دزدی به خانهٔ پارسایی در آمد؛ چندان که جست چیزی نیافت. دلتنگ شد. پارسا خبر شد. گلیمی که بر آن خفته بود در راه دزد انداخت تا محروم نشود.

عبدالقادرِ گیلانی رَحْمَةُ اللهِ عَلَیْهِ را دیدند در حرمِ کعبه روی بر حَصْبا نهاده، همی‌گفت: ای خداوند! ببخشای! وگر هرآینه مستوجب عقوبتم؛ در روزِ قیامتم نابینا برانگیز تا در رویِ نیکانْ شرمسار نشوم.

درویشی را دیدم، سر بر آستانِ کعبه همی‌مالید و می‌گفت: یا غَفور! یا رحیم! تو دانی که از ظَلومِ جَهول چه آید.

یکی از بزرگان گفت پارسایی را: چه گویی در حقِ فلان عابد که دیگران در حقِ وی به طعنه سخن‌ها گفته‌اند؟ گفت: بر ظاهرش عیب نمی‌بینم و در باطنش غیب نمی‌دانم.

یکی از بزرگان گفت پارسایی را: چه گویی در حقِ فلان عابد که دیگران در حقِ وی به طعنه سخن‌ها گفته‌اند؟ گفت: بر ظاهرش عیب نمی‌بینم و در باطنش غیب نمی‌دانم.

پیرمردی به او پیشنهاد کردند که چرا ازدواج نمی‌کند.

یکی را زنی صاحب جمالِ جوان درگذشت و مادرزن فرتوت به علّتِ کابین در خانه مُتَمَکِّن بماند و مرد از مُحاورتِ او به جان رنجیدی و از مجاورتِ او چاره ندیدی، تا گروهی آشنایان به پرسیدن آمدندش.

با همکاری رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در بوسنی و هرزگوین و رادیو جامعه اسلامی این کشور، حکایت‌های گلستان سعدی همه روزه در برنامه سحرگاهی ماه مبارک رمضان این رادیو خوانده می‌شود.

اسکندرِ رومی را پرسیدند: «دیارِ مشرق و مغرب به چه گرفتی؟ که ملوک پیشین را خَزاین و عمر و مُلک و لشکر بیش از این بوده است ایشان را چنین فتحی میسّر نشده».

یکی را از مُلوک، کنیزکی چینی آوردند. خواست تا در حالتِ مستی با وی جمع آید. کنیزک ممانعت کرد. مَلِک در خشم رفت و مر او را به سیاهی بخشید که لبِ زِبَرینش از پَرّهِٔ بینی درگذشته بود و زیرینش به گریبان فرو هشته.

کسی مژده پیش انوشیروانِ عادل آورد. گفت: شنیدم که فلان دشمنِ تو را خدای ،عَزَّ وَ جَلَّ، برداشت.

امروز سالروز درگذشت سیدحسن میرخانی، یکی از بزرگ‌ترین استادان خوشنویسی ایران و از بنیانگذاران انجمن خوشنویسان است. او سال 1291 در تهران متولد شد و بر خطوط نسخ، ثلث، تعلیق، رقاع، ریحان، شکسته و تحریر تسلط داشت اما در خط نستعلیق سرآمد بود. از آثار او در خوشنویسی می‌توان به کتاب‌های کلیات سعدی، مثنوی مولوی، …

با طایفهٔ بزرگان به کشتی‌در، نشسته بودم. زَورقی در پیِ ما غرق شد، دو برادر به گِردابی در افتادند. یکی از بزرگان گفت ملاح را که: بگیر این هر دو را که به هر یکی پنجاه دینارت دهم.

اسطوره شناس کشورمان به بیان حکایتی از بوستان سعدی درخصوص نحوه صحیح خرج کردن پول پرداخت.

گلستان سعدی مملو از حکایت‌های شیرین و جذاب است که در ادامه به یکی از آن‌ها خواهیم پرداخت.

گلستان سعدی مملو از حکایت‌های شیرین و جذاب است که در ادامه به یکی از آن‌ها خواهیم پرداخت.

بوستان سعدی پر از اشعار و حکایت‌های جالب و خواندنی است.

کی از پسرانِ هارون‌الرَّشید پیش پدر آمد خشم‌آلود که فلان سرهنگ‌زاده مرا دشنامِ مادر داد. هارون ارکان دولت را گفت: جَزایِ چنین کس چه باشد؟

یکی از وزرا به زیردستان رحم کردی و صلاحِ ایشان را به خیر توسّط نمودی. اتفاقاً به خطابِ ملِک گرفتار آمد. همگنان در مَواجِبِ استخلاصِ او سعی کردند و مُوَکَّلان در مُعاقبتش ملاطفت نمودند

یکی از وزرا به زیردستان رحم کردی و صلاحِ ایشان را به خیر توسّط نمودی. اتفاقاً به خطابِ ملِک گرفتار آمد. همگنان در مَواجِبِ استخلاصِ او سعی کردند و مُوَکَّلان در مُعاقبتش ملاطفت نمودند

یک ادیب و اسطوره‌شناس گفت: یکی از اشعار سعدی شبیه به مثل برای کسی بمیر که برایت تب کند، است.

نعمتِ بسیارش فرمود و اکرام کرد. تا یکی از نُدَمایِ حضرتِ پادشاه که در آن سال از سفرِ دریا آمده بود، گفت: من او را عیدِ اَضحیٰ در بصره دیدم! معلوم شد که حاجی نیست.

حکایت دو همسفر چاق و لاغر: در زمان قدیم دو درویش خراسانی با یکدیگر دوست بودند. آن دو باهم چنان صمیمی بودند و مهربان که مردم می‌گفتند آن دو دوست، مثل دو مغز

وزرایِ نوشیروان در مهمّی از مَصالحِ مملکت اندیشه همی‌کردند و هر یکی از ایشان دگرگونه رای همی‌زدند و ملِک همچنین تدبیری اندیشه کرد.

پادشاهی به کشتنِ بی‌گناهی فرمان داد. گفت: ای ملِک! به موجبِ خشمی که تو را بر من است، آزارِ خود مجوی که این عقوبت بر من به یک نفس به سر آید و بَزهِ آن بر تو جاوید بماند.

حکایت گربه پیرزن زال: در زمان های قدیم پیرزنی فقیر و تنگدست در شهری زندگی می کرد . پیرزن تنها و بی کس بود و جز یک گربه ی لاغر مردنی همدمی نداشت. پیرزن با آن

یکی از وزرا پیش ذوالنّون مصری رفت و همّت خواست؛ که روز و شب به خدمتِ سلطان مشغولم و به خیرش امیدوار و از عقوبتش ترسان. ذوالنّون بگریست و گفت: اگر من خدای را، عَزَّ وَ جَلَّ، چنین پرستیدمی که تو سلطان را، از جملهٔ صِدّیقان بودمی.

اغلب روزنامه‌های روز گذشته در صفحه نخست خود به حمله رژیم صهیونیستی به ضاحیه بیروت و سخنرانی نتانیاهو در مجمع عمومی سازمان ملل پرداختند. پر ادعای بی‌مخاطب، قاتل در نیویورک، جنگ‌افروزی دوباره تل‌آویو، اسرائیل گور خود را کند، عبور از خط قرمز و... از جمله تیترهایی است که روزنامه‌ها برای این خبر انتخاب کردند. …

درویشی مجرّد به گوشه‌ای نشسته بود. پادشاهی بر او بگذشت. درویش از آنجا که فَراغِ مُلکِ قناعت است، سر بر نیاورد و التفات نکرد. سلطان از آنجا که سَطْوَتِ سلطنت است، برنجید و گفت: این طایفهٔ خرقه‌پوشان امثالِ حیوان‌اند و اهلیّت و آدمیّت ندارند.

یکی در صنعتِ کُشتی گرفتن سرآمد بود، سیصد و شصت بندِ فاخر بدانستی و هر روز به نوعی از آن کشتی گرفتی. مگر گوشهٔ خاطرش با جمالِ یکی از شاگردان میلی داشت.

وزیر نزدیکش آمد و گفت: ای جوانمرد! سلطانِ رویِ زمین بر تو گذر کرد چرا خدمتی نکردی و شرطِ ادب به جای نیاوردی؟ گفت: سلطان را بگوی توقّعِ خدمت از کسی دار که توقّعِ نعمت از تو دارد.

حاکم از گفتن او برنجید و روی از نصیحتِ او در هم کشید و بر او التفات نکرد، تا شبی که آتشِ مَطبَخ در انبارِ هیزمش افتاد و سایرِ املاکش بسوخت وز بسترِ نرمش به خاکسترِ گرم نشاند.

یکی از ملوکِ عرب شنیدم که متعلّقان را همی‌گفت: مرسومِ فلان را چندانکه هست مُضاعَف کنید که مُلازِمِ درگاه است و مترصّدِ فرمان؛ و دیگر خدمتگاران به لَهْو و لَعِب مشغول‌اند و در اَدایِ خدمت مُتَهاوِن.

خواجه بر این وقوف یافت و از خطر اندیشید و در حال جوابی مختصر، چنان که مصلحت دید، بر قَفای ورق نبشت و روان کرد. یکی از متعلّقان واقف شد و ملِک را اعلام کرد که فلان را که حبس فرمودی با ملوکِ نواحی مراسله دارد.

یکی از بندگانِ عَمْروِ لَیْث گریخته بود. کسان در عقبش برفتند و باز آوردند. وزیر را با وی غرضی بود و اشارت به کشتن فرمود تا دگر بندگان چنین فعل روا ندارند.

سلطان را دل از این سخن به هم بر آمد و آب در دیده بگردانید و گفت: هلاکِ من اولیٰ‌تر است از خونِ بی‌گناهی ریختن. سر و چشمش ببوسید و در کنار گرفت و نعمتِ بی‌اندازه بخشید و آزاد کرد.

مردم‌آزاری را حکایت کنند که سنگی بر سر صالحی زد. درویش را مجالِ انتقام نبود. سنگ را نگاه همی‌داشت تا زمانی که مَلِک را بر آن لشکری خشم آمد و در چاه کرد.

سعدی در گلستان و بوستان حکایات متعددی را به این موضوع اختصاص داده است که در آنها به اهمیت تربیت در شکل‌گیری شخصیت انسان و نقش آن در سعادت و رستگاری او اشاره می‌کند. حکایات سعدی در این زمینه سرشار از پند و اندرزهای آموزنده است. در این مقاله به بررسی برخی از حکایات سعدی درباره تأثیر تربیت بر انسان می‌پردازیم.

غافلی را شنیدم که خانهٔ رعیت خراب کردی تا خزانهٔ سلطان آباد کند؛ بی‌خبر از قول حکیمان که گفته‌اند: هرکه خدای را -عَزَّوَجَلَّ- بیازارد تا دلِ خلقی به دست آرد خداوند، تعالیٰ، همان خلق را بر او گمارد تا دَمار از روزگارش برآرد.

در این بیت کوتاه، سعدی، با زبانی ساده و شیوا، به نقد افرادی می‌پردازد که تمام عمر خود را صرف دنیا و مال‌اندوزی می‌کنند.

در این مقاله تصمیم داریم 6 مورد از حکایت های گلستان سعدی که طرز فکر انسان را متحول می‌کند، بیان کنیم. در صورتی که شما هم به حکایت‌ها و داستان‌های قدیمی علاقه‌مند هستید و می‌خواهید از این داستان‌ها برای بهبود زندگی خود استفاده کنید، پیشنهاد می‌شود که تا انتهای این مقاله با ما همراه شوید.

در این بیت کوتاه، سعدی، با زبانی ساده و شیوا، به نقد افرادی می‌پردازد که تمام عمر خود را صرف دنیا و مال‌اندوزی می‌کنند.

زبان و ادبیات فارسی پر از ضرب‌المثل‌ها و حکایت‌های جالب و شنیدنی است.

داستان چشم سالم سلطان برگرفته از حکایت دوم باب اول گلستان سعدی است

حکایت غریبی است حکایت این تماشاخانه قدیمی که طعمه نوچگان شعبان بی‌مخ شد و به آتش کودتای ۲۸ مرداد سوخت.

با اینکه در حال حاضر کتاب‌های داستانی و رمان زیادی با انواع موضوعات عاشقانه، معنوی، درام، جنایی، تاریخی، انگیزشی و غیره تهیه، چاپ و توزیع شده‌اند اما همچنان برخی از کتاب‌های قدیمی مانند گلستان سعدی از جایگاه ویژه‌ای برخوردار هستند.

انتخابات حاضر فارغ از این که چه نیرویی به پاستور برود، از این منظر حکایت از تغییر آرایش عمیق نیروها در جامعه، و دیگر ساحت های زندگی می کند. همین که سوالات مذکور، می تواند از منظر ذهنی ، ابعاد عینی به خود بگیرد، نشان می دهد که ایران از پارادایم تغییرات کلان و سیاه و سفیدی، وارد دوران جدیدی از بنیانگذاری …

حکایت‌های زیادی در فرهنگ و زبان فارسی وجود دارند که به تعالی انسان کمک می‌کنند.

کی از جُلَسایِ بی‌تدبیر نصیحتش آغاز کرد که «ملوکِ پیشین مر این نعمت را به سعی اندوخته‌اند و برای مصلحتی نهاده. دست از این حرکت کوتاه کن که واقعه‌ها در پیش است.

شرایط کنونی جهان اسلام و آوردگاه میان اسلام با پرچمداری جمهوری اسلامی ایران و استکبار جهانی با میدان‌داری آمریکا و صهیونیست‌ها یاد‌آور این حکایت از زبان سعدی است و هشدار به افراد یاد شده که، آب به کدام آسیاب می‌ریزید؟! «که کافر ز پیکارش ایمن نشست / مسلمان ز جور زبانش نرست»

داستانی از گلستان سعدی که درس‌هایی در مورد مردانگی، فروتنی و صبر به ما می‌دهد.

مردی که از دست یاران خود به بیابان پناه می‌برد، اسیر فرنگیان می‌شود و پس از رهایی، گرفتار زنی ناسازگار می‌گردد.

با مروری بر آثار شاخصی که درباره سعدی منتشر شده‌اند‌، می‌بینیم که درباره سعدی در مقایسه با بسیاری از شاعران کلاسیک فارسی بسیار کم گفته و نوشته‌اند. این در حالی است که سعدی نه‌تنها در تاریخ ادبیات ایران بلکه در فرهنگ ما جایگاهی یگانه دارد و یکی از نشانه‌های چنین جایگاهی رواج بسیاری از حکایت‌ها و شعرهای …

اولین نشست حلقه «بچه‌های ایران آینده» با عنوان «گر تو سعدی شوی» به مناسبت روز بزرگداشت سعدی و نثر فارسی برگزار می‌شود.

استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بیرجند گفت: خیلی از ابیات و جملات سعدی به عنوان ضرب‌المثل بر سر زبان مردم گشته و او را به یک شاعر محبوب در نزد عامه مردم تبدیل کرده است که گلستان سعدی یکی از کتاب‌هایی است که در مکتب‌خانه‌های قدیم به دلیل نثر زیبا این کتاب و حکایت‌های موجود آن تدریس شده است.

درباره سعدی هم مثل بیشتر شخصیت‌های بزرگ تاریخ ما، تا دلتان بخواهد حکایت و افسانه و داستان است که به ‌احتمال قوی، خیلی‌هایشان هم درست و قابل استناد نیست.

کتاب «حکمت و حکایت جوانمردی» نگاهی به آئین فتوت در فرهنگ ایرانی و عرفان اسلامی تالیف «محمد فنائی اشکوری» در ۳۲۰صفحه با قیمت۱۶۰هزار تومان در اسفند سال۱۴۰۲ توسط انتشارات بین‌الملل منتشر شده است.

آرمان امروز : «بهار» در فرهنگ ایرانی جایگاهی ویژه دارد و این جایگاه ویژه بهار در بین ایرانی‌ها در حدی است که در ادبیات فارسی عبارتی مختص اشعار بهاری داریم و آنها را «بهاریه» می‌نامیم. شاعران بزرگی همچون مولانا، حافظ، سعدی، ملک‌الشعرای بهار، عطار و خاقانی در وصف بهار شعر سروده‌اند که بعضاً برخی از [ ]

حاکم این سخن را عظیم بپسندید و اسباب معاش یاران فرمود تا بر قاعده ماضی مهیا دارند و مؤونت ایام تعطیل وفا کنند شکر نعمت بگفتم و زمین خدمت ببوسیدم و عذر جسارت بخواستم و در وقت برون آمدن گفتم.