|
|
آيا فعاليتهاى جسمى بر نمو اسکلتى اثر دارد؟ براى پاسخ به اين سوال، ابتدا بايد به جنبههاى مختلف نمو استخوانى -طول و عرض و چگالى آن- بهطور جداگانه توجه کرد. فعاليت جسمى افزايش طولى استخوان را تحريک نمىکند، بنابراين طول قامت زياد نمىشود. ممکن است جوانهايى که در تيمهاى ورزشى هستند از همسالان غيرورزشکار خود بلندتر به نظر برسند؛ به اين دليل که افراد زودرس و باليده بيشتر شانس شرکت در فعاليتهاى ورزشى و موفقيت در آن را پيدا مىکنند. تمرينهاى ورزشى منظم هيچگونه اثر زيانبخشى بر قامت ندارد، بهجز کارهاى سنگين مثل حمل بار روى شانه ممکن است زيانبخش باشد (کاتو و ايشيکو، ۱۹۶۶ در راريک، ۱۹۷۳). همچنين ايوانکسى به اين نتيجه رسيد که بهعلت شرکت در فعاليتهاى ورزشى قطر استخوانهاى طويل ورزشکاران در مقايسه با افراد غير ورزشکار زيادتر است (راريک، ۱۹۷۳)؛ براى مثال، استخوانهاى ران در فوتباليستها و استخوانهاى ساعد در تنيسبازان کلفتتر است، لذا چنين نتيجه گرفت که فعاليت ورزشى مىتواند به قطر استخوانها در سالهاى رشد و نمو بيفزايد. چگالى استخوانها در هر سنى با تمرينهاى ورزشى بيشتر مىشود (نيلسن و وستلين، ۱۹۷۱). تمرينهاى ورزشى همچنين از شکنندگى و پوکى استخوانها بهويژه در خانمهاى يائسه جلوگيرى مىکند.
|
|
فعاليت ورزشى به مدت طولانى با فشار کم، چگالى استخوانها را بهتر مىکند و ممکن است قطر استخوانهاى ديگر در فعاليتها را زيادتر کند. استخوانها بهطور مطلوب با تحريکات ورزشى سازگار مىشوند.
|
|
|
تأثير فعاليتهاى ورزشى بر وزن بدن بهخوبى ثابت شده است. ورزش، تودهٔ عضلانى بدن را زياد و چربىهاى آن را کم مىکند. اين امر در سالهاى رشد و نمو نيز صادق است. پاريزکوا در سال ۱۹۷۲ در تحقيقى چنين نتيجه گرفت که گروهى از پسران يازده ساله که در هفته، ۶ ساعت بهطور مرتب در تمرينهاى ورزشى شرکت کرده بودند نسبت به آنهايى که فقط ۵/۲ ساعت يا کمتر در هفته فعال بودند چربى کمترى داشتند؛ حال آنکه در شروع برنامه، گروهها همه داراى درصد چربى يکسانى بودند (تصوير زير). تفکيک آثار مربوط به رشد و نمو از آثار فعاليتهاى ورزشى حتى در ورزشهاى تحقيقى بلند مدت نيز مشکل است، اما به نظر مىرسد روند افزايش تودهٔ عضلانى و کاهش درصد چربى بدن که از شرکت در فعاليتهاى ورزشى ناشى مىشود بيشتر از انتظارى است که مىتوان تنها از رشد و نمو داشت.
|
|
|
|