دروازه‌بانان خبر در مدل وایت

مک‌کوايل در مقدمهٔ اين مدل مى‌نويسد: مفهوم دروازه‌بان خبر به‌طور مکرر در مطالعات مربوط به فراگرد ارتباط جمعى مورد استفاده قرار گرفته است. مفهومى دلالت بر هر نوع عملى مى‌کند که سازمان‌هاى ارتباطى براى انتخاب يا رد و يا پس زدن مضمون‌هاى بالقوه براى انتشار انجام مى‌‌دهند.

دنيس مک کوايل (Dinis Mcquail) استاد ارتباط جمعى در دانشگاه آمستردام از متخصصان برجسته و صاحب‌نظر معاصر در زمينه مدل‌هاى ارتباطى است.

اين مفهوم، نخستين بار به‌وسيلهٔ کورت لوين در سال ۱۹۴۷ به کار برده شد. او اين مفهوم را مشابه تصميم‌هائى مطرح کرد که يک زن خانه‌دار براى خريد مواد اوليهٔ موردنياز غذا به کار مى‌برد. او خاطرنشان ساخت که اطلاعات هميشه در کانال‌هائى قرار مى‌گيرد که حاوى منطقهٔ دروازه‌ (gate areas) است. منطقه‌اى که در آنجا تصميم‌ها براساس مقررات بى‌طرفانه يا مقررات شخصى از سوى دروازه‌بانان اتخاذ مى‌شود.

دروازه‌بانان تصميم مى‌گيرند که آيا اطلاعات يا کالاها اجازهٔ ورود و ادامهٔ عمل در کانال را خواهند داشت يا خير؟ که اگر از يک سو به اين مسئله نگاه کنيم خواهيم ديد که اين، همان جريان اخبار در وسايل ارتباط جمعى است.

ايدهٔ دروازه‌بان به‌وسيلهٔ وايت در سال ۱۹۵۰ مورد استفاده قرار گرفت. او اين ايده را براى بررسى عملکرد دبير سرويس يک روزنامهٔ محلى آمريکائى به کار برد و دريافت که چنين به‌نظر مى‌رسد که تصميم‌هاى او براى دورانداختن بسيارى از مضمون‌ها، از اعمال مهم دروازه‌بانى است. مدلى که وايت در اين مورد مطرح کرد مدل زير است (Mc Quail,1986,p100).

در اين مدل N به معنى منبع مضمون‌هاى خبرى است که از آن مضمون‌هاى خبرى N۴و N۱، N۲،N۳ بيرون مى‌‌آيد. اين مضمون‌ها با دروازه برخورد مى‌کند. در آنجا برخى از اين مضمون‌ها کنار گذاشته مى‌‌شود مثل N۱و N۴ که در مدل دور اندخته شده است و N۲۱ و N۳۱ به‌صورت مضمون‌هاى انتخاب شده به طرف گيرندگان (M) حرکت مى‌کند و به آنان مى‌رسد.

اين مدل اگرچه به‌عنوان اساس تحقيقات بعدى در زمينهٔ فراگرد انتخاب از سوى بنگاه‌هاى خبرى مورد استفاده قرار گرفت ولى بعدها نقد و تکميل شد. به ترتيب زمان مى‌توان گفت که وستلى و مک‌لين پس از وايت مسئلهٔ دروازه‌بانى خبر را در مدل خود نشان دادند. (Mc Quil,1986,p101)