جوانی چه ویژگی‌های متفاوتی دارد که بقیه دوره‌های زندگی ندارند؟

این همه می‌گویند: جوان و جوانی کردن و خوش به حالت جوون و از این حرف‌ها، یعنی که چی؟ مگر این دوره زندگی آدم‌ها چه چیز تازه و متفاوت و حسرت‌برانگیزی دارد که همه برایش آه می‌کشند؟ …

این همه می‌گویند: جوان و جوانی کردن و خوش به حالت جوون و از این حرف‌ها، یعنی که چی؟ مگر این دوره زندگی آدم‌ها چه چیز تازه و متفاوت و حسرت‌برانگیزی دارد که همه برایش آه می‌کشند؟

از طرف دیگر خیلی‌ها هم جوانی را مساوی با خامی، بی‌تجربگی و این چیزها می‌دانند. ظاهراً قرار است این‌جا تکلیف ما روشن شود که این دوره‌ی نسبتاً کوتاه زندگی چه خصوصیاتی دارد.

۱) توانایی قلبی: قلب جوان مثل برف اول صبح که هیچ‌کس رویش پا نگذاشته صافِ صاف است. جای پای هر کسی را که رویش پا بگذارد نشان می‌دهد.

۲) توانایی مغزی: اولین‌ها خیلی وقت‌ها مهم‌ترین‌ها هستند. اولین دانش‌هایی که وارد مغز جوان می‌شود می‌رود یک جای دنج برای خودش پیدا می‌کند و هیچ‌وقت هم این جای خوب را ول نمی‌کند.

۳) سرعت بالا: معلوم نیست چندماهه به دنیا آمده. کافیست توی حرف یا عملِ کسی ردی از خوبی ببیند، سریع مشتری می‌شود. لازم هم نیست هلش بدهی به سمت خوبی. نشانش که بدهی، خودش تا ته می‌رود.

۴) پیر شو تا قدرش را بدانی: تا حالا شده سرما بخوری و بینی‌ات تا اطلاع ثانوی مسدود شود، تا حسرت یک نفس کشیدن عمیق، آن هم از راه بینی را بکشی؟

جوانی را هم باید از دست بدهی تا بفهمی توی چه نعمتی غرق بودی. مثل ماهی که وقتی می‌آید بیرونِ آب و به پشتک زدن می‌افتد، تازه می‌فهمد که چه نعمتی را از دست داده.

۵) حسابش را باید پس بدهی: روز قیامت ازت سوال می‌کنند که موقع جوانی چه کار می‌کردی؟ آن وقت اگر تمامش را یللی کرده باشی توی جواب دادن می‌مانی. حیف نیست این سرمایه را که خدا مجانی به تو بخشیده راحت از دست بدهی؟