۱۶ خرداد ـ ۶ ژوئن ـ ایران تنها ابر قدرت سراسر گیتی

ششم ژوئن سال ۳۴۴ پیش از میلاد اردشیر دوم، شاه هخامنشی ایران شورش قبرسی ها برضد امپراتوری ایران را درهم شكست. قبرس از زمان داریوش بزرگ تا جنگ ایسوس و سلطه اسكند بر شرق مدیترانه، نزدیك به دو قرن از سرزمین های امپراتوری ایران و پایگاه ناوگان ما در مدیترانه بود. آتن طبق پیمان آنتالكیداس منعقده در سال ۳۸۶ پیش از میلاد حكومت ایران بر قبرس را به رسمیت شناخته بود.طبق این پیمان كه به صلح جهانی معروف است، جهان یونانی زبان ایران را به عنوان قدرت اول گیتی به رسمیت شناخته و متعهد شده بود كه اقدامی برضد منافع ایران بعمل نیاورد.
اوایل قرن گذشته، در اكتشافات باستان شناسی در قبرس تعدادی سكه ایرانی رایج در قرن پنجم پیش از میلاد (۲۵ قرن پیش) به دست آمد.
اردشیر دوم از سال ۴۰۴ تا ۳۵۸ پیش از میلاد حكومت كرد. از رویدادهای معروف دوران حكومت او، شورش برادرش كوروش كوچك است كه مدعی سلطنت بود و در جنگ «كوناكسا» كشته شد و شرح این شورش را گزنفون مورخ و ژنرال یونانی در كتاب «عقب نشینی ده هزار نفری» آورده است.
قبرس پس از گسترش قلمرو امپراتوری روم تا شرق مدیترانه به دست این دولت افتاد. بعدا جمهوری «ونیز» آن را مالك شد و آنگاه به تصرف عثمانی در آمد. عثمانی چهارم ژوئن ۱۸۷۸ قبرس را در ازاء تعهد دولت انگلستان كه در هر جنگ عثمانی و روسیه از عثمانی حمایت كند آن جزیره را به انگلستان واگذار كرد و این دولت در سال ۱۹۱۴ (آغاز جنگ جهانی اول) قبرس را ضمیمه خود ساخت. قبرس در پی یك بپاخیزی طولانی و خونین بر ضد سلطه انگلستان، در سال ۱۹۶۰ استقلال به دست آورد وجمهوری شد. با وجود این، دولت انگلستان پایگاه نظامی خود در آن جزیره را حفظ كرده است. در دهه ۱۹۷۰ تركهای قبرس كه در دوران سلطه عثمانی به این جزیره مهاجرت كرده بودند با كمك نظامی تركیه كه نیرو به قبرس فرستاده بود این جزیره را تجزیه كردند كه این مسئله در حال حل شدن است. داستان قبرس درس عبرتی است برای مللی كه در صدد تجزیه و كوچك كردن و تضعیف خود باشند، وضعیتی كه قدرتهای بزرگتر خواهان آنند.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز