درباره NLP

بیشتر مردم فکر می‌کنند، انسان‌هایی موفق هستند که از در و دیوار برای آنان شانس و اقبال می‌بارد.چنین افرادی زندگی را یک پیکار می‌انگارند، پیکاری برای یافتن طلسم خوشبختی.اما علم NLP می‌گوید: زندگی پیکار نیست، بلکه یک بازی است. این بازی، مثل هر بازی دیگر، راه و روشی برای برنده شدن دارد. قانون و اصول دارد.
پیروان NLP سعی می‌کنند با الگوبرداری از آدم‌های موفق، پی به این قانون برده، رموز موفقیتشان را بفهمند. آنها با دقت و تفحص در افکار و اعمال انسان‌ها به نتایج جالبی دست یافتند. از جمله این که انسان‌های ناموفق غالباً افرادی هستند که از کاه، کوه می‌سازند.
استعداد و تواناییهای خود را نمی‌شناسند و به جای تلاش کردن، رویدادها و حوادث زندگی را غیر منطقی و با دیدی منفی تجزیه و تحلیل می‌کنند. بعنوان مثال اگر یکبار شکست بخورند، به لیاقت خود شک کرده، فوراً تخلیه انرژی شده، دست از تلاش بر می‌دارند. بعبارتی به دلیل ترس از شکست، شکست می‌خورند!
انسان‌های موفق آدم‌هایی هستند که به تواناییهای خود ایمان دارند، آنها معمولا کوه مشکلات را چون کاه می‌بینند. هرگز با دیدن موانع یا پس از شکست ناامید نشده، دست از تلاش بر نمی‌دارند و راه دیگری برای رسیدن به آرمانشان می‌یابند.
برناردشاو می‌گوید:"وقتی جوان بودم، متوجه شدم از هر ده کاری که انجام می‌دهم نه بار با شکست مواجه می‌شوم و چون نمی‌خواستم تسلیم شوم و شکست را بپذیرم، آموختم که هر کار را ده بار انجام دهم".
همینطور وقتی که از پترکبیر دلیل موفقیت‌هایش را می‌پرسند، در جواب پاسخ می‌دهد:"آنقدر شکست خوردم تا راه شکست دادن را آموختم".
بدون آگاهی از قانون معنویت نمی‌توان در بازی زندگی برنده شد. برای برنده شدن باید ایمان داشت که قادر به پیروزی هستیم. با این ایمان تواناییهایمان رشد پیدا می‌کند و همین باعث موفقیت می‌شود. این پیروزی، متقابلاً باعث تقویت ایمان می‌شود و ...
این دور تسلسل مدام ادامه دارد. هر چه موفقیت‌ها بیشتر شود، فرد ایمانش به لطف خالق توانا و تواناییهای خود بیشتر می‌شود و هر چه ایمان قوی‌تر شود ، موفقیت بیشتر و سهل الوصول‌تر می‌گردند... آن موقع است که سایرین می‌گویند برای فلان شخص از در و دیوار شانس می‌بارد.تقویت ایمان با قوانین ذهنی در ارتباط است.
▪ ذهن سه بخش دارد:
۱) نیمه هوشیار
۲) هوشیار
۳) هوشیاری برتر.
ذهن نیمه هوشیار توان فهم و استنباط ندارد و بدون مسیر و جهت، هر فرمانی به آن بدهند همان را انجام می‌دهد؛
ذهن هوشیار، ذهن بشری است. زندگی را به همان شکلی که به نظر می‌رسد، می‌بیند. تنها چیزهایی که محسوس و مدلل است قبول می‌کند. ذهن هوشیار، مرگ، بیماری، فقر و بلا را مشاهده می‌کند و بر ذهن نیمه هوشیار اثر می‌گذارد.
هوشیاری برتر یعنی آن ذهن الهی که درون هر انسانی وجود دارد. هوشیاری برتر قله آرمان‌های عالی انسان و عرصه طرح الهی است. افلاطون معتقد است هر انسانی صاحب طرح الهی است و آن را «الگوی کامل» نامیده است:
«جایی هست که جز تو هیچ کس نمی‌تواند آن را پر کند. کاری هست که جز تو هیچ کس قادر به انجامش نیست.»
این طرح در هوشیاری برتر انسان دارای تصویری است در نهایت کمال که معمولاً به صورت آرمانی دست نیافتنی یا آرزویی رویایی – که برآوردنش محال به نظر می‌رسد – در ذهن هوشیار جلوه می‌کند.
NLP، هنر پیروز شدن در بازی زندگی را هدایتِ بخش نیمه هوشیار ذهن می‌داند. برای درست جهت بخشیدن به ذهن نیمه هوشیار باید از قوانین ذهنی و معنوی اطلاع داشته باشیم.
پاره‌ای از این قوانین عبارتند از:
▪ قانون اعتقادات:
به هر چیز که اعتقاد داشته باشید چه درست چه نادرست، بر قسمت نیمه هوشیار ذهن تأثیر می‌گذارد و با دقتی حیرت آور به عینیت در می‌آید.هر امر باید ابتدا در غالب اعتقاد درآید تا به آن عمل شود.
▪ قانون انتظارات:
هر آنچه که انتظارش را می‌کشید به سرتان می‌آید. مثلا اگر انتظار یک زندگی خوب و موفق را می‌کشید، همان را خواهید داشت و برعکس. پس اگر هر عملی که انجام دهید از آن انتظار مثبت داشته باشید، نتیجه مثبت خواهید گرفت. حتماً تأثیر این قانون را در زندگی روزمره زیاد دیده اید.
▪ قانون جاذبه:
منفی‌ها، منفی‌ها را جذب می‌کنند و مثبت‌ها، مثبت‌ها را. افراد با ذهنیت منفی، اشخاص منفی را جذب می‌کنند و برعکس، افراد با ذهنیت مثبت، اشخاص پر انرژی و مثبت اندیش را.
▪ قانون جانشینی:
ذهن نیمه هوشیار در یک لحظه می‌تواند فقط به یک وجه از قضیه فکر کند (مثبت یا منفی). یعنی زمانی که می‌خواهیم به جنبه مثبت کاری فکر کنیم قادر نیستیم در همان لحظه جوانب منفی آن را هم بسنجیم.مگر آنکه جنبه منفی جانشین وجه مثبت شود.
▪ قانون کارما:
آدمی تنها آنچه را که می‌دهد باز می‌ستاند. بازی زندگی، بازی بومرنگ‌هاست. پندار و کردار و گفتار انسان –دیر یا زود- با دقتی حیرت انگیز به خود او باز می‌گردد.
کارما واژه‌ای است سانسکریت به معنای "بازگشت". آنچه که آدمی بکارد، همان را درو خواهد کرد. بسیاری از مردم از این واقعیت غافلند که هدیه دادن نوعی سرمایه گذاری است و اندوختن از سر حرص و احتکار جز تنگدستی عاقبتی ندارد.
▪ قانون بخشایش:
این قانون می‌گوید خطاهای خود و دیگران را فراموش کنید و ببخشید. فراموش کردن خطاهای خود این حسن را دارد که تصویر ذهنی شخص از خود، مخدوش نمی‌شود.
هر اندیشه‌ی خشک و محدود کننده‌ای مثل مقصر دانستن خود، یا کینه و ناراحتی داشتن از د۰یگران بر ذهن نیمه هوشیار اثر گذاشته، مانع پیشرفت می‌شود.
▪ قانون پرهیز از تردید و هراس:
جز تردید و هراس هیچ چیز نمی‌تواند میان انسان و آرمان‌هایش فاصله ایجاد کند. اگر انسان بدون دلهره، برای تحقق آرزوهایش تلاش کند، بی درنگ برآورده خواهد شد.
ترس دشمن بزرگ بشر است. ترس از تنگدستی، ترس از بدبختی، ترس از شکست، ترس از بیماری، ترس از دست دادن و ...
خداوند در کتب مقدس آسمانی مکرراً انسان را خطاب قرار داده و فرموده است:«ای کم ایمانان چرا ترسانید؟»
معنای این عبارت این است که می‌بایست ایمان را جانشین ترس کنیم، ترس ایمان وارونه است. ترس یعنی ایمان به شر.

دکتر گیتی فقیهی

منبع : آتیه