۱. تراکم فايل امولسيون به ميزان ۴۸/۰ کيلوگرم در هکتار (لاسو)
۲. به شکل کپسول‌هاى کوچک به ميزان ۴۸/۰ کيلوگرم در هکتار (لاسو ME)
- استفاده به شکل خشک :
۱. گرانول ۱۵/۰ (لاسو II)
حرکت و نحوهٔ عمل علف‌کش
آلاکلر را عمدتاً به‌عنوان تيمار قبل از سبز شدن يا قبل از کاشت و به‌صورت مشارکت با خاک براى کنترل علف‌هاى هرز در حال جوانه‌زنى مصرف مى‌کنند. معمولاً علف‌هاى هرز نبايد به بالاى سطح خاک برسند. هنگامى‌که آلاکلر موقع سبز شدن مورد استفاده واقع شود بر روى شاخ و برگ نيز فعال است امام عموماً به‌عنوان يک تيمار بعد از سبز شدن مؤثر نمى‌باشد. آلاکلر در گياهان زنده سريعاً متابوله مى‌شود.
واکنش در خاک‌ها
آلاکلر نسبتاً غير فرار است (فشار بخار آن در دماى ۲۵ درجهٔ سانتى‌گراد ۵ ۱۰ × ۲/۲ ميلى‌متر جيوه است). آلاکلر تا حدودى در آب محلول است (۱۴۸ppm) و با کلوئيدهاى خاک همبستگى ضعيف تا متوسط دارد. در صورت کمبود رطوبت براى رساندن آلاکلر به داخل منطقهٔ جوانه‌زنى بذر علف‌هاى هرز بايستى آن را با خاک مخلوط کرد. اين علف‌کش همچنين براى کنترل اويارسلام زرد در خاک شرکت داده مى‌شود. در مصارف معمول آن به ميزان ۲۴/۲ کيلوگرم در هکتار، و در شرايط رشد مناسب عمر آن معادل ۲ تا ۱۶ هفته مى‌باشد.
گياهان حساس به علف‌کش
عمدتاً برگ‌باريک‌هاى يک‌ساله و تعداد محدودى از برگ‌پهن‌هاى يک‌ساله به آلاکلر حساس هستند. در صورتى‌که مشارکت در خاک به‌صورت قبل از کاشت علف هرز دائمى اويارسلام زرد را به خوبى کنترل مى‌کند.
- برگ‌باريک‌هاى يک‌ساله که به‌وسيلهٔ ان کنترل مى‌شوند عبارتند از: سوروف، علف خرچنگ، دم روباهي، علف غاز، ارزن وحشى پائيزه، برنج قرمز، ارزن وحشى.
- برگ‌پهن‌هاى يک‌ساله‌اى که کنترل مى‌شوند نيز عبارتند از، مولوگو، تاجريزى سياه، تاخ خروس و خرفه.
- علف‌هاى هرزى که ضعيف مى‌شوند نيز شامل گياه‌هاى جوان قياق، سنکروس، سلمه، امبروسيا و علف‌هاى هفت‌بند هستند.
کاربردهاى اصلى
- به‌کارگيرى سم قبل از کاشت و قبل از سبز شدن به‌صورت مشارکت در خاک :
۱. قبل از کاشت به‌صورت مشارکت در خاک در ذرت (زراعي، هيبريد، پاپکورن، سيلوئى و شيرين)، سويا و بادام زمينى استفاده مى‌شود. در غرب رودخانهٔ مى‌سى‌سى‌پى لوبيا خشک و لوبيا سفيد نيز مورد استفاده قرار مى‌گيرد.
۲. قبل از سبز شدن با خاک مخلوط کرده و در ذرت (همه ارقام) سويا، بادام زميني، سيب‌زمينى و پنبه استفاده مى‌شود.
۳. همراه با پاراکوآت يا گليفوسيت در سيستم‌هاى بدون شخم ذرت و سويا مصرف مى‌شود.
- پس از سبز شدن گياه زراعى (قبل از سبز شدن علف‌هاى هرز) به‌صورت هدايت‌شونده مصرف مى‌شود:
