آرنج‌ تنیس‌بازان ـ tennis elbow ‌

بیماری‌ آرنج‌ تنیس‌بازان‌ عبارت‌ است‌ از التهاب‌ نواحی‌ استخوانی‌ آرنج‌. عضلات‌، تاندون‌ها و اپی‌كوندیل‌ (یك‌ برجستگی‌ استخوانی‌ در سطح‌ خارجی‌ آرنج‌ كه‌ در آنجا عضلات‌ ساعد به‌ استخوان‌ بازو می‌چسبند) آرنج‌ را درگیر می‌كند. بیشتر، بزرگسالان‌ (40-20 ساله‌) را مبتلا می‌كند.

ـ علایم‌ شایع‌:

۱. درد و حساسیت‌ به‌ لمس‌ در اپی‌كوندیل‌

۲. مشت‌ ضعیف‌

۳. درد در هنگام‌ حركات‌ پیچشی‌ دست‌ یا بازو مثلاً حین‌ استفاده‌ از پیچ‌گوشتی‌ یا بازی‌ تنیس‌

ـ علل‌ بیماری:

پارگی‌ نسبی‌ تاندون‌ یا كشیده‌ شدن‌ تاندون‌ روی‌ استخوان‌ به‌ علت‌: استرس‌ مكرر مزمن‌ بر بافت‌هایی‌ كه‌ عضلات‌ ساعد را به‌ ناحیه‌ آرنج‌ وصل‌ می‌كنند. كشیدگی‌ ناگهانی‌ ساعد.

ـ عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر:

۱. شغل‌هایی‌ كه‌ مستلزم‌ حركات‌ شدید یا مكرر ساعد باشند مثل‌ مكانیكی‌ یا درودگری‌

۲. شركت‌ در ورزش‌هایی‌ كه‌ مستلزم‌ حركات‌ شدید یا مكرر ساعد باشند مثل‌ تنیس‌

۳. وضعیت‌ فیزیكی‌ نامناسب‌

ـ پیشگیری‌:

۱. تا وقتی‌ كه‌ در شرایط‌ عالی‌ قرار بگیرید، ورزش‌هایی‌ مثل‌ تنیس‌ را به‌ مدت‌ طولانی‌ انجام‌ ندهید.

۲. راكت‌های‌ تنیس‌ می‌توانند آرنج‌ تنیس‌بازان‌ را بدتر كنند. انتخاب‌ اندازه‌ یا نوع‌ متفاوت‌ (بزرگ‌تر، قابل‌ انعطاف‌تر، دسته‌ بزرگتر) ممكن‌ است‌ كمك‌كننده‌ باشد.

۳. اگر به‌ تازگی‌ یادگیری‌ تنیس‌ را آغاز كرده‌اید، از فرد متخصص‌ كمك‌ بگیرید. روش‌ و وضعیت‌ قرارگیری‌ در پیشگیری‌ از آسیب‌ها مهم‌ هستند.

۴. برای‌ افزایش‌ تدریجی‌ قدرت‌ خود، از تمرینات‌ وضعیت‌ دهنده‌ ساعد استفاده‌ كنید.

۵. قبل‌ از شركت‌ در ورزش‌ها به‌ ویژه‌ رقابت‌ها، به‌ آهستگی‌ و به‌طور كامل‌ خود را گرم‌ كنید.

ـ عواقب‌ مورد انتظار:

معمولاً قابل‌علاج‌ است‌ اما درمان‌ ممكن‌ است‌ 6-3 ماه‌ زمان‌ ببرد.

ـ عوارض‌ احتمالی‌:

پارگی‌ كامل‌ رباط‌ كه‌ برای‌ ترمیم‌ نیازمند جراحی‌ است‌.

ـ درمان‌:

آزمون‌های‌ تشخیصی‌ معمولاً لازم‌ نیستند (رادیوگرافی‌ معمولاً همیشه‌ منفی‌ است‌). برای‌ تسكین‌ درد از گرما یا یخ‌ استفاده‌ كنید. از پوشش‌های‌ مرطوب‌ و گرم‌، لامپ‌ گرمادهنده‌ یا غوطه‌ور شدن‌ در گرداب‌ یا كمپرس‌ سرد یا كیسه‌ یخ‌ (هر كدام‌ مؤثرتر به‌ نظر برسد) استفاده‌ كنید. ممكن‌ است‌ درمان‌های‌ دیامتری‌، فراصوت‌ یا ماساژ دریافت‌ كنید. این‌ موارد به‌ تسكین‌ سریع‌تر علایم‌ و بهبودی‌ كمك‌ می‌كند: ماساژ درمانی‌. ممكن‌ است‌ مجبور باشید برای‌ بی‌حركت‌ كردن‌ آرنج‌ از یك‌ اسپلینت‌ ساعد استفاده‌ كنید. در زمان‌ استفاده‌ از اسپلینت‌، ورزش‌ زیر را 4-3 بار در روز انجام‌ دهید: بازوهای‌ خود را بكشید؛ مچ‌ دست‌ خود را خم‌ كنید؛ سپس‌ پشت‌ دست‌ خود را روی‌ یك‌ دیوار فشار دهید. آن‌ را به‌ مدت‌ یك‌ دقیقه‌ نگه‌ دارید. در صورت‌ شكست‌ سایر روش‌های‌ درمانی‌ ممكن‌ است‌ آزاد كردن‌ تاندون‌ در اپی‌كوندیل‌ با جراحی‌ لازم‌ باشد. استفاده‌ از تسمه‌ آرنج‌ تنیس‌بازان‌ را هنگام‌ از سرگیری‌ فعالیت‌ طبیعی‌ پس‌ از درمان مدنظر قرار دهید.

ـ داروها:

۱. داروهای‌ ضد التهاب‌ غیراستروییدی‌ برای‌ كاهش‌ التهاب.‌

۲. تزریق‌ بی‌حس‌ كننده‌ها یا داروهای‌ كورتیزونی‌. كورتیزون‌ التهاب‌ را كاهش‌ می‌دهد و بی‌حس‌ كننده‌ها موقتاً درد را تسكین‌ می‌دهند.

ـ فعالیت‌:

تا زمان‌ محو علایم‌، فعالیتی‌ را كه‌ باعث‌ ایجاد آرنج‌ تنیس‌بازان‌ بود، تكرار نكنید. سپس‌ به‌ تدریج‌ پس‌ از وضعیت‌گیری‌ مناسب‌، فعالیت‌ طبیعی‌ خود را از سر بگیرید.

ـ رژیم‌ غذائی‌:

رژیم‌ غذایی‌ خاصی‌ ندارد.

ـ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نمائید:

۱. اگر شما یا یكی‌ از اعضای‌ خانواده‌تان‌ علایم‌ آرنج‌ تنیس‌بازان‌ را داشته‌ باشید.

۲. اگر علی‌رغم‌ درمان‌، علایم‌ ظرف‌ 2 هفته‌ بهبود نیابند.