جوان، کارآفرینی، نگرانی

كارآفرینی از موضوع‌های مورد بحث و توجه جهان امروز است. روندهای شروع كسب و كارهای مستقل به سرعت پیش رفته پررنگتر می‌شود. در این میان كارآفرینان جوان و كسب و كارهای نوپای جوانان، مشكلات، موقعیت‌ها، فرصت‌های پیش‌رو، حمایت از آنان، كارهای گروهی و بسیاری موضوعات مرتبط با این مقوله بیان گشته ایده‌های گوناگونی مطرح می‌شوند. مشاوران، روانشناسان، كارآفرینان مسن و با تجربه كه خود در جوانی شروع كرده‌اند، كتاب‌ها، وب سایت‌ها، سی‌دی‌ها و برنامه‌های آموزشی و... منابعی هستند كه در اختیار جوانان قرار دارند.
ریسك كردن و ریسك‌پذیری، مفهومی است كه نه تنها برای كارآفرینان جوان چالشی محسوب می‌گردد بلكه كارآفرینان كهنه كار و با سابقه نیز با دقت و احتیاط به آن نزدیك می‌شوند. مطلبی كه در ادامه شرح خواهیم داد. ترس از ریسك كردن و نگرانیهای مرتبط با آن است كه در ذهن یك كارآفرین جوان چرخ می‌خورند: جوانی و جوان بودن به نفع كارآفرینی و كارآفرین شدن است. شاید تعجب كنید ولی حقیقت اینست كه اگر یك مرد یا زن جوان كسب و كاری مستقل به راه بیندازد، شكست در آن لطمه چندانی به او نخواهد زد چرا كه هنوز جوانست و فرصت‌های زیادی پیش‌رو دارد. می‌تواند مسیر جدیدی انتخاب كند و برای راه انداختن كسب و كاری جدید تلاش نماید. به بیان دیگر اگر یك كارآفرین جوان شكست بخورد، فرصت كافی برای سروسامان دادن به اوضاع مالی‌اش خواهد داشت و می‌تواند سرمایه از دست رفته‌اش را جبران كند.
شما هم به عنوان یك كارآفرین جوان، نخستین تجربه‌تان را فقط یك تجربه‌ی كارآفرینی تلقی كنید و از آن درس‌ها و نكات ظریف كارآفرینی را برگیرید. صد البته یك هدف از اهداف راه انداختن یك كسب و كار پول درآوردن و كسب درآمد است؛ از این كار غافل نشوید ولی اگر شكست خوردید فكر نكنید كه دیگر هرگز موفق نخواهید شد. درس‌ها و پندهای برآمده از یك شكست می‌توانند خیلی ارزشمند باشند. در صورتیكه بخواهید پیدایشان كنید و به جستجویشان بروید، در ادامه راه به كارتان خواهند آمد.
كارآفرینان جوان دغدغه‌ها و نگرانیهای مشترك زیادی دارند كه یكی از آنها مربوط به توانایی یا ناتوانی بازپرداخت وام یا وام‌هاییست كه گرفته‌اند. این‌ها با خود می‌گویند كه اگر كسب و كارشان به خوبی پیش نرود و نتوانند وامشان را بازپرداخت كنند، چه خواهد شد؟
این احساس، نشانه خوبیست چرا كه از حس مسئولیت‌پذیری این جوانان حكایت می‌كند. بسیاری از كارآفرینان جوان هم هستند كه بی‌توجه به آن چه ممكنست پیش بیاید و آنچه كه در دست دارند و بی‌خبر از نكات ضعف و قوتشان،‌ سرمایه‌گذاری كرده وام‌های چندی می‌گیرند. نكته اینست كه وام گرفتن هم چندان آسان نیست و كسب و كارهای كوچكی كه با سرمایه‌ اندكی شروع می‌كنند با موانع متعددی روبه‌رو هستند و شانس چندانی برای وام گرفتن ندارند. با توجه به این اوضاع، شما باید خودتان دست به كار شوید و گزینه‌های مناسبی پیدا كرده منابع مالیتان را به آن‌ها تخصیص دهید. و این یكی از فعالیت‌هاییست كه مفهوم ریسك كردن و خطرپذیری را در خود نهفته دارد.
▪ و حالا ملاحظات ضروری در این نوع ریسك كردن:
ابتدا و پیش از این كه سرمایه‌تان را در گزینه انتخابیتان به كار اندازید، به دقت و با نهایت توجه آن را بررسی كنید.
یكی از این ملاحظات اینست كه ببینید آیا غیر از فروش كالاهایتان و ارائه خدماتتان و پس از صرف هزینه برای آن‌ها، قدری بیش از سرمایه‌تان را در دست خواهید داشت یا نه؟ در واقع با پاسخ به یان پرسش می‌ توانید بفهمید كه می‌توانید در این كسب و كار سود كنید یا خیر. اگر این چنین نباشد و تخمین بزنید كه در پایان به قدر سرمایه اولیه برگشت می‌كند، این گزینه سودآور نخواهد بود.
تخمین زدن مقدار لازم فروش رفتن كالاها یا خدمات، كار آسانی نیست. با به دست آوردن این ارقام می‌توانید، مقدار سودی كه برای بقای كسب و كار لازمست را هم بیابید. اگر موفق شوید این ارقام را محاسبه كنید، تا حدودی می‌توانید دورنمایی از اوضاع دوران افت و خیز كسب و كارتان را ترسیم كنید.
فایده دیگر دریافتن این تصویر، جلوگیری از بلندپروازیهای بیهوده است كه در پی ناآگاهی از ظرفیت‌ها و قابلیت‌های بالقوه و بالفعل روی می‌دهند. این گروه از كارآفرینان كه برای بررسی اوضاع پولی و مالی خودشان وقت صرف نكرده نمی‌خواهند تصویری حدودی نیز از كسب و كارشان را مجسم كنند، به دردسر خواهند افتاد. تنظیم اهداف غیرمنطقی و فرض سطح درآمدی بالا هرگز و برای هیچ كارآفرین نوپایی پاسخگو نبوده است. به عبارتی آن‌ها تصور می‌كنند كه حجم فروش بالایی خواهند داشت و تنها برای تصور پولدار شدن، پول خرج می‌كنند. مراقب باشید كه اشتباهی اینچنین را مرتكب نشوید.
كارآفرینان موفق امروز، همان كارمندان دیروز هستند. ولی از میان جمعیت زیادی كه همراه آنان در شركتی استخدام بودند، این‌ها تصمیم گرفتند كه توانایی‌ها و منابع در دستشان را امتحان كنند. كارمندی و كارآفرینی، هر دو مفهوم تلاش و كار را در خود دارند ولی دست‌اندركار دومی برای خودش، تحت ریاست خودش و با ایده و نظرات و برنامه‌ریزی خودش كار می‌كند و جلو می‌رود.
شكل دادن چنین كسب و كار مستقلی، ریسك كردن را می‌طلبد ولی ریسك كردن عاقلانه و با فكر و حسابگری. این حالت، همانی است كه شما، یك كارآفرین جوان، بررسی می‌كنید، محل به كار انداختن سرمایه‌تان را با دقت و عمیق ارزیابی نموده سود و زیان احتمالی را تخمین می‌زنید و با سعی و كوشش تلاش می‌كنید تا دورنمایی از این موقعیت احتمالی را در نظر مجسم سازید. توضیح ریسك كردن ناعاقلانه هم چندان لازم نیست. خیال كنید شخصی با چشم بسته از چراغ قرمز عابر پیاده عبور كند.
كاهش دادن خطر شكست از طریق روش‌های متعددی امكان‌پذیر است. بهترین و ملموس‌ترینشان هم اینست كه پیش از شروع كار هر چه می‌توانید درباره كارتان بیاموزید و از همه جوانب آن مطلع گردید. كاملا واضح است كه آگاهی از همه زیر و بم‌های یك كار و عمل در ابتدای كار غیرممكن بوده پس از سال‌ها تجربه و موفقیت و شكست، مهارت و تسلط بر یك كار حاصل می‌شود. ولی شماهر قدر بیشتر اطلاعات كسب كنید، با مشكلات كمتری مواجه خواهید شد.
راه دوم سعی و كوشش هر چه بیشتر برای تحقق و عینیت بخشیدن به رویایتان است. نتایج یك ریسك كردن عاقلانه و محتاطانه، بیش از همه عوامل، تحت نفوذ فعالیت‌های صاحب آن كسب و كارست و از این لحاظ میان كارآفرینان جوان و با سابقه تفاوت چندی نیست. شاید به توان گفت كه كهنه‌كاران و با سابقه‌های جهان كارآفرینی به طور مستقیم كار نمی‌كنند بلكه به كارمندان و مدیران داخلی دستور می‌دهند كه چه كار كنند. ولی كسی كه طرح می‌دهد و نقشه اصلی راه را ترسیم می‌نماید شخص كارآفرین اولی است. بسیاری از كارآفرینان جوان، در آغاز فعالیت‌هایشان، با یك نفر دیگر شروع می‌كنند و مجبورند كارهای مختلفی را خودشان انجام داده ساعات متمادی كار كنند. ولی در هر حال، آن چه كه یك كسب و كار را نجات می‌دهد یا شكست و نابودیش را رقم می‌زند، دلسوزی، علاقه، توجه و سختكوشی و پشتكار خالق آن كسب و كارست.

مترجم: آذین صحابی

منبع : روزنامه تفاهم