pcm کابوس کاربران اینترنت پرسرعت

امروزه ارتباطات به عنوان یكی از فاكتورهای اصلی در توسعه یافتگی كشورها محسوب می شود و در همین زمینه رشد ضریب نفوذ تلفن (چه ثابت و چه همراه) از یك سو و ضریب نفوذ استفاده از اینترنت در كشور از سویی دیگر نقش بسزایی در رتبه كشور در زمینه استفاده ازفناوری های نوین دارد.شواهد موجود در سازمان نظام صنفی رایانه ای و انجمن شركت های ارائه دهنده خدمات اینترنتی، گواه بر شكایت های بسیاری از سوی كاربران اینترنت در زمینه عدم ارائه امكانات لازم توسط شركت های مخابراتی مناطق در شهر تهران است. بر همین اساس وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات توسعه شبكه مخابراتی كشور در بخش تلفن ثابت و همراه را از سال های پیش در دستور كار خود قرار داده است. یكی از فعالیت های انجام شده در این بخش كه بارها مدیران وزارت ارتباطات با ارائه آمار و ارقام از آن دفاع كردند افزایش ضریب نفوذ تلفن ثابت و تعداد دایری خطوط دراین بخش بود.
بر اساس آخرین آمار اعلام شده از سوی شركت مخابرات ایران كه در اوایل مرداد ماه سال جاری منتشر شده است، در حال حاضر۲۲ میلیون و ۹۹۰ هزار و ۵۵۸ خط تلفن ثابت در كشور مشغول به كار است كه از این میان، تهران با دارا بودن ۵ میلیون و ۸۰۲ هزار و ۶۷۵ خط تلفن بیشترین تعداد متقاضیان را در كل كشور به خود اختصاص داده است. جدا از این مساله كه شركت های مخابراتی استانی توانستند ضریب نفوذ تلفن را در كشور افزایش دهند، اما استفاده از برخی از سیستم ها كه بنا به گفته مدیران مخابراتی روش های مرسوم جهانی نیز هستند باعث شده تا این روزها بسیاری از كاربران اینترنت در كشور و به خصوص در شهر تهران علاوه بر آنكه نمی توانند از اینترنت پر سرعت (ADSL) استفاده كنند در استفاده از اینترنت به شیوه دایل آپ هم با مشكل روبه رو هستند.مخابرات در سال های اخیر به خصوص در مناطق مركزی شهر به جای توسعه شبكه كابلی از شیوه خاصی به نام (Pulse Code Modulation) یا PCM جهت افزایش ظرفیت خطوط استفاده نموده است كه در این شیوه ظرفیت هر كابل به چندین خط تلفن ثابت اختصاص داده می شود.
اگرچه این شیوه توان پاسخگویی به نیاز گفت وگوی تلفنی و انتقال صدا را برای مشتركان فراهم می كند، اما به دلیل تقسیم ظرفیت یك كابل امكان استفاده و اشتراك اینترنت ADSL برای مشتركانی كه خطوط تلفن آنها با این شیوه فراهم شده است، وجود نخواهد شد.همچنین این خطوط در اتصال Dailup به شبكه های اینترنت نیز مشكلاتی را برای مشتركان ایجاد می كنند و عموما سرعت اتصال مشتركان این گونه خطوط پایین تر از ۳۳.۶ كیلو بیت است. این درحالی است كه بسیاری از مشتركان از نوع خط خود بی خبر هستند و هزینه اشتراك و آبونمان خط تلفن آنها نیز با مشتركانی كه كابل مستقیم دارند، یكسان است.علیرضا نیكسار، عضو انجمن شركت های ارائه دهنده خدمات اینترنتی در این باره می گوید: خود من در منزل بیشتر از ۳۲ كیلو بیت نمی توانم به اینترنت وصل شوم و دلیل آن هم این است كه خط تلفن من PCM است. او می گوید: پیش از این به راحتی می توانستم از اینترنت استفاده كنم اما یكباره سرعت اتصال به شبكه از طریق خط تلفن كاهش پیدا كرد كه بعد از پیگیری هایی كه داشتم مخابرات منطقه به من گفت چون همسایه شما به خط جدید نیاز داشت و ما هم نمی توانستیم از طریق معمولی به او خط دهیم از خط شما استفاده كردیم و به وسیله سیستم PCM به او خط تلفن دادیم.به گفته نیكسار، این سیستم از مشكلاتی است كه باعث كاهش سرعت اینترنت می شود. البته این مشكل عمومی نیست و فقط به مناطقی مربوط است كه تراكم مشتری بالا باشد كه این هم بر می گردد، به شعار به روزرسانی شركت مخابرات ایران كه متقاضیان بسیاری را بدون اینترنت كرده است!
● PCM چیست؟
در صورتی كه كابل های مخابراتی برای ارائه خطوط تلفن پرشده باشد و امكان حفاری كردن برای كار گذاشتن كابل های مسی در زمین نباشد و یا نیاز به زمان طولانی داشته باشد، مراكز مخابراتی می توانند خدمات تلفن ثابت خود را از طریق PCM به متقاضیان ارائه دهند. اصل داستان PCM كه به نام Pairgain Technology است، روشی است كه در آن بهره كابل مسی زیاد می شود. به طوری كه مثلا می توان با یك كابل مسی، ۴ تا ۸ خط تلفن را سرویس داد. مطمئناً با فراگیر شدن اینترنت و تغییر ذائقه كاربران برای استفاده همزمان از شبكه Data Voice، آنها تمایل خواهند داشت كه از دو خط تلفن استفاده كنند و این خود باعث حجیم شدن شبكه خواهد شد.س بینش فنی این قضیه از اینجا شروع شد كه دو خط آنالوگ را روی یك سیم ارسال كنند و هر مشترك را به جای این كه با ۶۴kbps كدینگ كنند با ۳۲kbps انجام دهند. یعنی با همان كدینگ توانستند ۴ مشترك را روی یك زوج سیم توسعه دهند. اولین پایه گذار كدینگ كردن پالس ها به این روش، كمپانی لوسنت بود كه این كار را در سال ۱۹۸۰ انجام داد. به این كار - یعنی افزایش بهره وری خط به منظور افزایش تعداد مشتركان در شبكه بدون توسعه شبكه- Pairgain Technology گفته می شود. تكنولوژی Pairgain اشتباها در ایران با عنوان PCM شناخته شده است.
● PCM كه مخفف كلمه
Pulse Code Modulation (مدولاسیون پالس های كدشده) است، هیچگونه نقطه اشتراكی با سیستم هایی كه در ایران نصب می شود را ندارد. یكی از مشكلاتی كه در سیستم pairgain وجود دارد این است كه یكبار اطلاعات، دقیقاً در درگاه خروجی خانه مشترك از آنالوگ به دیجیتال تبدیل و روی سیم منتقل می شود. در مركز نیز از دیجیتال به آنالوگ تبدیل و به سوئیچ منتقل می شود. در داخل سوئیچ همه آنالوگ ها به دیجیتال تبدیل می شود. در این فرایند یك دور كامل از دیجیتال به دیجیتال و دوباره به آنالوگ و دیجیتال خواهیم داشت كه این دور باعث ایجاد نویز در صدا می شود كه به طور طبیعی نمی توان آن را معادل یك خط سیم مسی فرض نمود حتی در صورت نصب بهترین نوع از انواع pairgainها، بازهم می توان مانند یك سیم مسی از آن دیتا دریافت كرد.

منبع : روزنامه ابرار