مشکل گفتاری کودکان، اختلال مغزی است؟

مشکل گفتاری در کودکان، نوعی از اختلالات مغزی است که اگر زود تشخیص داده شده و به موقع درمان انجام شود، بهبودی حاصل خواهد شد. تظاهر اختصاصی این بیماری، بروز مشکل در گفتار کودک است، علت دقیق و مشخصی برای بروز این بیماری پیدا نشده اما، عوامل ژنتیکی و عوامل محیطی در بروز این مشکل، مؤثر هستند.

والدین با مشاهده مشکل گفتاری فرزند خود، حتماً آن را جدی گرفته و کودک را نزد پزشک ببرند، چون پزشک می تواند با گرفتن شرح حال، معاینه بالینی و مسلماً دریافت نوار مغزی در صورت نیاز، این بیماری را تشخیص بدهد.

این بیماری، مانند انواع صرع، همزمان با تشنج صرعی مانند حرکات دست، چشم و سر همراه است. اما بروز مشکل گفتاری، از تظاهرات اختصاصی آن است که اگر به موقع و زود تشخیص داده و درمان آغاز شود، بیمار به درمان پاسخ داده و بهبود می یابد.

 آیا بیماری‌های خاصی وجود دارد که به واسطه ابتلا به آنها کودک دچار تاخیر گفتاری شود؟
در برخی شرایط خاص مثلا در کودکانی که نارس متولد می‌شوند، تاخیر گفتار و زبان قابل‌پیش‌بینی است و تمهیداتی وجود دارد که گفتاردرمانی از طریق لمس درمانی و تقویت مهارت‌های مربوط به تغذیه به ایجاد مهارت‌های دهانی ـ حرکتی از همان سنین پایین کمک کند.

 

نشانگان‌های ژنتیکی خاصی هم مثل نشانگان داون یا نشانگان‌هایی که باعث عقب‌ماندگی‌های ذهنی و تاخیرهای روانی-حرکتی یا شناختی می‌شود، وجود دارد که کودک با آن متولد می‌شود و مشکلات گفتاری در این کودکان قابل پیش‌بینی است. اما در برخی موارد تاخیر و آسیب‌های کلامی بدون علت است و کودک در سایر حیطه‌های شناختی و هوشی بدون مشکل است حتی شنوایی سالمی دارد اما در ادای کلمات و جمله‌ها به مشکل برمی‌خورد. در این شرایط مراجعه به گفتاردرمانگر و توجه به برخی تمهیدات به رشد زبان کمک می‌کند