او، شارل بودلر،یک سمبلیست است

اگر بگویم به تازگی یك جلد كتاب را حدود ۷ میلیون تومان فروخته‌اند باورتان نمی‌شود. فكر نكنید آن كتاب نسخه عتیقه یا نایاب از یك كتاب تاریخی است، نه! آن كتاب نسخه‌ای چاپی است از مجموعه شعرهای «بودلر» به نام «گل‌های شعر» كه خودش امضا كرده و به یكی از دوستانش به نام «دولاكروا» داده است.
جالب است بدانید كه در اروپا این كتاب‌ها مشتری‌های خاصی دارد كه پای ثابت حراجی‌های كتابند و دنبال چنین نسخه‌هایی می‌گردند. اصلا به ما ربطی ندارد كه خریداران این آثار چه بلایی سر كتاب‌ها می‌آورند برای ما این مهم است كه این كتاب با قیمت ۶۰۳ هزار و ۲۰۰ یورو در فرانسه ركورد فروش این دسته كتاب‌ها را شكسته است. این مجموعه شعر برای ۱۵۰ سال پیش است كه در پاریس منتشر شده است.
قبل از این «آرتور رمبو» ركورد قبلی فروش كتاب‌های خطی و نادر را در اختیار داشت كه كتابش را به «پل ورلن» اهدا كرده بود. ركورد او ۵۱۳ هزار یورو بود كه حالا با فروش این كتاب باید در جایگاه دوم قرار بگیرد.
این آقای «بودلر» از طرفداران هنر برای هنر است و می‌گویند با كتاب «گل‌های شعر» دنیای شعر را تكان داده و مكتب جدیدی به نام سمبلیسم بنا گذاشته است. خب اصلا جای نگرانی نیست، مطمئن باشید كه كار تكان‌دهنده آقای «بودلر» پس‌لرزه‌ای برای كشور ما نداشته و همه خرابی‌ها در همان قرن نوزدهم بر سر شاعران اروپایی ریخته است. از نظر «بودلر» دنیا مثل جنگلی است كه پر از علامت و اشارت است كه حقیقت را از چشم مردم پنهان می‌كند و فقط شاعر است كه با تفسیر و تعبیر عالم می‌تواند به مردم عادی علائم حقیقت را نشان بدهد.
این جمله‌ها را كه می‌خوانید اصلا حسودی‌تان نشود كه این آقای بودلر چه حر‌ف‌های عارفانه‌ای می‌زده، چون اگر اروپایی‌ها به این حرف‌ها اعتقاد داشتند دوران سمبلیسم را تا همیشه برای خودشان نگه می‌داشتند. درست مثل ما كه الان ۸ـ۷ قرن است كه حافظ و مولوی و سعدی و نظامی را برای خودمان نگه داشته‌ایم.
حالا بگذارید یك مختصری از زندگی «شارل بودلر» برایتان نقل كنم. می‌گویند او در ۹ آوریل ۱۸۲۱ به دنیا آمده است و نام مادرش «كارولین ارشیمبودوفه» بود كه هنگام زادن او ۲۸ سال و پدرش «فرانسوا بودلر» ۶۱ ساله داشت. پدر شارل مردی هنرمند بود كه از همان كودكی گرایش و برداشت‌های هنری را در او به ودیعه گذاشت. بهترین دوستان پدر بودلر افرادی هنرمند و نقاش بودند كه شارل را به نگارخانه‌ها و گالری‌های نقاشی می‌بردند.
برخی از نخستین یادگارهای او به زمانی برمی‌گشت كه پدرش او را به كاخ لوكزامبورگ می‌برد تا برای او از تندیس‌های كاخ بگوید.
بودلر در دو جا نوشته است: «تصویرها، تنهاترین، باشكوه‌ترین و نخستین دریافت‌هایم بودند.» شارل ۶ سال بیشتر نداشت كه پدرش را از دست داد. مادرش همسر سروانی به نام «ژاك اوپیك» شد. پیوندی زود هنگام كه همیشه در چشم شارل ناخوشایند می‌آمد. او این مرد را دوست نمی‌داشت.
شارل ۱۱ ساله بود كه خانواده‌اش به لیون آمدند. پس از این جا به جایی، او را به مدرسه‌ای شبانه روزی سپردند و او تنها در روزهای پایان هفته می‌توانست به خانه برگردد. بودلر از روش‌های سختگیرانه و دشواری كه ناگزیر به پذیرش آنها در زندگی شده بود، بیزار بود و آنها را دوست نداشت. در مدرسه شبانه‌روزی لیون، بیشتر روزها با دانش‌آموزان دیگر و با آموزگارانش ناسازگاری و كشمكش داشت. در آوریل ۱۸۳۹ سالی كه می‌بایست دانش‌آموخته شود، از مدرسه بیرونش انداختند.
در ۱۸۷۵ سروده شناخته شده بودلر با نام «گل‌های بدی» پس از چاپ به توقیف در آمد و بودلر ناگزیر شد ۶ سروده آن را بیرون بیاورد و پولی هم به تاوان این سروده‌ها بپردازد. او به كار نقد رو آورد و در این راه هم آوازه پیدا كرد و نوشته‌های سال‌های ۱۸۴۵، ۱۸۴۶ و ۱۸۵۹ خود با نام «تالارها» را به چاپ رساند كه پژوهش‌های ارزنده و چشمگیری درباره هنرمندان گوناگون است. او همچنین نگاشته‌های روزنامه‌نگارانه كوتاه بسیاری آفرید و پژوهش‌های بنیانی‌تری نیز درباره كارهای ادبی شناخته‌شده‌ای چون« مادام بواری» فلوبر به انجام رساند. بودلر در ۱۸۶۰ «اندوه پاریس» را بیرون داد كه نزدیك ۵۰ سروده به نثر است، قالب شعری كه در آن زمان در فرانسه ناشناخته بود.
در ۱۸۶۷هنگامی كه در بلژیك به سر می‌برد، نیمی از پیكرش از كار افتاد و به زبان پریشی سختی گرفتار آمد. او را به پاریس برگرداندند و او در ۳۱ اوت ۱۸۶۷ بر بازوان مادرش جان سپرد. شارل بودلر در گورستان مونپارناس پاریس مدفون است.

منبع : روزنامه تهران امروز