از مسی و کاکا تا رونی و رونالدو

جام جهانی ۲۰۱۰

حتی نامدارترین و پرمهره‌ترین تیم‌های حاضر در جام جهانی فوتبال ۲۰۱۰ هم برای کسب موفقیت‌های مورد نظر در این پیکارها نیاز به درخشش ستاره‌های خود دارند و تا زمانی که این ستاره‌ها جرقه نزنند حتی بزرگ‌ترین و پرسابقه‌ترین تیم‌ها هم راه به جایی نخواهند برد. این اصولا قانون و نیاز جام‌های جهانی و میادینی از این دست است و گریزی از آن نیست.

از همین حالا تیم ملی فوتبال پرتغال به کریستیانو رونالدو، انگلیس به وین رونی، برزیل به کاکا، اسپانیا به ژاوی و فرانسه به فرانک ریبه‌ری چشم دوخته‌اند و اگر لیونل مسی سرانجام رضایت بدهد که برای آرژانتین همان طور بازی کند که در این چند سال برای بارسلونا بازی کرده، نه فقط سرنوشت البی سلسته، بلکه تکلیف کل جام نوزدهم را مشخص خواهد کرد.

تیم‌های فوق بازیکنان شاخص متعددی دارند، اما در این تیم‌های پرمهره نیز یک فرد خاص خط و ربط‌های اصلی را در اختیار دارد و اوست که بار کلی را بر روی دوش خود حمل می‌کند.

اگر در انگلیس وین رونی که با منچستر یونایتد فصلی رویایی را سپری کرده، همان فرم را تکرار نکند این تیم در آفریقای جنوبی به جایی نخواهد رسید. این وضعیت دقیقا برای پرتغال و کریس رونالدو هم صدق می‌کند. این در حالی است که در تیم انگلیس، جرارد، لمپارد‌ و اشلی کول هم عضویت دارند و تیم پرتغال را نانی، کاروالیو، دکو، فری‌یرا، سابروسا، کوارشما و لیدسون نیز همراهی می‌کنند.

در تیم ایتالیا که به سبب افت سطح بازی و نتایج آن، جلوه گذشته را ندارد، میزان توفیق جان لوئیجی بوفون دروازه‌بان معروف یوونتوسی این تیم در ترسیم جایگاه نهایی این کشور سهم عمده‌ای خواهد داشت زیرا ۴ سال پیش که ایتالیایی‌ها قهرمان شدند، کاناوارو، زامبروتا، گاتوزو‌ و گروسو بسیار شاداب‌تر از امروز بودند، در حالی که اینک فقط سایه‌ای از آن ایام هستند و اگر بوفون ۳۲ ساله که فصل تلخ و سرشار از ناکامی را با یوونتوس گذرانده، هر چه سریع‌تر از نو سر بلند نکند، تیم مارچلو لیپی این بار سرش به سنگ خواهد خورد.

● نقاط اوج

آیا مردان شاخص سواحل لاجوردی اقبالی واقعی برای تکرار قهرمانی دوره قبلی خود در جام جهانی امسال دارند؟ پاسخ قطعی و دقیق به این سوال در حال حاضر مقدور نیست و فقط می‌توان گفت که گروه‌بندی‌ها و شکل قرعه‌کشی و حاصل آن، رویارویی احتمالی ایتالیا و آرژانتین را زودتر از مرحله نیمه نهایی ممکن نمی‌سازد. این امر لابد به این معنا هم هست که ایتالیا می‌داند امسال نیز مثل بسیاری از ادوار گذشته به کار خوب خط‌دفاعی‌اش و دروازه‌بان نامدار خود برای ابراز وجود دوباره در این جام نیازمند است.

اگر بوفون همان «بوفون» سابق نشود، حتی آرژانتین که با مربیگری ضعیف دیه‌گو مارادونا کمتر توانسته است در سطح دلخواه ظاهر شود، عبور از سد آتزوری را کاری قابل انجام خواهد دید.

مسی ۲۳ ساله، اولین جام جهانی‌اش را ۴ سال پیش در آلمان تجربه کرد؛ اما خوزه پکرمن سرمربی وقت آرژانتین به او چندان میدان نداد و این تیم در یک چهارم نهایی با ضربات پنالتی تسلیم میزبان (ژرمن‌ها)‌ و حذف شد. درخشش مسی در رده سنی بزرگسالان بواقع بعد از آن پیکارها شروع شد و نقاط اوج آن در دو فصل اخیر بوده که بارسلونا را به دروکننده جام‌های داخلی و خارجی تبدیل کرده است. با این حال به دلایل مختلف که یکی دلبستگی بسیار بیشتر مسی به تیم باشگاهی‌اش و دیگری ناتوانی مارادونا در گرفتن بازی‌های لازم از شاگردان است، «مسی آرژانتین» تا به حال حتی یک دهم «مسی بارسا» نشان نداده و اکثریت در بوئنوس آیرس معتقدند اگر مسی سرانجام هویت باشگاهی‌اش را در لباس ملی نیز تکرار نکند البی سلسته یک بار دیگر از خاطرات دو قهرمانی‌اش در جام‌های جهانی (۷۸ و ۸۶)‌ فاصله خواهد گرفت.

این در حالی است که آرژانتین ته‌وز، اگه‌رو، ماسکرانو، هاینزه و رودریگز ‌ را هم جزو نفرات خود می‌بیند.

● با یک حرکت

برزیل هم ستاره کم ندارد و روبینیو، مایکون، الوز، لوسیو، فابیانو و جولیو سزار از آن قبیل‌اند اما حتی مدیران این تیم هم معترفند که اگر کاکا روبه‌راه نباشد، بخت‌های «سله سائو» برای کسب ششمین عنوان قهرمانی‌اش در جام‌های جهانی کاهش خواهد یافت. مثل مسی ـ و البته با ابعادی کمتر ـ کاکا گاه می‌تواند با یک حرکت و یک ضربه خاص و لحظه‌ای درخشش، سرنوشت یک مسابقه را عوض کند. اگر بازی او بگیرد، آن گاه نفوذهای مایکون یا الوز هم از سمت راست رونق می‌یابد و فابیانو که عضو باشگاه سه‌ویای اسپانیاست، قادر خواهد بود ضربات آخر را در دروازه رقبا بنشاند.

● ضربتی و کارساز

اگر برزیل در ۴ دوره قبلی جام جهانی ۲ بار قهرمان و یک مرتبه دوم شده است، انگلیس از ۱۹۶۶ به بعد نه تنها به قهرمانی نرسیده، بلکه فینالیست هم نشده است. در فینال آن سال انگلیس با گلی جنجالی که جف هرست در وقت اضافی به آلمان غربی زد (و ژرمن‌ها هنوز قبول ندارند که از خط دروازه گذشته باشد)‌ حریف را به سوی شکست ۴ بر ۲ سوق داد و اگر قرار است انگلیس آن توفیق را تکرار کند، آن گاه رونی ۲۴ ساله باید در آفریقای جنوبی همان قدر ضربتی و کارساز عمل کند که در این فصل برای منچستریونایتد عمل کرده است.

زدن بیش از ۳۵ گل در مجموع جام‌های مختلف برای شیاطین سرخ در این فصل، تصویری متفاوت از مردی ارائه کرده که در دوره جولان کریس رونالدو در اولدترافورد، به نظر می‌رسید هوش گلزنی خوبی ندارد و بیشتر سازنده گل است.

حسن رونی این است که در عین داشتن فن و مهارت‌های بالا، به لحاظ بدنی نیز بسیار قوی و اهل جنگندگی است و با قدرت به پای حریفان می‌پیچد و قادر است از هر جای زمین، ضرباتی کاری را به آنها وارد کند. البته رفتار او اغلب با تندخویی همراه است و در جام جهانی قبلی نیز به اخراج وی از میدان و طبعا حذف انگلیسی‌ها از آن عرصه منجر شد.

● محکوم به پیروزی

کریستیانو رونالدو که در آن زمان، هم‌باشگاهی رونی بود ـ اما در بازی پرتغال ـ انگلیس پایه‌گذار اخراج او در مرحله یک‌چهارم نهایی شد ـ حالا سرنوشت پرتغال را در جام جهانی نوزدهم با ابعادی بسیار بالاتر نسبت به جام قبلی در دست دارد. پرتغال در مرحله اول در دسته بسیار سخت هفتم مسابقات با برزیل و ساحل عاج همگروه شده و به این ترتیب، رونالدو می‌تواند در تعیین سرنوشت این دو حریف ویژه هم نقش بارزی ایفا کند.

اسپانیا پس از فتح جام ملت‌های اروپای ۲۰۰۸ و کسب ۴۳ برد در ۴۸ بازی‌اش طی ۳ سال اخیر، توقع درخشش مفرط در مرحله پایانی جام جهانی ۲۰۱۰ را نیز در دل هوادارانش به وجود آورده و محکوم به این توفیق است؛ اما اگر زوج تورس و ویا در خط حمله فراموش‌نشدنی‌اند و فابرگاس، اینی‌یستا، پویول و البته کاسیاس نیز مهره‌هایی کلیدی‌اند، هیچ‌یک با ژاوی برابری نمی‌کنند که پاس‌هایش در عمق خطوط دفاعی حریفان، آنها را ویران و بارسلونا را دست‌نیافتنی کرده است.

اسپانیا هرگز جام جهانی را نبرده؛ اما اگر قرار است این طلسم بسیار طولانی بالاخره شکسته شود، ژاوی در آن بیشترین سهم را به خود اختصاص خواهد داد و اوست که مثل رهبر یک ارکستر موسیقی، تمامی سازها را به ترنمی گوشنواز درخواهد آورد و بعید است که اگر او چنین نکند، تیم ویسنته دل بوسکه، اولین قهرمانی سرزمین گاوبازان را در این جام ۸۰ ساله رقم بزند.

● گوش انفجاری

هلند هم مثل اسپانیا در دور مقدماتی جام جهانی امسال تمام مسابقات خود را برد و با حداکثر امتیازات ممکن (۲۴ امتیاز)‌ در گروه نهم انتخابی قاره سبز اول شد؛ اما لازمه تکرار آن قضایا در مرحله نهایی جام، جرقه زدن آری‌ین روبن است؛ این مهاجم چپ‌پای سابق چلسی و رئال مادرید بود که حذف منچستریونایتد را در دور یک‌چهارم نهایی پیکارهای امسال جام قهرمانان باشگاه‌های اروپا رقم زد و با این که همه می‌دانند کوییت، اشنایدر، فان‌درفارت و فان‌پرسی تازه از مصدومیت رسته نیز مهره‌‌هایی بسیار تاثیرگذارند؛ اما براساس وقایع فصل جاری هیچ‌کدام نمی‌توانند برای لاله‌های نارنجی چیزی باشند که روبن‌ هست. با این که روبن از زمان درخشش اولیه‌اش در آیندهوون در سال‌های ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳ یک مهره بسیار بالاتر از حدود متعارف نشان می‌داد؛ اما بازی‌هایش پس از انتقال از برنابئو به الیانزآره‌نا اواخر تابستان سال پیش گاه چنان بوده که به وصف نمی‌آید و اگر بایرن مونیخ در نیم‌فصل دوم پیکارهای امسال اروپا احیا شده و به سوی ۳ جام داخلی و خارجی یورش برده، یکی از دلایل اصلی آن بازی‌های انفجاری این چپ‌پای تکنیکی و هلندی بوده است.

● پس از سوءشهرت

در اردوی فرانسه پس از سوءشهرتی که به سبب تقلب تیه‌ری آنری در مرحله پلی‌آف انتخابی جام جهانی در برابر ایرلند جنوبی، دامان وی را گرفت و ‌خط‌خوردن کریم بنزما‌‌، همه نگاه‌ها به فرانک ریبه‌ری، دیگر مرد شاخص بایرن مونیخی است که به نوبه خود یک آسیب‌دیدگی طولانی را پشت سر گذاشته و مثل روبن در نیم‌فصل دوم شکوفا شده و مردان لوئیس فان گال هلندی را به مرحله نهایی جام باشگاه‌‌های اروپا رسانده است.

حتی اگر معادلات فوق نیز در کار نبود، بعید بود که ستاره احتمالی خروس‌ها در جام پیش‌رو کسی بجز مهاجم سابق مارسی باشد و او که ده‌ها خواستار دارد، می‌تواند با ارائه نمایشی خوب در جام جهانی ۲۰۱۰ قیمت خود را ـ که همین حالا نیز بالاست ـ بیشتر و تیم بعدی‌اش را هم تعیین کند.

● از تیم بی‌ستاره تا...

آلمان به معنای واقعی کلمه کسی را ندارد که حالت و اثرگذاری ستاره‌‌های فوق را داشته باشد؛ اما در این تیم کم‌ستاره شده نیز پودولسکی، شواین اشتایگر و کلوزه برجسته‌‌تر از سایرین ‌‌ به نظر می‌رسند. در‌ آفریقای جنوبی که میزبان جام است، استیون پیرنار از باشگاه اورتون انگلیس حرف اول را می‌زند و موتور استرالیا را تیم کاهیل روشن می‌کند. کره جنوبی و ژاپن نیز از پارک جی‌سونگ و شونسوکه ناکامورا الهام می‌گیرند. در شیلی به مارک گونزالز چشم بدوزند و در اروگوئه دیه‌گو فورلان را ببینید و کامرون هنوز ساموئل اتوئو را بهتر از بقیه می‌بیند.

اگر آنها نباشند، نسخه جدید بزرگ‌ترین جشنواره فوتبال جهان روشنایی خود را از دست خواهد داد.

خبرگزاری D.P.A

مترجم : وصال روحانی