گر من ز دست بازی هر غم پژولمی

گر من ز دست بازی هر غم پژولمی		زیرک نبودمی و خردمند گولمی
گر آفتاب عشق نبودیم چون زحل		گه در صعود انده و گه در نزولمی
ور بوی مصر عشق قلاوز نیستی		چون اهل تیه حرص گرفتار غولمی
ور آفتاب جان‌ها خانه نشین بدی		دربند فتح باب و خروج و دخولمی
ور گلستان جان نبدی ممتحن نواز		من چون صبا ز باغ وفا کی رسولمی
عشق ار سماع باره و دف خواه نیستی		من همچو نای و چنگ غزل کی شخولمی
ساقیم گر ندادی داروی فربهی		همچون لب زجاج و قدح در نحولمی
گر سایه چمن نبدی و فروغ او		من چون درخت بخت خسان بی‌اصولمی
بر خاک من امانت حق گر نتافتی		من چون مزاج خاک ظلوم و جهولمی
از گور سوی جنت اگر راه نیستی		در گور تن چرا خوش و باعرض و طولمی
ور راه نیستی به یمین از سوی شمال		کی چون چمن حریف جنوب و شمولمی
گر گلشن کرم نبدی کی شکفتمی		ور لطف و فضل حق نبدی من فضولمی
بس کن ز آفتاب شنو مطلع قصص		آن مطلع ار نبودی من در افولمی