در ختم دفتر دوم سلسله الذهب

بود در دل چنان، که این دفتر		نبود از نصف اولین کمتر
لیک خامه از جنبش پیوست		چون بدین جا رسید سر بشکست
چرخ اگر باز بگذرد ز ستیز		سازدم گزلک عزیمت تیز،
دهم از سر، تراش آن خامه		برسانم به مقطع، این نامه
ورنه آن را که خاطر صافی‌ست		اینقدر هم که گفته شد کافی‌ست
هم برین حرف، این خجسته کلام		ختم شد، والسلام والاکرام!