کاربردهای بالینی

استروئيدهاى آنابوليک در موارد زير به‌صورت طبى و قانونى استفاده مى‌شوند:

۱. درمان جايگزين در مردان: براى تحريک تکامل جنسى در موارد تأخير بلوغ از اين داروها استفاده مى‌شود. پس از تمايز کامل جنسى دارو به‌تدريج قطع مى‌شود. در مواردى که بيضه‌ها برداشته شده‌اند (خواه به‌علت آسيب فيزيکى يا به خاطر تومور بيضه)، نيز از اين داروها استفاده مى‌شود. در اين موارد درمان جايگزين بايد در تمام طول عمر ادامه يابد.

۲. درمان جايگزين در زنان: توليد تستوسترون در زنان نيز مثل مردان ضرورى است. در موارد نادرى موسوم به Sexual infantilism، يک زن جوان قادر به ترشح استراديول، پروژستون و تستوسترون نيست. در نتيجه در آمنوره و فقدان ميل جنسى و فقدان موى ناحيهٔ عانه و زيربغل رنج مى‌برد. تنها زمانى که اين فرد تحت درمان با تستوسترون قرار بگيرد، ليبيدو ظاهر مى‌شود. برخى از زنان يائسه از کاهش ميل جنسى رنج مى‌برند. در هر دوى اين موارد، تجويز تستوسترون باعث اعادهٔ ميل جنسى و صفات جنسى مى‌شود (۱۹۹۵ و Greenblatt).

۳. اختلالات ژنيکولوژيک: استروئيدهاى آنابوليک گاهى براى درمان اختلالات ژنيکولوژيک در زنان به‌کار مى‌روند، هرچند استفادهٔ بلندمدت باعث بروز عوارض جانبى شديد نظير قاعدگى نامنظم و ظهور صفات ثانويهٔ جنسى مردانه مى‌شوند. گاهى براى جلوگيرى از ترشح شير پس از تولد نوزاد از اين داروها استفاده مى‌شود. همچنين گاهى به‌عنوان درمان کمکى در تومورهاى متاستاتيک پستان در زنان پيش از يائسگى کاربرد دارند. مهار ترشح استروژن در زنان مبتلاء به آندومتريوز شديد از ساير کاربردهاى اين داروها است.

۴. آنابوليسم پروتئين: استفادهٔ اوليهٔ استروئيدهاى آنابوليک در ابتداى دههٔ ۱۹۴۰ مربوط به مهار از دست رفتن پروتئين و کمک به بازسازى عضله پس از جراحى‌هاى بزرگ و تحريک بازسازى عضله در اختلالات ناتوان‌کننده نظير ديستروفى عضلانى و ديابت بود. امروزه در موارد کمبودهاى تغذيه‌اى مزمن يا سندرم لاغرى مفرط در ايدز از اين داروها براى افزايش وزن استفاده مى‌شود.

۵. آنمي: استروئيد آنابوليک گاهى در دُزهاى بالا براى تحريک توليد گلبول‌هاى قرمز و افزايش خون‌سازى در آنمى‌هاى مقاوم به ساير درمان‌ها به‌کار مى‌رود. اين روش به خاطر ايجاد ظاهر عضلانى مردانه در زنان توصيه نمى‌شود.

۶. استئوپوروز: شواهدى وجود دارد که درمان مرکب استروژن / آندروژن قادر به مهار دژنراسيون استخوانى و تسکين درد در اين اختلال است.

۷. تحريک رشد: استروئيدهاى آنابوليک ممکن است براى افزايش رشد در پسران نابالغ که به قد مورد انتظار براساس سن نرسيده‌اند، به‌کار روند. درمان بايد تحت کنترل دقيق صورت پذيرد تا جوش خوردن زودرس اپى‌فيزها اتفاق نيافتد.

همچنين استروئيدهاى آنابوليک در درمان آنژيوادم ارثى و به‌عنوان اقدام حمايتى در سوختگى‌ها و جراحى‌ها کاربرد دارند.