پسیانیک درمانی

پزشکی پسیانیک نظامی با ساختار ترکیبی است که هومیوپتی، رادی‏استزیا، و پزشکی متعارف غربی را در یک نظام سودمند گرد آورده است. این نظام متکی است به کاربردهای به دقت تحقیق شده و به درستی بررسی شده توانایی‏های فراعادی بدن انسان.
●تاریخچه شکل گیری این روش چیست؟
پزشکی پسیانیک وجود نیروی انرژیایی فراروانی یا فراعادی را چون اصلی اساسی می‏پذیرد و استدلال می کند که بیماری‏های بازگشتی مولود نوعی "اختلال اولیه" ناشناخته اند که انرژی‏های شفابخش طبیعی بدن را چنان آشفته می‏کنند که نمی‏توانند طبق روال عادی خود تعادل طبیعی بدن را بازسازی کنند و سلامتی را بازگردانند.
●این روش چگونه عمل می کند؟
آشکار است که ساختار مادی بدن در عین حال که تحت حکم‏رانی قوانین فیزیکی علت و معلول است می‏تواند از نفوذ نظامی برتر تأثیر گیرد، و هر اختلالی در این الگوی انرژیایی، آثاری در بدن مادی تولید خواهد کرد که نمی‏توان آنها را همچون علتی فیزیکی تعبیر یا درمان کرد". ولی می‏توان به یاری روش‏های اَبَر احساس چون رادی‏استزیا آثار آن‏ها را ردیابی و کشف کرد و سپس با بازگرداندن تعادل در این الگوی انرژیایی سلامتی را بازگرداند.
●روش اجرا چگونه است؟
پزشک یک آونگ را نگه می‏دارد و از آن یک یا چند پرسش خاموش ذهنی درباره نمونه بیماری یا شخص بیمار که حضور دارد می‏کند و به آونگ امکان می‏دهد پاسخ مناسب را به او نشان دهد.
پزشکی پسیانیک پس از تشخیص درست که به یاری تاریخچه کامل و دقیق پزشکی "عادی" شخص بیمار به دست آید، و پس از استفاده دقیق از روش رادی‏استزیا، اهمیت زیادی به میاسم‏هایارثی و اکتسابی می‏دهد، و اغلب می‏کوشد پیش از آغاز درمان جلوه‏های درجه دوم میاسم‏ها، اصل آن میاسم‏ها را که از نابسامانی‏های اساسی هستند از بدن بیمار پاک کند. تجویز داروی هومیوپتی مناسب بیماری گاهی نیازمند توسل به روش آزمایش و خطا است.
●این روش چه کاربردی دارد؟
برتری اصلی پزشکی پسیانیک احتمالاً توان آن در درمان گروهی از بیماری‏های مزمن است. این روش می تواند به پیش‏گیری و درمان بیماری‏های مزمن مانند آسم، اگزما، بروسلوز، افسردگی، سردرد میگرن، حساسیت به آلومینیوم، بیماری‏های پوستی، اسکیزوفرنیا، بیماری هاجکین، عقب‏افتادگی فکری و جسمی، بیماری‏های روده بزرگ، ناتوانایی‏های عمومی بدن و مشکلات دهان و دندان بپردازد.
●چه انتقاداتی به این روش وارد است؟
درمانگر بعد از تشخیص بیماری برای تجویز داروی هومیوپتی مناسب، گاهی نیازمند توسل به روش آزمایش و خطا می گردد. در این روش هیچ روند استانداردی وجود ندارد زیرا این مکتب به هر شخص بیمار چون فردی خاص می نگرد و بنابراین درمانها نیز فردی و خاص هستند.