انرژی

ساختار انرژى در بدن:

توانائى بدن براى استخراج انرژى از مواد غذائى و انتقال آن به اجزاء قابل انقباض عضلات اسکلتى است که تعيين‌کنندهٔ توانائى ما براى انجام ورزش‌هائى مثل دويدن، دوچرخه‌سواري، شنا و اسکى خواهد بود. انتقال انرژى از طريق هزاران واکنش پيچيدهٔ شيميائى رخ مى‌دهد که نيازمند اختلاط صحيح و دقيق مواد ريز مغذى و درشت مغذى با اکسيژن است. اصطلاح 'هوازي' بيانگر همين واکنش‌هاى انرژى‌زا و نيازمند اکسيژن است. در مقابل، اصطلاح 'بى‌هوازي' به معنى ايجاد انرژى در زمانى کوتاه و بدون استفاده از اکسيژن مى‌باشد. انتقال سريع انرژى سبب عملکرد عالى بدن در طى ورزش‌هاى با مدت کوتاه و سريع مثل دوهاى سرعت، شناى مسافت کوتاه و يا ورزش‌هاى داراى استارت سريع و مکرر مثل فوتبال، بسکتبال، واترپلو، واليبال و هاکى خواهد شد.

در کل مى‌توان چنين عنوان کرد که انرژى به معنى توانائى انجام کار است. انرژى يا به‌صورت پتانسيل و يا جنبشى وجود دارد. شکل پتانسيل آن به انرژى اطلاق مى‌شود که در ارتباط با ساختار يا وضعيت يک ماده است. شکل جنبشى آن نيز به انرژى حرکتى اطلاق مى‌شود. زمانى‌که انرژى پتانسيل به جنبشى تبديل مى‌شود، قابل اندازه‌گيرى است. واکنش‌هاى اکسيداسيون - احياء به تنهائى يا همراه باهم سبب اکسيداسيون سلولى مى‌شوند، يعنى يک ماده الکترون‌هاى خود را از دست مى‌دهد تا همزمان واکنش معکوس احياء (که در آن الکترون به ماده اضافه مى‌شود) فعل و انفعالات شيميائى انجام پذيرد. اين واکنش‌ها، اصل سيستم انتقال انرژى بدن را پايه‌ريزى مى‌کنند.