بناها و اماکن مذهبی ، استان کهکلویه‌وبویراحمد

در دل كوه‌ها، دره‌ها و دشت‌های زیبای كهگیلویه و بویراحمد، آرامگاه‌ها، امام‌زاده‌ها و قدمگاه‌های بسیاری وجود دارد كه نشانگر اعتقاد و پیوند درونی مردمان آن سرزمین با دین اسلام و مذهب شیعه اثنی عشری است.
مردم بومی با سادگی، خلوص و صداقت و راستی به این زیارتگاه‌ها و نیایشگاه‌ها رجوع می‌كنند و در جوار آنها به راز و نیاز می‌پردازند. آنان به باورهای مذهبی و به آیین مسلمانی اعتقاد راستین دارند و برای هر یك از این نیایشگاه‌ها و زیارتگاه‌ها سرگذشتی تاریخی و داستانی را نقل می‌‌كنند كه ریشه‌های فكری و فلسفی كهن دارد.
به طور كلی، می‌‌توان اماكن مذهبی و بقاع متبركه استان را به سه دسته تقسیم كرد:
الف: مكان‌هایی كه به همراهیان حضرت احمد بن موسی (ع) اختصاص دارد.
ب: بقاع متبركه‌ای كه به گروه «هاشمی و عقیلی» تعلق دارند و از جزیره عربستان به این نواحی مهاجرت كرده‌‌اند. آنان در زمان اتابكان لر به ایران آمده و در این منطقه زندگی كرده و وفات یافته‌اند و مورد احترام مردم هستند.
ج: بقاع متبركه گروهی دیگر كه در زمان خلافت عباسیان به استان‌های فارس و كهگیلویه و بویراحمد مهاجرت كرده و بعد از مرگ، در آنجا مدفون شده‌اند.
این مكان‌ها و بقعه‌ها، اغلب بنا بر سنت و فرهنگ بومی و محلی مردم نامگذاری شده‌اند. همه این زیارتگاه‌ها ساده، گلین و با معماری روستایی و بی‌زر و زیور و بدون تزئینات و تنها یك اطاق با یك یا دو مدخل است، یا دو یا چند سنگ كوچك یا بزرگی است كه بر سر تپه‌ای یا در دره‌ای یا در كنار درختی و در سایه گسترده بلوطی و یا سرچشمه‌ای به صورتی منظم یا نامنظم چیده شده‌اند. مهم‌ترین این امام‌زاده‌‌ها عبارتند از: