دیگوكسین ـ digoxin

دیگوكسین برای‌ افزایش‌ قدرت‌ قلب‌ به‌ عنوان‌ تلمبه‌ تجویز می‌شود. این‌ دارو با بهبود تعداد ضربان‌ قلب‌ و ضرباهنگ‌ آن‌ چنین‌ تأثیر می‌گذارد. در نتیجه‌، گردش‌ خون‌ بهبود یافته‌ و علایم‌ ناشی‌ از وضعیت‌ بد كاركرد قلب‌ مثل‌ تنگی‌ نفس‌ و تورم‌ دست‌ها و پاها كاهش‌ می‌یابد.

ـ چگونگی‌ مصرف‌:

دیگوكسین‌ معمولاً روزی‌ یك‌ بار تجویز می‌شود. مهم‌ است‌ كه‌ دارو هر روز در ساعت‌ یكسانی‌ مصرف‌ شود. معمولاً بهتر است‌ كه‌ صبح‌ها ناشتا خورده‌ شود تا كمتر فراموش‌ شود. البته‌ اگر عادت‌ دارید برای‌ صبحانه‌ غلات‌ برشته‌ بخورید، مراقب‌ باشید دیگوكسین‌ را حداقل‌ یك‌ ساعت‌ قبل‌ یا 2 ساعت‌ بعد از صبحانه‌ مصرف‌ كنید. (سبوس‌ موجود در این‌ غلات‌ به‌ دیگوكسین‌ متصل‌ شده‌ از جذب‌ آن‌ جلوگیری‌ می‌كند). هر روز پیش‌ از مصرف‌ دیگوكسین‌، نبضتان‌ را به‌ یك‌ دقیقه‌ بشمارید. اگر این‌ كار را بلد نیستید از یك‌ پزشك‌ یا پرستار بخواهید آن‌ را برای‌ شما بیاموزد.

اگر نبضتان‌ 60 دقیقه‌ یا كمتر بود، پیش‌ از مصرف‌ داروی‌ آن‌ روز، با پزشكتان‌ مشورت‌ كنید، اگر دیگوكسین‌ مایع‌ مصرف‌ می‌كنید فقط‌ از قطره‌ چكان‌ مخصوصی‌ كه‌ در جعبه‌ دارو موجود است‌ برای‌ اندازه‌گیری‌ مقدار موردنظر استفاده‌ كنید. از دستورات‌ پزشكتان‌ به‌ دقت‌ پیروی‌ كنید. اگر یك‌ نوبت‌ را فراموش‌ كردید، اگر ظرف‌ 4 ساعت‌ به‌ یاد آورید مصرفش‌ كنید. در غیراینصورت‌ نوبت‌ فراموش‌ شده‌ را رها كرده‌ به‌ برنامه‌ دارویی‌ معمولتان‌ باز گردید. مقدار دارو را دو برابر نكنید. اگر به‌ هر دلیل‌ دارو را برای‌ دو یا چند نوبت‌ متوالی‌ مصرف‌ نكرده‌اید پیش‌ از آغاز مجدد دارو با پزشكان‌ مشورت‌ كنید.

- هشدارها و عوارض‌ جانبی‌:

درصورت‌ بروز هریك‌ از نشانه‌های‌ زیر مصرف‌ دیگوكسین‌ را قطع‌ كرده‌، و با پزشكتان‌ تماس‌ بگیرید: بی‌ اشتهایی‌، اسهال‌، تهوع‌، استفراغ‌، گیجی‌، تاری‌ دید (مشاهده‌ یك‌ هاله‌ زرد متمایل‌ به‌ سبز اطراف‌ چراغ‌ها)، تورم‌ دست‌ها و پاها، تنگی‌ نفس‌، افزایش‌ وزن‌ ناگهانی ‌1/5 كیلوگرم‌، در 24 ساعت‌)، تپش‌ قلب‌ (احساس‌ تكان‌ خوردن‌ شدید قلب‌ در قفسه‌ سینه‌)، یا نبض‌ زیر 60 در دقیقه‌.

- موارد احتیاط:

در صورت‌ وجود هریك‌ از موارد زیر پیش‌ از مصرف‌ دیگوكسین‌، پزشكتان‌ را مطلع‌ سازید:

۱. حساسیت‌ به‌ دیگوكسین‌.

۲. باداری‌ یا شیردهی.‌

۳. مصرف‌ داروهای‌ دیگر؛ به‌ ویژه‌ دیگر داروهای‌ دیجیتالیس‌ یا داروهای‌ قلبی‌ دیگر. (آمیودارون‌، مسدودكننده‌های‌ كانال‌ كلسیمی‌، پروپافنون‌، كینیدین‌)؛ داروهای‌ پرفشاری‌ خون‌ (مسدودكننده‌های‌ كانال‌ كلسیمی‌)؛ مهاركننده‌های‌ اشتها (قرص‌های‌ كاهش‌ وزن‌، آمفتامین‌ها)؛ داروهای‌ آسم‌، سرفه‌، سرماخوردگی‌، و سینوزیت‌؛ داروهای‌ كاهش‌ كلسترول‌ خون‌ (كلستیرامین‌، كلستیپول‌)؛ داروهای‌ مدر و داروهایی‌ كه‌ موجب‌ دفع‌ پتاسیم‌ از بدن‌ می‌شوند؛ و داروهای‌ حاوی‌ پتاسیم‌.

۴. سابقه‌ یا ابتلا به‌ بیماری‌های‌ كلیوی‌.

ـ هنگام‌ مصرف‌ دیگوكسین‌ توصیه‌ می‌شود:

1. به‌ طور مستقیم‌ به‌ پزشكان‌ مراجعه‌ كنید تا بهبودتان‌ را زیر نظر داشته‌ باشد.

2. یك‌ برگه‌ شناسایی‌ پزشكی‌ همراه‌ داشته‌ باشید كه‌ نشان‌ دهد دیگوكسین‌ مصرف‌ می‌كنید.

۳. دیگوكسین‌ را دور از دسترس‌ كودكان‌، و دور از گرما، نور مستقیم‌، و حرارت‌ مرطوب‌ نگهداری‌ كنید (در این‌ شرایط‌ دیگوكسین‌ فاسد می‌شود).

۴. دیگوكسین‌ تاریخ‌ مصرف‌ گذشته‌ را دور از دسترس‌ كودكان‌ در توالت‌ دور بریزید.

۵. قرص‌های‌ 25% میلی‌گرم‌ دیگوكسین‌ كوچك‌ و سفید بوده‌، شبیه‌ برخی‌ قرص‌های‌ مدر می‌باشند. مراقب‌ باشید آنها را با هم‌ اشتباه‌ نكنید. بهتر است‌ هیچگاه‌ قرص‌های‌ مختلف‌ را داخل‌ یك‌ ظرف‌ مخلوط‌ نكنید.

ـ تذکر:

1. هنگام‌ مصرف‌ دیگوكسین‌ نباید شكل‌ دارو، مثلاً قرص‌ و كپسول‌، را تغییر دهید. زیرا اگرچه‌ تعداد دارو یكسان‌ باشد، اشكال‌ مختلف‌ دارویی‌ به‌ مقادیر متفاوتی‌ جذب‌ می‌شوند.

2. هنگام‌ مصرف‌ دیگوكسین‌ اگر در حال‌ مصرف‌ یك‌ داروی‌ مدر دفع‌ كننده‌ پتاسیم‌ از بدن‌ هستید، مكمل‌ پتاسیم‌ خود را حذف‌ كنید. اگر بدنتان‌ پتاسیم‌ كافی‌ نداشته‌ باشد، ممكن‌ است‌ مسمومیت‌ با دیگوكسین‌ رخ‌ دهد. اگر نمی‌توانید مكمل‌ پتاسیمی‌ مصرف‌ كنید از پزشكان‌ بخواهید نوع‌ دیگری‌ از دارو را به‌ شما تجویز كند.