تفاوت دختران و پسران اوتیسمی

نی نی بان، گروه ترجمه:در این مطلب از راهنمای اوتیسم در کودکان مشخص شده معیارهای تشخیصی برای اوتیسم بین پسران و دختران قابل تمیز نیست. اما یافته‌های تحقیقات اخیر نشان می‌دهد اوتیسم در دختران ممکن است کاملا متفاوت از پسران باشد. هرچند  این تشخیص سخت است اما محققان به دنبال تفاوت بین دختران و پسران مبتلا به اوتیسم به تفاوت بارزی نرسیدند اما آیا این نشان می‌دهد که بین آنها هیچ تفاوتی وجود ندارد؟ یکی از سختی‌های محققان این است که دختران مبتلا به اوتیسم رفتارهای قابل قبول‌تری نسبت به پسران از خود نشان می‌دهند. برای مثال دختران مبتلا به اوتیسم ممکن است منفعل، وابسته به دیگران، درگیر یا حتی افسرده به نظر برسند اما به نسبت پسرها رفتارشان قابل قبول‌تر است.

آنها ممکن است مانند پسرها به چیزهای خاصی علاقه‌مند شوند اما معمولا جذب تکنولوژی و ریاضی نمی‌شوند. متاسفانه در فرهنگ غربی دخترانی که چنین رفتاری از خود نشان می‌دهند نادیده گرفته می‌شوند یا مورد آزار قرار می‌گیرند تا اینکه تشخیص و درمان شوند.

برخی تفاوتهای دختران و پسران اوتیسمی
با این حال براساس تحقیقات اخیر برخی راه‌های بروز علائم اوتیسم در دختران با پسران متفاوت است که با هم برخی از آنها را مرور می‌کنیم.
•    پسران مبتلا به اوتیسم تمایل به بازی‌ها و محدوده‌های تکراری بیشتری دارند در حالی که دختران مبتلا به اوتیسم کمتر بازی‌های تکراری انجام می‌دهند.
•    دختران به احتمال بیشتر از پسران به ارتباط‌های غیرکلامی از قبیل اشاره و نگاه‌های ریز پاسخ می‌دهند. آنها همچنین بیشتر تمرکز می‌کنند و کمتر در معرض انحراف قرار دارند.
•    در حالی که مسئله ارتباط اجتماعی در سنین کمتر در پسران چالش ایجاد میکند دختران ممکن است قادر به مدیریت مطالبات اجتماعی در اوایل دوران کودکی باشند اما در دوران نوجوانی در اجرای آن دچار مشکل می‌شوند.
•    براساس گزارش‌ها پسران مبتلا به اوتیسم ممکن است برای به دست آوردن اشیا دست به رفتارهای مخرب بزنند در حالی که دختران مبتلا به اوتیسم ممکن است تنها برای جلب توجه این رفتار را از خود نشان دهند.
•    دختران مبتلا به اختلال اوتیسم به احتمال بیشتری نسبت به پسران از اضطراب و افسردگی رنج می‌برند.
•    در حالی که دختران اوتیسمی علاقه‌مند به انتخاب تلویزیون و موسیقی برای علاقه‌مندی‌های‌شان هستند پسران اوتیسمی علاقه خود را در برنامه‌ریزی، آمار یا حمل و نقل نشان می‌دهند.
•    دختران مبتلا به اوتیسم کمتر احتمال دارد رفتارهای پرخاشگرانه از خود نشان دهند و بیشتر منفعل برخورد میکنند.
•    این در دختران اوتیسمی بسیار شایع است که از لحاظ اجتماعی کارآمد نشان داده شوند زیرا معمولا توسط دختران دیگری که از مشاوره همسالان لذت می‌‌برند حمایت می‌شوند. هرچند که این مربیان و همسالان هرچه بزرگتر می‌شوند علاقه‌مندی‌های دیگری پیدا می‌کنند و این دختران مبتلا را رها می‌کنند. براساس همین تحقیقات توصیه شده است دختران اوتیسمی علاوه بر دوران کودکی باید در دوران نوجوانی نیز مورد ارزیابی قرار گیرند چون ممکن است نتایج متفاوتی را نشان دهند.