وبلاگ‌نویسی زنده، فرمت فراموش‌شده وبلاگ‌نویسی در ایران

وبلاگ‌نویسی زنده از آن کارهایی است که در وبلاگستان فارسی کمتر اتفاق می‌افتد، تنها در معدود مواردی در مورد چند رخداد ورزشی به یاد می‌آورم که چنین کاری صورت گرفته باشد. اما وبلاگ‌نویسی …

وبلاگ‌نویسی زنده از آن کارهایی است که در وبلاگستان فارسی کمتر اتفاق می‌افتد، تنها در معدود مواردی در مورد چند رخداد ورزشی به یاد می‌آورم که چنین کاری صورت گرفته باشد. اما وبلاگ‌نویسی زنده چیست و چه مزایایی دارد؟

در وبلاگ"یک پزشک" به نشانی http://www.۱pezeshk.com آمده است: فرض کنید یکی از مسابقه‌های فوتبال حساس در حال برگزار شدن است و برای شما آنقدر مهم است که قضد نوشتن پستی در مورد آن داشته باشید، گرچه می‌توانید بعد از تمام شدن مسابقه فوتبال سر فرصت بنشینید و مسابقه را تحلیل کنید، ولی زنده نوشتن درباره آن لطف خاص خودش را دارد. چرا که شما به صورت لحظه‌ای واکنش‌ها و نظرهای ویرایش‌نشده خود را بازتاب می‌دهید و صحنه خاصی را فراموش نمی‌کنید، خوشحالی و یا ناراحتی زیاد شما بعد از پایان مسابقه باعث نمی‌شود، صحنه‌ای تحت‌الشعاع قرار بگیرد، به علاوه خوانندگان هم با خواندن گزارش زنده شما، خودشان را درست در حال تماشای بازی تجسم می‌کنند و عکس‌العمل‌های خود را با شما مقایسه می‌کنند.

اما وبلاگ‌نویسی زنده منحصر به رویدادهای ورزشی نیست، می‌شود رخدادهای مهم سیاسی و نشست‌های هنری، کنفرانس‌های علمی و فناوری را به صورت زنده وبلاگی کرد!

مثلا تصور کنید که یکی در وبلاگستان پیدا شود که برای اولین بار مراسم اسکار در پیش رو را به صورت زنده وبلاگی کند و از پیش خبر چنین کاری را اعلام کند. مطمئنا اگر نویسنده خوبی باشد و آشنایی خوبی با سینما داشته باشد، پخش زنده وبلاگی‌اش، بازدیدکنندگان زیادی خواهد داشت.

وبلاگ‌نویسان مشهور غربی، بارها از فرمت وبلاگ‌نویسی زنده برای پوشش خبری رویدادهای مهم استفاده کرده‌اند، مثلا نویسنده وبلاگ crunchgear، سخنرانی بیل گیتس را در CES به صورت زنده بلاگ کرده و یا نویسنده وبلاگ webware یک وبلاگ‌نویسی زنده راه انداخته.

اما چگونه می‌شود زنده، وبلاگ نوشت؟ ساده‌ترین راه این است که پستی را شروع کنیم و هر بار جمله‌ای به آن اضافه کنیم و دوباره منتشرش کنیم. اما این راه، چندان خوب نیست. چرا که انرژی زیادی می‌طلبد و به علاوه وبلاگ‌نویس مجبور است، هر بار نگاهی به ساعت بیندازد و ساعت نوشتن جمله و عبارت را در کنار جمله خود بیاورد.

راه دیگر این است که از سرویس «میکروبلاگینگ» و آشناتر از همه توییتر استفاده کند. برای این کار لازم است که برای هر رخداد خاص اکانت جداگانه‌ای در توییتر باز کند و بعد کد انتشار را در وبلاگ بگذارد و شروع کند به وبلاگ‌نویسی زنده یا توییترکستینگ. اما این راه هم چندان مناسب نیست. چرا که توییتر محدودیت‌های خاص خودش را دارد.

اما راه سوم، این است که از ابزاری مختص وبلاگ‌نویسی زنده استفاده کنیم. CoverItLive بهترین سرویس برای وبلاگ‌نویسی زنده است.