بررسی یافته های بالینی و سی تی اسکن در ۳۱۲ بیمار مبتلا به ضربه جمجمه

● سابقه و هدف:
در این مطالعه ارتباط بین یافته های سی تی اسکن با علایم و نشانه های بالینی بیماران مبتلا به ضربه جمجمه و نیز با معیار گلاسکو (GCS) مورد بررسی قرار گرفته است.
● مواد و روشها:
در این مطالعه توصیفی، ۳۷۳ سی تی اسکن مربوط به ۳۱۲ بیمار (۲۹۰ نفر بستری و ۲۲ نفر سرپایی) مشاهده و سپس تغییرات سی تی اسکن و رابطه بین یافته های آن با تغییرات GCS و علایم و نشانه های بالینی بیمار مورد بررسی قرار گرفت.
● یافته ها:
۶۲% از تمام بیماران ترومایی دچار آسیب خفیف مغزی و ۳۸% دچار آسیب متوسط تا شدید شده بودند. در ۴۲% از بیماران با آسیب خفیف سی تی اسکن طبیعی بوده و ارتباط معنی داری بین یافته های سی تی اسکن و یافته های بالینی و معیار اغمای گلاسکو وجود داشت (p<۰.۰۰۱). در دوسوم بیماران با ضربه خفیف جمجمه سی تی اسکن طبیعی و در یک سوم باقیمانده ادم مغزی خفیف مشاهده گردید. ۵۳% بیماران با ضربه شدید جمجمه ادم مغزی و ۲۸% هم هماتوم اینتراکرانیال داشته اند. ۸۴% بیماران با علائم فوکال عصبی در سی تی اسکن هماتوم اکسترااگزیال داشته اند. ۴۱% بیماران با اختلال هوشیاری هماتوم اینتراکرانیال داشته اند.
● نتیجه گیری:
در بیماران با ترومای خفیف مغزی یافته اصلی در سی تی اسکن ادم مغزی بوده و بنابراین سی تی اسکن برای بیماران با آسیب خفیف مغزی که علایم و نشانه های خفیف بالینی (سردرد خفیف و تهوع) دارند ضرورت زیادی ندارد. بیماران با GCS پایین تر و علایم ضربه شدید جمجمه سی تی اسکن غیر طبیعی بیشتری دارند. بنابراین تکیه بر علایم و نشانه های بالینی می تواند کاربرد غیر ضروری سی تی اسکن را کاهش دهد.

محمدرضا احصایی
غلام رضا بهادرخان
احسان غیورکریمیانی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی