۱۸ ژانویه سال ۳۱۱ میلادی ـ پیش از تولد شاه شد و عربان را به انتقام مهاجرت و تصرف بحرین به ریسمان کشید

هجدهم ژانویه سال ۳۱۱ میلادی بحرانی که بر سر مسئله ریاست کشور، در ایران پدید آمده بود و کار تصمیمگیری های دولتی را مختل کرده بود رفع شد. در این روز بزرگان ایران پس از چند جلسه مذاکره سرانجام تصمیم گرفتند که فرزند به دنیا نیامده شاه متوفا را به شاهی بر گزینند، زیرا که یک موبد (روحانی زرتشتی) که پزشکی هم می دانست پس از مصاحبه با همسر شاه متوفا نظر داده بود که به احتمال زیاد، نوزاد، پسر خواهد بود. پس از این تصمیم که با حضور همسر شاه متوفا گرفته شد نایب السلطنه هم در همان جلسه تعیین گردید. به این ترتیب شاپور دوم (ذوالاکتاف) که از هفده سالگی، خود زمام امور را به دست گرفت تنها پادشاهی است که دوران سلطنت او بیش از طول عمرش به حساب آمده است. یکی از مسائل دوره «بحران ناشی از امروز و فردا کردن بزرگان بر سر تعیین شاه تازه» آهنگ مهاجرت یک قبیله عرب از صحرا به بحرین و تصرف آنجا از سوی این عربان بود که لزوم تعیین هرچه زودتر رئیس کشور را ایجاب می کرد.
شاپور دوم که از کودکی کینه عربان را به دل گرفته بود به سخترین وجهی آنان را سرکوب کرد و به نوشته برخی از مورخان، با سوراخ کردن شانه های اسیران عرب، آنان را به ریسمان کشید و عربان به همین لحاظ وی را ذوالاکتاف خوانده اند. ولی مورخان رومی وقت نوشته اند که این لقب به این دلیل بوده که شاپور دوم شانه های پهن داشته بود (اصطلاحا،چهار شانه بود).

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز