعت است و به همین دلیل هر از چند گاهی كسی برای احداث كارخانه یا كارگاه رنگسازی به او مراجعه میكند و او اكثرا موفق به منصرف كردن آنها میشود. به آخرین این مراجعات اشارهای كنم. هفته پیش یك پزشك از طرف یكی از دوستان معرفی شد و مراجعه نمود. او معتقد بود كه در كار طبابت دیگر دست زیاده شده و مقرون به صرفه نیست و لذا قصد دارد به صنعت وارد شود و این تصور را دارد كه صنعت رنگ صنعت پولسازی است. پس از كلی بحث و دادن اطلاعات بالاخره خوشبختانه منصرف شد و فقط یك سوال برای وی باقیمانده بود تحت این عنوان كه مگر شما <این جانب> مشاور این صنعت نیستید؟ مگر شما <این جانب> از این طریق امرار معاش نمیكنید. پس چرا مرا منصرف كردید؟ و در جواب به او گفته شد <كه چرا، این حقیر مشاور این صنعت است و از این طریق امرار معاش میكند. ولی چاه كن كه نیست!!گفتنی بسیار است و در آینده در حد توان به آن خواهیم پرداخت.در خاتمه چهارمین نمایشگاه رنگ و رزین در راه است. سعی كنیم از این امكان جهت تبادل نظر نیز بهرهمند شویم.
مهندس حمید رقمی
كارشناس ارشد و مشاور عالی صنعت رنگ
منبع : خبرگزاری ایلنا
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست