شاهد

بارالها! تو بر لحظه- لحظه زندگی ام ناظر هستی. حقایق را می دانی و از نیتم آگاهی. بر حالات درونی ام شاهدی و می دانی که چه وقت درمانده ام. خدایا به تو پناه می آورم. اگر مرا به حال خود رها کنی، در سفر زندگی هرگز به مقصد نمی رسم. چرا که گاهی صفات ناپسند، نیت های ناپاک و ‎/‎/‎/ به من روی آورده و در قلبم جای می گیرند. آنگاه که هر لحظه از هدف زندگی دورتر می شوم از تو می خواهم که مرا در آغوش امن خودت پذیرا باشی.

[سحر کیانی]

منبع : روزنامه ایران