انفلوران - ENFLURANE

	نام فارسى		انفلوران
	نام انگليسى		ENFLURANE
	گروه دارويى		بيهوش‌كننده عمومى
	مكانيسم اثر		با عبور از سد خونى - مغزى باعث بيهوشى عمومى مي‌شود.
	موارد مصرف		القاء و نگهدارى بيهوشى عمومي، به‌عنوان ضددرد در زايمان‌هاى واژينال و سزارين.
	ميزان مصرف		بالغين و كودكان: به‌صورت استنشاقى بسته به وضعيت عمل، نياز بيمار و تشخيص پزشك تجويز مي‌شود.
	توضيحات دارو		(جهت اطلاعات بيشتر درمورد عوارض جانبي، موارد منع مصرف و احتياطات به تك‌نگار HALOTHAN مراجعه شود). ملاحظات پرستاري: پيگيرى آزمايشگاهي: اندازه‌گيرى ضربان و ريتم قلبي، فشارخون، بررسى وضعيت تنفسى و تهويه‌اى و دماى بدن در پيگيرى وضعيت بيمار مهم است. توصيه‌ها: ـ دارو را مي‌توان همراه جريان اکسيژن يا مخلوط اکسيژن ـ اکسيدنيترو تجويز کرد. ـ هنگام القاء بيهوشى مي‌بايست غلظت دارو به آهستگى زياد شود (۵/۰ درصد در هر چند بار تنفس). ـ در صورت احتمال ضعف تنفسى و اسيدوز تنفسى ضمن کمک به تنفس از تنفس بيش از حد اجتناب کنيد (به‌علت خطر بروز تشنج). ارزيابى باليني: درماني: بيهوشى عمومي، قابل تحمل شدن درد در زايمان واژينال. افزايش فشار داخل جمجمه: مصرف باربيتورات‌ها و اقدام به تنفس زياد براى کاهش فشار داخل جمجمه‌اى بايد قبل و طى تجويز انفلوران انجام شود. درد پس از بيهوشي: به‌دليل کوتاه بودن طول اثر ضددرد، داروهاى ضد درد زودتر از ديگر داروهاى بيهوشى استنشاقى شروع مي‌شود. آموزش به بيمار و خانواده: ـ به بيمار توصيه کنيد تا ۲۴ ساعت پس از بيهوشى از مصرف الکل و ساير داروهاى مضعف تنفسى خوددارى کند.