بیماری‌ هوچكین‌ ـ hodgkins disease

بیماری‌ هوچكین‌ عبارت‌ است‌ از سرطانی‌ شدن‌ قسمت‌ مركزی‌ گره‌های‌ لنفاوی‌. این‌ بیماری‌ در واقع‌ یك‌ نوع‌ لنفوم‌ است‌. این‌ بیماری‌، لنفوسیت‌ها (نوعی‌ گلبول‌ سفید)، گره‌های‌ لنفاوی‌ (گره‌هایی‌ كه‌ عفونت‌ را كنترل‌ و مواد ایمنی‌زا برای‌ بدن‌ درست‌ می‌كنند) و طحال‌ (در واقع‌ یك‌ گره‌ لنفاوی‌ بزرگ‌ است‌) را درگیر می‌سازد.

بیماری‌ هوجكین‌ می‌تواند در هر سنی‌ رخ‌ دهد، اما در بزرگسالان‌ جوان‌ و نیز افراد مسن‌ شایع‌تر است‌. این‌ بیماری‌ در كودكان‌ زیر 10 سال‌ نادر است‌.

ـ علایم‌ شایع‌:

۱. خارش‌ در تمام‌ بدن‌

۲. تب‌ و عرق‌ ریزش‌ شبانه‌ به‌طور متناوب‌

۳. كاهش‌ وزن‌

۴. زردی‌ چشم‌ها و پوست‌

۵. احساس‌ كسالت‌

۶. كم‌خونی‌

۷. خونریزی‌ گوارشی‌

۸. گره‌های‌ لنفاوی‌ متورم‌، بدون‌ درد به‌ هنگام‌ لمس‌، با قوام‌ لاستیكی‌ و بدون‌ چسبندگی‌ به‌ یكدیگر هستند. این‌ گره‌های‌ بزرگ‌ شده‌ در هر كجای‌ بدن‌ می‌توانند باشند اما در زیر بغل‌ یا كشاله‌ ران‌ بیشتر دیده‌ می‌شوند.

ـ علل‌ بیماری:

ناشناخته‌ است‌، اما تحقیقات‌ نشان‌ دهنده‌ آن‌ هستند كه‌ یك‌ عفونت‌ ویروسی‌ ممكن‌ است‌ دخیل‌ باشد.

ـ عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر:

نقص‌ ایمنی‌ (اكتسابی‌ یا ارثی‌)

ـ پیشگیری‌:

راه‌ خاصی‌ برای‌ پیشگیری‌ از آن‌ وجود ندارد.

ـ عواقب‌ مورد انتظار:

اگر زورد تشخیص‌ داده‌ و درمان‌ شود، معمولاً با اشعه‌ درمانی‌ و داروهای‌ ضد سرطان‌ قابل‌ معالجه‌ است‌. با درمان‌، میزان‌ بقای‌ 10 ساله‌ 80% است‌. پتانسیل‌ بهبودی‌ برحسب‌ نوع‌ سلول‌هایی‌ كه‌ در نمونه‌برداری‌ از گره‌ لنفاوی‌ دیده‌ می‌شوند متغیر است‌.

ـ عوارض‌ احتمالی‌:

۱. ناباروری‌ در مردان‌ در اثر درمان‌

۲. گسترش‌ سرطان‌ به‌ سایر نقاط‌ بدن‌

۳. بیماری‌های‌ قلب‌ یا ریه‌، كم‌خونی‌، كم‌كاری‌ تیرویید، و عفونت‌ها

ـ درمان‌:

بررسی‌های‌ تشخیصی‌ ممكن‌ است‌ شامل‌ آزمایش‌ خون‌ و مغز استخوان‌، لنفانژیوگرام‌ (روشی‌ تشخیصی‌ كه‌ با تزیق‌ ماده‌ حاجب‌ به‌ درون‌ مجاری‌ لنفاوی‌ و عكس‌برداری‌ با اشعه‌ ایكس‌ دستگاه‌ لنفاوی‌ بررسی‌ می‌شود)، نمونه‌برداری‌ از گره‌های‌ لنفاوی‌، سی‌تی‌ اسكن‌ قفسه‌ سینه‌ و شكم‌، و عكس‌برداری‌ از قفسه‌ سینه.‌ سعی‌ كنید در مورد درمان‌ بیماری‌ و شانس‌ معالجه‌ خود مثبت‌ بیاندیشید. داشتن‌ دیدگاه‌ ذهنی‌ خوب‌ و مثبت‌ كمك‌ بسیار مهمی‌ در بهبود بیماری‌ است‌.

درمان‌ ممكن‌ است‌ به‌ طریق‌ زیر انجام‌ گیرد: تنها اشعه‌ درمانی‌ (استفاده‌ از امواج‌ پرانرژی‌ [ تولید شده‌ توسط‌ دستگاه‌های‌ اشعه‌ ایكس‌ مخصوص‌، دستگاه‌های‌ كبالت‌ و سایر دستگاه‌ها ] برای‌ درمان‌ بعضی‌ از انواع‌ سرطان‌)، شیمی‌ درمانی‌ (درمان‌ سرطان‌ با تزریق‌ داروهایی‌ كه‌ سلول‌های‌ سرطانی‌ را بدون‌ آسیب‌ رساندن‌ به‌ بافت‌ سالم‌ از بین‌ می‌برند)، یا تركیب‌ این‌ دو روش‌ بهداشت‌ مناسب‌ و دهان‌ در جلوگیری‌ از بروز زخم‌های‌ دهانی‌ به‌ هنگام‌ شیمی‌درمانی‌ مؤثر است‌. مردانی‌ كه‌ تحت‌ درمان‌ قرار می‌گیرند ممكن‌ است‌ تمایل‌ داشته‌ باشند كه‌ اسپرم‌ خود را ذخیره‌ كنند تا اگر نابارور شوند بتوانند با روش‌های‌ كمكی‌ بچه‌دار شوند.

ـ داروها:

داروهای‌ ضد سرطان‌. داروها ممكن‌ است‌ باعث‌ اثرات‌ جانبی‌ یا واكنش‌های‌ نامطلوب‌ در بعضی‌ از بیماران‌ شوند. علایم‌ جدید ممكن‌ است‌ به‌ علت‌ دارو، خود بیماری‌ اصلی‌، یا بروز یك‌ بیماری‌ جدید پدید آیند. اثرات‌ جانبی‌ ناشی‌ از دارو معمولاً با سازگار شدن‌ بدن‌ با آن‌ یا قطع‌ دارو ناپدید می‌شوند.

ـ فعالیت‌:

تا حدی‌ كه‌ قدرتتان‌ اجازه‌ می‌دهد فعال‌ بمانید.

ـ رژیم‌ غذائی‌:

رژیم‌ خاصی‌ توصیه‌ نمی‌شود.

ـ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نمائید:

۱. اگر احساس‌ می‌كنید كه‌ دارو باعث‌ بروز علایمی‌ شده‌ است‌.

۲. اگر شما یا یكی‌ از اعضای‌ خانواده‌تان‌ علایم‌ بیماری‌ هوجكین‌ را دارید.

۳. اگر یكی‌ از موارد زیر به‌ هنگام‌ درمان‌ رخ‌ دهد: تب، علایم‌ عفونت‌ (قرمزی‌، تورم‌، درد خود به‌ خودی‌ یا به‌ هنگام‌ لمس‌) در هر كجای‌ بدن‌، تورم‌ پا و ساق‌ پا ـ ناراحتی‌ به‌ هنگام‌ ادرار كردن‌ یا كاهش‌ میزان‌ ادرار در روز