۱۹۰۰ م. انتشار نخستین مجله در ایران

۱۸۹۸ م. اختراع ضبط‌صوت مغناطيسى

والدمار پولسون (Valdemar Poulsen) مهندس دانمارکى که در يک شرکت آمريکائى مشغول به‌کار بود، در سال ۱۸۹۸ دستگاهى ساخت که براى ضبط و پخش صدا به طريق مغناطيسى به‌کار مى‌رفت. او با يک ميکروفون جريان و تغييرات صدا را به جريان الکتريکى تبديل کرد. اين جريان توسط يک سيم پيچ، يک ميدان مغناطيسى به‌وجود مى‌آورد. جريان توليد شده به‌وسيله ميکروفون روى يک سيم فولادى که آغشته به اکسيد مغناطيسى آهن بود، از ميان سوراخ هِد (Head) عبور مى‌کرد، مطابق با صداى توليد شده بود. وقتى سيم فولادى با تغييراتى که روى آن انجام گرفته مجدداً از ابتدا از ميان سوراخ هِد عبور مى‌کرد، صداى ضبط شده به‌وسيله يک گوشى شنيده مى‌شد. پولسن اين دستگاه ضبط صدا را براى يک شرکت ضبط صدا در آمريکا ساخته بود و نام اين دستگاه را تلگرافون گذاشت. بعد از ضبط‌صوت پولسن آلمان‌ها ضبط‌صوت‌هائى را ساختند که با نوار مغناطيسى کار مى‌کرد. اين ضبط‌صوت‌هاى نوارى در مدت جنگ جهانى دوم توسط آمريکائى‌ها پس از اشغال آلمان کشف شدند.

۱۸۹۹ م. دومين پيام راديوئى مارکونى

دومين پيام راديوئى گوگليلمو مارکونى در سال ۱۸۹۹ در عرض کانال مانش از چلمس فورد (Chelms Ford) تا بولاين (Boulogne) به فاصله ۱۳۶ کيلومتر فرستاده شد.

۱۸۹۹ م. فرهنگ تکنولوژى عمومى

فرهنگ تکنولوژى عمومى (Texikon der gesamten Techinik) در سال ۱۸۹۴ - ۱۸۹۹ تأليف مهندس آلمانى منشر شد.

۱۹۰۰ م. انتشار نخستين مجله در ايران

اولين مجله‌اى که در ايران منتشر شد 'گنجينه فنون' نام داشت که در سال ۱۳۲۰هـ.ق. در تبريز منتشر شد. هيئت تحريريه اين مجله را مرحوم تربيت - ميرزا سيدحسن‌خان (مدير روزنامه‌هاى جديد صحبت، خبر، و عدالت) و ميرزا يوسف‌خان اعتصام‌الملک (پدر پروين اعتصامي) و سيدحسن تقى‌زاده و ادوارد براون مستشرق انگليسى تشکيل مى‌دادند اين مجله به مدت يک سال منتشر شد و بسيار مورد استقابل مردم قرار گرفت.

۱۹۰۰ م. دايرةالمعارف اسلامى 'پطرس البستاني' و 'حاجى خليفه'

يکى از ديگر دايرەالمعارف‌هاى اسلامي، کتابى است به‌نام 'دايرەالمعارف' که پطرس البستانى و پسران او در سال‌هاى ۱۹۰۰ - ۱۸۷۶ تأليف و تدوين کردند. اين اثر بعدها توسط (محمد فريد وجدي) ۲۵ - ۱۹۲۳ و سپس توسط فواد افرام البستانى ۱۹۵۶ تجديد چاپ شد. از ديگر دايرةالمعارف‌هاى اسلامى مى‌توان از 'دستورالعلما' اثر عبدالنبى احمدنگري، 'مطلع‌العلوم و مجمع‌الفنون' اثر واجدعلي، و 'کشاف اصطلاحات‌الفنون' على تهانوي، 'کشف‌الظنون' اثر حاجى خليفه نام برد. کتاب حاجى خليفه فهرست‌نامه‌اى است به زبان عربي، در نام کتاب‌هاى فارسى و عربى و ترکى تا زمان مؤلف افزون بر اين تعريفاتى از علوم مختلف در اين اثر ارائه شده است. حاجى خليفه در تأليف آن بيست سال وقت صرف کرده است.