آدم بزرگ - Big

سال تولید : ۱۹۸۸
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : جیمز ل. بروکس و رابرت گرینهوت
کارگردان : پنی مارشال
فیلمنامه‌نویس : گاری راس و آن اسپیلبرگ
فیلمبردار : باری سانفلد
آهنگساز(موسیقی متن) : هوارد شور
هنرپیشگان : تام هنکس، الیزابت پرکینز، رابرت لوجیا، جارد راشتن، جارد هرد، دیوید ماسکو، جان لوویتس، جاش کلارک، کیمبرلی م. دیویس، آلیور بلاک، آلن واسرمن و مارک بالو.
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۴ دقیقه.


نیو جرزی. پسربچه دوازده ساله‌ای به‌نام «جاش باسکین» (ماسکو) در یک کارناوال، از ماشین آرزو می‌خواهد که بزرگ شود. پس از شبی توفانی، «جاش» بیدار می‌شود و خود را یک مرد سی‌وپنج ساله (هنکس) می‌یابد. او مجبور به فرار از خانه می‌شود. تنها کسی که او را تشخیص می‌دهد، دوستش «بیلی» (راشتن) است. آن دو متوجه می‌شوند که گروه کارناوال شهر را ترک کرده است. در حالی که «بیلی» به‌دنبال یافتن ردی از ماشین آرزو است، «جاش» در شرکت اسباب‌بازی‌سازی «مک‌میلان»، به‌عنوان اپراتور کامپیوتر، مشغول به کار می‌شود و پس از اجرای رقصی دو نفره با رئیس کمپانی، «مک‌مک‌میلان» (لوجیا) ترفیع درجه می‌گیرد. «سوزان لارنس» (پرکینز)، همکارش که تحت تأثیر رفتار معصومانه «جاش» قرار گرفته، با او رابطه برقرار می‌کند. «جاش» سعی می‌کند وضعیتش را برای «سوزان» شرح دهد، ولی او باور نمی‌کند. در اینجا «بیلی» با اطلاعاتی درباره ماشین آرزو برمی‌گردد. «سوزان»، «جاش» و «بیلی» را تعقیب می‌کند. در پارک سی پوینت، «جاش»، از ماشین آرزو می‌خواهد که او را به شکل اولش برگرداند و ماشین آرزو، آرزویش را برآورده می‌کند.
* این فانتزی کمدی با مضمون امروزی‌اش بیش از آنکه به آرزوی بزرگ شدن بپردازد، نوستالژی کودکی را زنده می‌کند و درباره بزرگ‌سالانی است که در جست‌وجوی این احساس هستند. مارشال فیلم را با یک دستی خاصی کارگردانی کرده است. در واقع قبولاندن «معجزه» فیلم باعث می‌شود تا تماشاگر فراموش کند چیزهائی که می‌بیند، هیچ مبنای واقعی ندارند. هنکس در بازی جذابش نوعی معصومیت و حس آسیب‌پذیری را نشان می‌دهد که سمپاتی عمیقی ایجاد می‌کند. ‌