دشمن واقعی رژیم صهیونیستی

مناقشه اسرائیل و فلسطین مشکلی است که همه موافقند که باید حل شود. همه طرفهای دخیل یعنی اسرائیل، فلسطینیان، ایالات متحده، روسیه، اتحادیه اروپا و جامعه عرب - همه و همه آماده اند که امضای خود را زیر قراردادی بر اساس راه حل دوکشور قرار بدهند. آنها این راه را تنها راه خروج از پیچ و خم خشونت بار خاورمیانه می دانند.
‌حل مشکلات دیگری که اسرائیل با آنها روبرو است در مقایسه با مشکلی که با فلسطینیان دارد، ساده تر است. به عنوان مثال مشکل مذاکرات صلح پشت پرده با سوریه که تقریبا همه - از دولت جرج بوش گرفته تا اسلام گرایان حماس- با آن مخالفند. مشکلی که اسرائیل با سوریه دارد ساده تر است.
سرلشکر گیورا ایلاند، مدیر سابق شورای امنیت ملی اسرائیل معتقد است مشکل اسرائیل با سوریه ساده تر از مشکل آن با فلسطینیان است.
‌او می گوید: “مشکل اسرائیل با سوریه یک اختلاف ارضی است. ما آن را گولان می نامیم و آنها آن‌را جولان می نامند. مشکل آب هم هست. اما آیا این مشکل قابل حل است؟ بله قابل حل است.” ایلاند که در یک سمپوزیوم در باره حل مناقشات صحبت می کرد افزود، با این وجود دولت اسرائیل به چهار دلیل اشتیاق چندانی به پیشنهاد رفع اختلافات با سوریه بر سر جولان ندارد. (آن سمپوزیوم را موسسه بین المللی مطالعات استراتژیک که مقرش در لندن است در ژنو ترتیب داده بود.)
‌چهار دلیلی که ایلاند آورد به شرح زیر است:
۱) این کار به موضوع فلسطین کمک نمی کند.
۲) به موضوع ایران کمک نمی کند
۳) مشکل حزب الله لبنان را برای اسرائیل حل نمی کند
۴) حتی اگر ما مشکل اسرائیل با سوریه را حل کنیم باز هم این کار به حل مشکلات دیگر اسرائیل کمک نمی کند.
ایلاند گفت. این مشکل مثلا همچنین در مقایسه با مشکل اسرائیل با همسایه شمالی اش یعنی لبنان هم از دامنه بزرگتری برخوردار است.
‌لبنان کشور به‌خصوصی است. حکومت این کشور دموکراتیک است، دولت لبنان نماینده یک حکومت میانه رو مثبت است. اما لبنان را حزب الله کنترل می کند. بدون حزب الله در لبنان هیچ تصمیمی نمی توان گرفت. حزب الله از ارتش لبنان هم قوی تر است. آنها بخشی از دولت رسمی آن کشور هستند اما نظرات کاملا متفاوتی دارند.‌
این مقام اسرائیلی تاکید کرد: اگر همین فردا جنگ دیگری میان حزب الله و اسرائیل در بگیرد، اسرائیل نمی تواند پیروز شود.
او در باره حزب الله گفت دید حزب الله در باره کشته شدن و از دست دادن تجهیزات در جنگ کاملا متفاوت است. وی در مورد صلح با سوریه نیز گفت: ما می توانیم با سوریه آشتی کنیم، اما حالا وقت مناسب برای این کار نیست.‌
اما وقتی واقعا این چهار پرونده را مورد بررسی قرار می دهیم می بینیم که رویارویی اسرائیل با فلسطینیان ساده ترین مشکل این رژیم در قبال مشکلات دیگرش است. نتیجه نهایی را هم هر دو طرف می دانند و آن عبارت است از: ایجاد یک کشور مستقل فلسطینی که در کنار اسرائیل با صلح به سر برد.‌
ایلاند گفت:”مناقشه اسرائیل با فلسطینی ها مشکلی است که همه می خواهند آن‌را حل کنند.” او برای حل مشکلات اسرائیل در منطقه تحلیل جالبی ارائه کرد. تحلیل او کاملا شفاف، موجر، صحیح و تا حدودی بی طرفانه بود. البته ارائه چنین تحلیلی اصلا کار ساده ای نیست. اما در تحلیل او عنصر مهمی مفقود بود.
‌من در دفاع از این ژنرال اسرائیلی باید بگویم در آن سمپوزیوم به وی وقت کافی برای تشریح نظراتش ندادند.
‌ایلاند گفت:”حل مشکل اسرائیل با فلسطینی ها از حل مشکلات دیگر مهم تر است.” به گفته وی طرح اولیه حل مشکل با فلسطینی ها را ابتدا بیل کلینتون رئیس جمهور سابق آمریکا در آخرین روزهای تصدی اش کشید.
‌ایلاند تاکید کرد:”دست آخر راه حل مشکل فلسطین به راه حل کلینتون بسیار نزدیک خواهد بود. دست آخر راه حلی که به آن خواهند رسید پنج درصد اینجا و دو درصد آنجا با طرح کلینتون فرق خواهد داشت ولی اصلا مثل همان طرح خواهد بود.”
‌پس با این حساب چرا این مشکل حل نمی شود؟ همه موافق راه حل دوکشور هستند اما چه چیزی مانع اجرای این طرح می شود؟ نظر ایلاند این است که دو طرف مناقشه به واقع تمایلی به حل مناقشه ندارند.
‌در واقع اگر این مناقشه حل و فصل شود — مثلا وقتی دیگر هیچ جنگ و زد و خوردی نباشد — رهبران دو طرف دیگر به چه بهانه ای می توانند دشواری های اقتصادی را توجیه کنند؟
از نظر ایلاند دلیل اصلی این امر عبارت است از اینکه: “حداکثر چیزی که دولت اسرائیل می تواند به فلسطینی های بدهد و هنوز به حیات سیاسی خودش ادامه بدهد، از حد اقل چیزی که فلسطینی ها می توانند بپذیرند و به بقای سیاسی خود ادامه دهند بسیار کمتر است.”
یکبار دیگر می گویم: حد اکثر چیزی که اسرائیل می تواند در قالب مصالح به فلسطینیان بدهد برای آنان غیرقابل قبول است و حد اقلی که فلسطینی ها می توانند بپذیرند، همچنان از نظر اسرائیلی ها بیش از حد زیاد است که بتوانند بدهند. آیا هنوز هم گیج هستید و موضوع را متوجه نمی شوید؟ به مذاکرات خاورمیانه خوش آمده اید (چون مذاکرات تماما از این جنس است.)‌
نتیجه کار چیست؟ شاید هنوز وقت صلح نهایی میان فلسطینیان و اسرائیل نرسیده است؟
به عنوان تحلیل نهایی باید بگویم، اینکه آنها بر روی راه حل دو کشور توافق کنند یا به یک فرمول دیگر برسند، به هرحال به نفع اسرائیل است که هر چه زودتر به توافقی با فلسطینیان دست یابد.
نکته ای را که ژنرال ایلان در توضیح تحلیل خود از قلم انداخت این است : بمب ساعتی جمعیتی که اسرائیل با آن روبرو است. این خود یک مشکل سه جهته است.
اول) مشکلی که اسرائیل در داخل با آن روبرو است یعنی جمعیت عرب ساکن اسرائیل. سرعت رشد جمعیت اعراب ساکن اسرائیل از سرعت رشد جمعیت یهودیها بیشتر است.
دوم) جمعیت رو به رشد سریع در کرانه باختری رود اردن و بخصوص در غزه.
جهت سوم این مشکل هم عبارت است از: تغییر ساختار جمعیتی ایالات متحده که در آن آرای آمریکایی های عرب تبار در حال افزایش بوده و کم کم سازمان می یابد. چند سال می گذرد که تعداد آرای اعراب در آمریکا از تعداد آرای یهودیان فراتر رود؟ یک دهه؟ دو دهه؟ بیشتر؟
زمان دشمن واقعی اسرائیل است. زمان به نفع اسرائیل نیست. این رژیم هم مانند ژنرال ایلان در آن
سوم) پوزیوم، وقت کافی در اختیار ندارد. شاید وقت مناسبی باشد که اسرائیلی ها در مورد حداکثری که می توانند در راه صلح بدهند یعنی همان حد اقلی که فلسطینیان می توانند قبول کنند، تجدید نظر کنند.‌

نویسنده: کلاد صالحانی سردبیر نشریه میدل ایست آنلاین چاپ مصر
مترجم: جمشید سلمانیان

منبع : روزنامه رسالت