نقش پدر در تربیت فرزندان و جایگاه عنصر محبت

شهرزاد: گاهي رويارويي روزانه با يك رويداد، آن موضوع را از چشم ما مياندازد و در واقع يك موضوع بااهميت كه در زندگي اجتماعي ما عجين شده، گاهي بي اهميت تلقي ميشود. اينكه يك عملكرد موثر در زندگي،از توجه هدفمند فاصله بگيرد، نكته مهمي است كه از ابعاد مختلف بايد مورد بحث قرار گيرد. يكي از اين مسائل نقش و عملكرد پدر در كنار اعضاي خانواده است.
اينگونه رفتارها عنصر محبت و صميمانه بودن را هميشه در خود جاي ميدهد
سعي كنيد هنگامي كه مادر، گرفتن تصميم نهايي را به شما ميسپارد، واقع بين باشيد. اگر واقعا موضوع تصميم براي شما اهميت كمتري دارد يا در شرايط روحي و جسمي خوبي قرار نداريد و حتي گاهي توانايي تشخيص تصميم منطقي را نداريد؛ فقط به خاطر اينكه پدر هستيد و بايد تصميم نهايي را بگيريد، وارد عمل نشويد! با كمي مشورت با همسرتان درباره تصميم نهايي فرزندتان شما به بهترين و در عين حال درست ترينن تيجه خواهيد رسيد.

پدر بعد از مادر، دومين الگوي رفتاري براي كودك به شمار می رود
اين كه پدر براي كودك هم جنس خود، به عنوان همانندساز رفتاري به شمار ميآيد و براي كودك دختر به عنوان نخستين فرد از جنس مخالف كه الگوي رفتاري را به او ارائه ميدهد و طرز نگرش از جنس مخالف را در اختيار او قرار ميدهد، نكته جديدي نيست كه به آن آگاه نباشيم. اما جنبه اي كه تا به حال كمتر به آن پرداخته شده، اين است كه پدر يك نقش سومي هم دارد و آن اين است كه حمايت پدر، مادر را در نقش مادري اش مطمئن ميكند و اين اطمينان باعث تقويت اعتماد به نفس و عزت نفس مادر و كودك ميشود. پدران از طريق همكاري، همياري و ارتباط متقابل با همسرانشان، يك نمونه واقعي، عيني و قابل مشاهده براي فرزندانشان به شمار ميروند. اين مشاركت در واقع به كودكان كمك ميكند حس همكاري و تعاون، درون آنها شكل بگيرد و در آينده بتوانند توقع عاقلانه اي از همراهان خود داشته باشند.
همياري و مشاركت پدر با فرزندان در انجام امور آنها مثل نظافت، تكاليف،بازي و.. . فرصتي را براي او ايجاد ميكند تا فرزندش را به خوبي بشناسد و علايق مشترك را از بين اين رابطه بيرون بكشد و توسط اين شناخت،از در كنار هم بودن لذت ببرند. سپردن همه وظايف به مادر، مانع از ايجاد يك رابطه اوليه مناسب و حياتي ميشود كه در نتيجه، آينده كودك را دچار ناهمگوني ميكند؛ به عبارتي مناسبترين ساختار براي رشد كودك خانواده است. نشانگر همين مطلب است. خانواده با يك الگوي 3 نفره پدر، مادر و فرزند، به لحاظ جامعه شناسي بسيار سودمندتر و پايدارتر از يك رابطه دو طرفه است. پس سعي كنيم از چيزهاي بسيار ساده، نتايج عالي به دست بياوريم تا در نهايت زندگي پر از آرامش و راحتي را براي خود رقم بزنيم.
شناسايي نقش پدر، نياز به تفكر و انديشه دارد اما اين بدان معنا نيست كه شما نميتوانيد در تربيت و پرورش فرزندتان محبت و احساس طبيعي را وارد عمل كنيد! خيلي ساده بگويم، تصميماتي كه به عنوان پدر به عهده شما گذاشته شده است را با وسواس، تجزيه و تحليل بيش از اندازه روي فرزندانتان اعمال نكنيد، بلكه رفتار خود را با توجه به اهدافي كه داريد، شكل بدهيد و بعد آن را نسبت به كودكتان اجرا كنيد.
يك روي نه، اقتدار آري

• مخالف بودن نظر پدر ومادر با هم در گرفتن تصميمات جديد، چيز عجيبي نيست اما نكته مهم در اينجاست كه اختلاف نظر شما با هم و حتي موافق بودن و تفاهم شما والدين گرامي در تصميم گيريهاي كودكتان، نبايد به صورت آشكار و قابل مشاهده پديدار شود.
• بهتر است هر كدام از شما پدر ومادر عزيز قبل از گرفتن تصميم نهايي به كودكتان بگوييد كه بايد با هم بيشتر صحبت كنيد. راي نهايي را بعد از تبادل نظر با هم، به كودك خود ابلاغ كنيد.
• يك پدر ايده آل بهتر است به فكر اين نباشد كه با همسرش در هر زمينه اي به نقطه مشترك برسد!
• به نظرات هم گوش كنيد و يك نكته مشترك كه با اصول فرزندپروري شما مطابقت دارد را بيابيد و براساس آن يك تصميم درست بگيريد.
• نقش پدر در فرزندپروري همراه با نقش مادر، يك مقوله سه وجهي است كه هيچ يك از اين وجوه بر هم برتري ندارد.
• پدر عزيز اگر وقت و زمان كافي نداريد، سعي كنيد در تصميم گيريها، به نظر همسرتان بيشتر بها دهيد.
• اگر كود كتان آنقدر بزرگ شده كه بتواند بفهمد، گاهي با اختلاف نظر بين والدينش مواجه ميشود در حالي كه هر دو آنها درست ميگويند ؛ پس به او بگوييد كه ما با هم اختلاف نظر داريم اما تصميم را بر مبناي ديگري گرفته ام.اين يعني هم اقتدار و هم حفظ روابط سالم بين اعضاي خانواده.