با خواص «به» آشنا شویم

خوردن به برای رفع وسواس، افسردگی و تقویت اعمال معده، ورم حاد روده مفید و معالج اسهال‌های ساده و خونی است. این میوه برای خونریزی‌های رحمی، بواسیر و رفع سوزش ادرار نیز مفیدست.
دانه به از نظر طبیعت سرد و ترش است و پوست دانه به در آب گرم لعاب فراوانی می‌دهد. از قدیم لعاب بهدانه را برای رفع التهاب دستگاه گوارشی، مخاطها، رفع سرفه و سینه درد، خشكی حلق، سوزش و خشكی دهان و زبان، رفع گرفتگی صدا، تب بر و نیز برای درمان سل و زخم روده‌ها و غیره به كار می‌بردند.
مالیدن لعاب بهدانه به پوست برای تسكین و التیام سوختگی آتش و معالجه آفتاب‌زدگی و درمان سرمازدگی، ترك یا شقاق لب و پستان و ناراحتی بواسیر مفید است.
مغزدانه به دارای یك ماده سمی به نام آمیگوالین است كه تولید اسید سیانیدریك می‌كند لذا آن را نباید خورد باید فقط از لعاب آن استفاده كرد.
میوه به را به صورت پخته (كمپوت، ژله، شربت) مصرف می‌كنند ولی به صورت خام خوردن مفیدترست.