صبح از پرده به در می‌آید

صبح از پرده به در می‌آید		اثر آه سحر می‌آید
یا کسی مشک ختن می‌بیزد		یا نسیم گل تر می‌آید
خیز ای ساقی و می‌ده به صبوح		که حریف چو شکر می‌آید
پسری کز خط سبزش چو قلم		دل عشاق به سر می‌آید
ای پسر می ده و می نوش که عمر		به سر تو که به سر می‌آید
عمرت این یکدم حالی است تو را		کیست ضامن که دگر می‌آید
تویی و یکدم و آگاه نه‌ای		کز دگر دم چه خبر می‌آید
لیک دانی تو که بی صد غم نیست		هر دمی کان ز تو بر می‌آید
سنگ بر بام فلک زن به صبوح		که فلک بر تو به در می‌آید
داد بستان ز جهانی که درو		بهتر خلق بتر می‌آید
در جهانی که همه بی‌نمکی است		قسم عطار جگر می‌آید