برتیلیوم توسیلات - BRETYLIUM TOSYLATE

	نام فارسى		برتيليوم توسيلات
	نام انگليسى		BRETYLIUM TOSYLATE
	نام تجارى دارو		Bretylol
	گروه دارويى		ضدآريتمى (دسته III)
	گروه شيميايى دارو		تركيب آمونيوم چهارظرفيتي، آنتاگونيست آدرنرژيك
	مكانيسم اثر		در وهله اول باعث تخليه نوراپي‌نفرين مي‌شود و در مرحلۀ بعد، آزادشدن نوراپى نفرين از انتهاى عصبى پس از گانگلوين را مهار مي‌نمايد، مدت پتانسيل عمل و زمان تحريك‌ناپذيرى مؤثر را افزايش مي‌دهد.
	موارد مصرف		تاكيكاردى بطنى مخاطره‌آميز، چرخش وضعيت قلب، فيبريلاسيون بطني، فقط در درمان كوتاه‌مدت استفاده شود. موارد منع مصرف: حساسيت مفرط، مسموميت با ديژيتال، تنگى آئورت، هيپرتانسيون پولمونر، بچه‌ها.
	ميزان مصرف		فيبريلاسيون بطنى مخاطره‌آميز: بالغين: ابتدا 5mg/kg به‌شكل رقيق‌نشده داده مي‌شود و تا 10mg/kg افزايش داده مي‌شود و سپس هر 30-15 دقيقه تكرار مي‌شود، دوز نهائى 30mg/kg/day است كه مي‌توان آن را از راه وريدى با سرعت 1 تا 2mg/min تزريق كرد. راه ديگر تزريق عضلانى به‌مقدار 5 تا 10mg/kg است كه درصورت لزوم 1 تا 2 ساعت بعد نيز قابل تكرار است. سپس دوز نگهدارنده 5 تا 10mg/kg هر 8-6 ساعت تزريق مي‌شود. ديس‌ريتمى بطني: بالغين: انفوزيون وريدى 500mg كه در 50ml دكستروز واتر يا نرمال سالين رقيق‌شده و در 10-30 دقيقه داده مي‌شود، مي‌توان هر 1 ساعت اين دوز را تكرار كرده و در حد 1 تا 2 mg/min يا 5 تا 10mg/kg در مدت 30-10 دقيقه هر 6 ساعت نگه‌داشت. عضلانى 5 تا 10mg/kg بصورت رقيق‌نشده داده مي‌شود، درصورت نياز براى 2-1 ساعت بعد تكرار شود، اين دوز را در همان حد مقدار قبلى هر 8-6 ساعت نگه‌داريد. كودكان: 5mg/kg از راه وريدى كه با ادامه يافتن وريدى بصورت 5 تا 10mg/kg تكرار مي‌شود.
	توضيحات دارو		عوارض جانبي: دستگاه عصبى مركزي: سنكوپ، گيجي، سردرگمي، جنون، اضطراب. گوارشي: تهوع، استفراغ (مخصوصاً با تزريق سريع وريدي)، درد پاروتيد، مدفوع شل، اسهال، بي‌اشتهائي. قلبى عروقي: هيپوتانسيون، اُفت فشارخون وضعيتي، براديكاردي، آنژين، PVCs، فشار زير استرنوم، هيپرتانسيون گذرا، بدتر شدن آنژين. ديگر موارد: دپرسيون تنفسي، گرفتگى بيني،التهاب ملتحمه (خفيف)، هيپرترمي، ضعف عضلاني، واکنش در محل تزريق عضلاني. احتياطات: در بيمارى کليوي، حاملگى ( گروه C) و در شيردهى با احتياط مصرف شود. فارماکوکينتيک: شروع اثر: عضلانى حداکثر تا ۶ ساعت. متابوليسم: متابوليزه نمي‌شود. دفع: کليوى (نيمه عمر ۱۷ـ۴ ساعت). تداخلات داروئي: مصرف همزمان پروپرانول، ليدوکائين و پروکائين آميد باعث خنثي‌شدن اثرات هيپوتانسيوآن مى‌شوند. ملاحظات پرستارى: پيگيرى آزمايشگاهى: ـ مداوم الکتروکارديوگرام به‌منظور مشخص نمودن اثربخشى دارو، PVCs يا ساير آريتمي‌ها. ـ ميزان انفوزيون وريدى براى جلوگيرى کردن از تهوع و استفراغ. ـ از جنبه دهيدراتاسيون و کاهش حجم. ـ مداوم فشار خون براى پى بردن به هيپوتانسيون و هيپرتانسيون. ـ نسبت I&O. توصيه‌ها: ـ پس از رقيق نمودن ۵۰۰mg از دارو با ۵۰ml يا بيشتر از رينگرلاکتات، DW5%، دکستروز واتر، کلرور سديم ۹/۰%، کلرور سديم ۴۵/۰%، DW5%، کلرور سديم ۹/۰%، DW5% در مدت ۳۰ـ۱۵ دقيقه انفوزيون وريدى صورت گيرد. ـ با استفاده از يک پمپ انفوزيون، دارو به‌طور مداوم داده شود. ـ در تزريق عضلانى محل تزريق‌ها را جابه‌جا نموده و در هر محل کمتر از ۵ml تزريق شود. ـ با کنترل کامل الکترودکارديوگرام به‌تدريج دوز دارو را کاهش دهيد. روش تهيه / تجويز: ـ در صورتي‌که موردى وجود نداشته باشد مريض را در حالت طاق‌باز (Supine) بخوابانيد. ـ تجهيزات و لوازم ساکشن را در دسترس داشته باشيد. ارزيابى باليني: هيپرتانسيون واکنشى ۲ـ۱ ساعت پس از دادن دارو مداوم وضعيت قلبى و مواردى همچون تعداد ظربان، ريتم، صفات مشخصه. تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي: کاهش: اپي‌نفرين، نوراپي‌نفرين و وانيل ماندليک اسيد (VMA) ادراري. درمان مصرف بيش از حد دارو: استفاده از اکسيژن، تنفس مصنوعي، گرفتن الکتروکارديوگرام، دادن دوپامين براى کاهش گردش خون، و دادن ديازپام يا تيوپنتال براى تشنج مريض.