تربیت کودک، قانون می‌خواهد

والدین زیادی هستند که این مشکل را با بچه‌های خود دارند و همواره دنبال راه‌حلی هستند که بتوانند آنها را از پای کامپیوتر بلند کنند. وقتی شما والدین با این مشکل مواجه می‌شوید …

والدین زیادی هستند که این مشکل را با بچه‌های خود دارند و همواره دنبال راه‌حلی هستند که بتوانند آنها را از پای کامپیوتر بلند کنند. وقتی شما والدین با این مشکل مواجه می‌شوید شروع به سرزنش یکدیگر می‌کنید و یا خود را مواخذه می‌کنید که ای کاش کامپیوتر نمی‌خریدید! حق دارید که نگران بچه‌ها باشید چون نشستن طولانی‌مدت جلوی کامپیوتر موجب می‌شود آنها آموزش‌های مهمی را که لازم است در سنین خاص دریافت کنند از دست بدهند. حتی‌امکان دارد بچه‌ها توانایی برقراری ارتباطات اجتماعی را نداشته باشند و مهارت‌های لازم را در این زمینه فرانگیرند....

بچه‌های کوچک‌تر باید حتما ساعاتی را به بازی کردن و فعالیت بدنی و جنب‌وجوش اختصاص بدهند و ساعاتی هم خود را با اسباب‌بازی‌هایی که به رشد فکری و جسمی آنها کمک می‌کند، مشغول کنند بنابراین نه تنها استفاده زیاد از کامپیوتر بلکه تماشای بیش از حد تلویزیون هم مضرات مشابهی دارد. به جای آنکه در مورد خریدن یا نخریدن کامپیوتر بیندیشید و یا دغدغه داشته باشید که از چه سنی اجازه بدهید فرزندتان با کامپیوتر بازی کند، بهتر است به مطلب بهتری فکر کنید یعنی محدود کردن ساعات کار با کامپیوتر و قانون گذاشتن برای تماشای تلویزیون و اجرای جدی آن قوانین. شما باید یک تا دو ساعت در روز اجازه بدهید بچه‌ها با کامپیوتر کار کنند. این یک ساعت، کارهای او را مختل نخواهد کرد و می‌تواند به بازی، استراحت و انجام تکالیف مدرسه برسد. هر خانواده‌ای باید قوانین ساعات تماشای تلویزیون برای خود داشته باشد.

بچه‌ها حق ندارند از هر لحظه‌ای و به‌طور نامحدود برای تلویزیون دیدن استفاده کنند. برای مثال وقتی شما اجازه می‌دهید او تا ساعت ۱۱ شب بیدار بماند و فلان سریال را ببیند چه توقعی دارید که بتوانید او را تحت کنترل بگیرید. اگر او با گریه و اصرار بتواند شما را متقاعد کند که در آن ساعت بیدار بماند و تلویزیون ببیند و یا پای کامپیوتر باشد، به‌طور عملی یاد می‌گیرد که خواهد توانست با گریه هر آنچه را می‌خواهد به دست آورد.

هرگز از قوانینی که به اتفاق همسرتان وضع می‌کنید کوتاه نیایید و برای مثال اگر به او اجازه می‌دهید یک ساعت برنامه مورد علاقه‌اش را تماشا کند، قبلا باید او را متوجه کنید که تا شروع آن برنامه تکالیف خود را باید به اتمام رسانده باشد. تخطی کردن او یا اهمال کاری‌اش در انجام تکالیف به طور قطع مساوی است با محروم شدن از تماشای آن برنامه دلخواه و انجام ادامه تکالیف در آن ساعت مذکور. بچه‌ها باید جدیت شما را در اجرای قانون ببینند. پیش از شروع اجرای قوانین، همه موارد را با صبر و شکیبایی و حتی چند بار به بچه‌ها تفهیم کنید تا حق آنها ضایع نشود.

دکتر سید‌وحید شریعت - روان‌پزشک و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران