فرضیه شکست خورده کارلتو

بر سر پیراهن آبی های لندن چه رفت

کارلو آنچلوتی مدعی است اینترمیلان برخلاف شایعات روزهای اخیر هیچ تماسی با وی برقرار نکرده است.

او پس از اخراج از سمت سرمربیگری تیم فوتبال چلسی گفته بود مایل است در انگلیس بماند و یک تیم لیگ برتری دیگر این کشور را هدایت کند اما استون ویلا یکی از باشگاه‌های مورد نظر او الکس مک لیش اسکاتلندی را برای هدایت خود برگزیده و در فاصله ۵۰ روز تا شروع فصل جدید مسابقات به سختی می‌توان تیمی را در این لیگ یافت که مربی‌ای نداشته باشد و به دنبال چنین متاعی بگردد. کار در یک دسته پائین‌تر (لیگ دسته اول انگلیس) نیز برای مربی‌ای که تا همین دو ماه پیش با حقوق سالانه‌ ۱۲ میلیون یورو در استخدام آبی‌های متمول شهر لندن بود، دون‌شأن وی و غیرعقلایی و یک ضدتبلیغ برای کارلتو تلقی خواهد شد.

سرمربی سابق آث. میلان، پارما و یوونتوس آن قدر این دست و آن دست کرد که آ.اس. رم خواستار درجه اول او در کشور زادگاهش - ایتالیا - هم از خیر وی گذشت و به لوییس انریکه مارتینز روی آورد، با این امید نه چندان تضمین شده که این مربی جوان اسپانیایی برای جالوروسی همانی باشد که پپ گواردیولا برای بارسلونا بوده است زیرا هر چه باشد انریکه بعد از انتقال سه سال پیش پپ از تیم ب به تیم الف آبی و اناری‌ها، جای وی را در تیم ب با موفقیت نسبی گرفته بود.

● یک سال استراحت

مجموعه رویدادهای فوق باور آخرین ادعای کارلتو را که گفته است در فصل جدید مربیگری نمی‌کند و کنار نوه‌هایش به تماشای فیلم‌های کارتونی خواهد پرداخت، آسان‌تر خواهد ساخت. یک مسئله دیگر که باعث می‌شود بپذیریم کارلتو در فصل طولانی آینده روی نیمکت هیچ تیمی نمی‌نشیند، این نکته است که او غرامت کلان یک سال زودتر از موعد اخراج شدنش از چلسی را به طور تمام و کمال از رومن آبراموویچ مالک روسی و نه‌چندان عاقل این باشگاه دریافت کرده و این پول به حدی است که ۹۵ درصد از مربیان شاغل کنونی دنیا برای فصل پیش‌رو از تیم‌های طرف قرارداد خود نخواهند گرفت.

شاید هم کارلو انچلوتی در روزها و هفته‌های پیش رو تغییر نظر بدهد و با تیمی قرارداد ببندد بخصوص که مربیان برخلاف بازیکنان که فقط تا ۱۰ شهریور حق نقل و انتقال‌های تابستانی را دارند در هر موقع از سال می‌توانند در باشگاهی مشغول به کار و یا برعکس کنار گذاشته شوند. اما هر اتفاقی برای او بیفتد او در ۵۱ سالگی نمی‌تواند خاطرات دو سال کارش در چلسی را فراموش کند و از شگفتی‌های آن چیزی نگوید. کیفیات و دستاوردهای این دو فصل برای کارلتو بسیار متفاوت بود. در فصل اول او کاری کرد که چلسی برای اولین بار در تاریخ طولانی حیاتش در یک سال به طور توأمان فاتح هر دو جام قهرمانی لیگ و حذفی انگلیس شود و آن قدر گل بزند که از شمارش بگذرد و حتی رقم ۱۰۰ گل زده را هم رد کند و این کاری بود که در هیچ یک از ۱۰ فصل قبلی که کلاً اوقات پرباری برای یاران‌ تری و لمپارد بودند، تکرار نشده بود.

● یک فصل «هیچ»

در فصل دوم که اواخر اردیبهشت ماه امسال پایان گرفت چلسی هیچ جامی را نبرد. این تیم در دو جام اتحادیه و حذفی انگلیس حذف شده‌ای زودهنگام بود و با این که در لیگ انگلیس عقب‌ماندگی ۱۲ امتیازی خود از منچستریونایتد را به ۳ پوئن کاهش داد، مسابقه رودررو و سرنوشت‌ساز با این رقیب در واپسین روزهای فصل را ۱-۲ واگذار کرد تا شانس ناگهان «به دست آمده»‌ی قهرمانی‌اش را از نو از کف بدهد. در جام قهرمانان باشگاه‌های اروپا هم چلسی امسال مثل فصل پیش حذف شد و با این اوصاف آبراموویچ وقتی را برای اخراج او به هدر نداد و فردای روز اتمام لیگ انگلیس با انتشار اطلاعیه‌ای قطع همکاری چلسی با این مربی ایتالیایی معمولاً آرام را اعلام کرد. گمان می‌رود گاس هیدینک هلندی به رغم تمامی کش و قوس‌هایی که قطع همکاری وی با فدراسیون فوتبال ترکیه در برخواهد داشت با کوچ به لندن یک بار دیگر مثل نیم فصل دوم مسابقات ۲۰۰۹ - ۲۰۰۸ هدایتگر چلسی شود اما انچلوتی همچنان معتقد است نباید غصه و افسوس فصل گذشته را خورد. از تابستان ۲۰۰۳ که آبراموویچ چلسی را خرید و در لندن رحل اقامت افکند نتایج فصل اخیر ضعیف‌ترین و کم ثمرترین دوران را برای تیم وی رقم زد. این سومین بار در دوران مذکور بود که چلسی فصل را بدون جام و عنوان سپری کرد و همان طور که در دو مرتبه قبلی چلسی سرمربی‌اش را برکنار کرده بود این بار نیز عذر انچلوتی خواسته شد. او ۴۰ روز بعد از آن واقعه می‌گوید: «قبول دارم که ما باید به چیزهایی بیشتر از آنچه در فصل اخیر به آن نایل شدیم دست می‌یافتیم اما این را هم قبول ندارم که ما و یا برخی تیم‌های نامدار دیگر باید تحت هر شرایطی موفق باشیم و هیچگاه بدون جام نمانیم. مگر می‌شود شما هر سال جام‌ها را ببرید و بقیه صاحب هیچ چیز نشوند؟ با این اوصاف معتقدم شاگردان سابقم در چلسی نباید بابت نتایج حاصله، خود را سرزنش کنند و دریغ و افسوس داشته باشند.»

● یک برکناری عجیب

باور کارلتو این است که برخی نامرادی‌ها و مخالفت‌های داخلی با وی از سبب‌های اصلی ناکامی چلسی در فصل اخیر بوده است. در همان اوایل فصل بود که ابراموویچ بدون هیچ توضیح روشنی و در عین حماقت ری‌ویلکینز دستیار اول انچلوتی را که بازیکن سابق چلسی بوده و به سبب حضور طولانی مدتش در استمفوردبریج محبوب بازیکنان این تیم بوده و هست، از سمت خود برکنار کرد. بعد از استیو کلارک دستیار اول خوزه مورینیو سرمربی بسیار موفق سابق چلسی که اندک مدتی بعد از رفتن آقای خاص از لندن مانند او از چلسی رفت و اینک دستیار اول کنی دالگلیش در لیورپول است، ویلکینز مهمترین و تأثیرگذارترین کمک مربی‌ای است که از کادر فنی چلسی کنار گذاشته شده است. ضربه روحی ناشی از این امر و ضعف آشکار انچلوتی در رفع و جبران خلأ حاصله و در ایجاد هماهنگی و شتاب مجدد در کار تیمی که در فصل اخیر فقط در ۶، ۷ هفته آغازین آن شبیه به خود بازی کرد و بالا بودن معدل سنی بازیکنان و اصرار فاجعه‌وار کارلتو در استفاده از فرناندو تورس مهاجم صید شده از لیورپول در نیم فصل دوم مسابقات سال گذشته به قیمت نیمکت‌نشین کردن دروگبا و کالو در آن مقطع از فصل، همه و همه سبب سقوط چشمگیر چلسی از اریکه قدرت در هفته‌های هشتم تا بیست و پنجم لیگ برتر شد.

آبی‌های لندن در ۱۳ هفته بعدی بیدار و احیا شدند اما دیگر دیر شده بود. شاید هم گفته شود که مصدومیت‌های مکرر تعدادی از نفرات چلسی در طول فصل در سقوط مورد بحث بی‌تأثیر نبوده و شکی نیست که غیبت فرانک لمپارد در تمامی ۴ ماه نخست فصل و مصدومیت‌های مقطعی و چند باره دروگبا، مالودا، میکل، اسی‌ین، الکس، تری و کول نیز تأثیرات خود را گذاشت اما مهمتر از آن گذر اکثر این نفرات از سن مفید و به تبع آن کم تأثیر شدن تدریجی و فزاینده‌شان در سال‌های اخیر بوده است که باعث می‌شود چلسی کنونی به رغم داشتن ظاهری شبیه به دوران طلایی مورینیو، به سبب ۷، ۸ سال مسن‌تر شدن آن چهره‌ها، حداقل یک سوم از کارایی آن زمان خود را از دست داده باشد.

● شخصیت‌ غیرقابل تغییر

انچلوتی با دکترین و منطقی که پذیرش و در عین حال رد کردن آن سخت بوده است اما اینک یک فرضیه شکست خورده نشان می‌دهد، می‌گوید: «چلسی خوب یا بد، همین است و بر پایه شخصیت و قدرت همین نفرات به جایگاه کنونی‌اش در دهه اخیر رسیده و اگر به اتهام پیری و یا هر سبب دیگری این نفرات و کاراکترها از تیم گرفته شوند، دیگر چلسی نخواهد بود.» پای فشردن انچلوتی بر باور فوق به قیمت برکناری خود او تمام شد و او بهای گزافی را بابت اینگونه اندیشیدن پرداخت. این در حالی است که هم مورینیو و هم هیدینک در زمان ترک استمفوردبریج هشدار داده بودند که تغییر منحنی سنی در چلسی الزامی و حیاتی است و این تیم بیش از آن پیر شده است که بتوان از آن انتظار استمرار در طول یک فصل را داشت.

● چاره‌ای نیست

حالا که کارلتو این مهم را انجام نداده است، هیدینک در بازگشت احتمالی‌اش به استمفوردبریج این توفیق اجباری نصیبش خواهد شد که بر روند الزامی فوق نظارت و یک تیم بسیار باشخصیت اما پیر شده را جوان اما قدری کم شخصیت کند. مربی معروف و ۶۴ ساله هلندی چاره‌ای جز این ندارد زیرا در غیر این صورت به جمع کوچک اما نامدار کارلتو و اسکولاری خواهد پیوست، به صف کسانی که برای کسب پیروزی‌های کوتاه مدت به ساختار قوی ایجاد شده در دوران مورینیو دل بستند و چیزی را تغییر ندادند تا در تابستان سال ۲۰۱۱ چلسی به کشتی شکسته‌ای شبیه باشد که آخرین ناخدای آن بعد از برکناری، هم خودش وضعیت نامعلومی دارد و هم تیمش فاقد آینده و هویتی روشن است.

منبع: Uefa.com