حدود ۲۰ درصد کودکان مبتلا به نوع پاسى‌آرتيکولر آرتريت روماتوئيد نوجوانان دچار ايريدوسيکليت مزمن دوطرفه مى‌شوند. بيمارى در افراد مؤنث شايع‌تر است. معمولاً در سن ۵ الى ۶ سالگى به‌دنبال شروع تدريجى اختلاف رنگ بين دو چشم (هتروکروميا) (Heterochromia)، تفاوت در اندازه يا شکل مردمک‌‌ها (آنيزوکوريا) (Anisocoria) يا استرابيسم تشخيص داده مى‌شود. ارتباطى بين شروع آرتريت و يووئيت (که ممکن است تا ۱۰ سال قبل از شروع آرتريت بروز کند) وجود ندارد. زانو شايع‌ترين مفصل درگير است. نشانه‌هاى اصلى بيمارى مشاهدهٔ سلول در اتاق قدامي، رسوبات کراتيک، ذرات فيبرين روى اندوتليو، سينشى خلفى و کاتاراکت است. کراتوپاتى نواري، گلوکوم ثانوى و ادم سيستوئيد ماکولا ممکن است رخ دهند.
درمان دشوار است. کورتيکوستروئيدهاى موضعي، NSAIDها و سيکلوپلژيک مفيد هستند. در موارد مقاوم، مهار سيستميک ايمنى با کورتيکوستروئيدها يا متوترکسات لازم است. جراحى کاتاراکت بايد با احتياط انجام شود. غالباً قرار دادن لنز داخل چشمى ممنوع است.
بيش از ۵۰ درصد مبتلايان به اسپونديليت آنکيلوزان، دچار يووئيت قدامى مى‌شوند و در اغلب آنها درد فوقوفوبى و تارى ديد وجود دارد. رسوبات کراتيک اگرچه معمولاً وجود دارند، اما هرگز گرانولوماتو نيستند و ندول‌هاى عنبيه ديده نمى‌شوند. سينشى قدامى و خلفي، کاتاراکت و گلوکوم از عوارض شايع به‌دنبال حملات شديد و عودکننده هستند. ادم ماکولر غير‌شايع است؛ اما گاهى رخ مى‌دهد. اصولاً عود رخ مى‌دهد و ممکن است موجب گرفتارى هر کدام از چشم‌ها شود؛ اما درگيرى همزمان دو چشم ناشايع است. HLA-B27 در ۵۰% مبتلايان به ايريدوسيکليت يا ايريت حاد غيرگرانولوماتو مثبت است. از ميان اين مبتلايان ۵۰ % دچار عوارض غيرچشمى (اکثراً اسپونديليت انکيلوزان) مى‌شوند.
ايريد و سيکليت هتروکروم فوچز
ايريد و سيکليت هتروکروم فوچز ناشايع است. شروع آن تدريجى و طى دههٔ سوم يا چهارم است. قرمزي، درد و فوتوفوبى اندک است و بيماران معمولاً از تارى ديد (ناشى از کاتاراکت) شکايت دارند. دپيگمانتاسيون، موجب هتروکرومى عنبيه مى‌شود. در اکثر بيماران کاتاراکت ايجاد مى‌شود. گلوکوم شيوع کمترى دارد. پيش‌آگهى عالى است و معمولاً مى‌توان جراحى کاتاراکت را بدون عارضه انجام داد.
يووئيت ناشى از عدسى
يووئيت ناشى از عدسى نوعى بيمارى اتوايميون عليه آنتى‌ژن‌هاى عدسى است. مورد کلاسيک زمانى است که عدسى دچار کاتاراکت هيپرمچور مى‌شود و مواد عدسى از کپسول آن نشت کرده و موجب واکنش التهابى مى‌شود. علائم يووئيت قدامى به‌صورت درد، فوتوفوبى و تارى ديد شايع هستند. اين نوع يووئيت ممکن است به‌دنبال تروما يا جراحى کاتاراکت نيز روى دهد. گلوکوم فاکوليتيک از عوارض شايع است. درمان قطعى مستلزم خارج کردن عدسى است. غالباً درمان همزمان با کورتيکوستروئيد يا سيکلوپلژيک و داروهاى گلوکوم لازم مى‌باشد.
