آلفردو دی استفانو آرژانتین اسپانیا

بی شک آلفردو دی استانو بزرگترین اسطوره تاریخ باشگاه رئال مادرید است نابغه ای که این باشگاه را به پر افتخارترین تیم تاریخ اروپا بدل ساخت وقتی که عامل اصلی پنج قهرمانی پیاپی این تیم در جام باشگاه های اروپا شد

▪ چهارم جولای ۱۹۲۶ تولد:

▪ بوینوس آیوس- آرژانتین محل تولد:

▪ ریورپلات، هوراکان، میلوناریوس، رئال مادرید، اسپانول باشگاهها:

قهرمان لیگ آرژاتین ۱۹۴۵، ۱۹۴۷، قهرمان کوپا آمریکا ۱۹۴۷، قهرمان جام باشگاه های اروپا ۱۹۵۶، ۱۹۵۷، ۱۹۵۸، ۱۹۵۹، ۱۹۶۰، قهرمان جام باشگاه های جهان ۱۹۶۰، پنج بار آقای گل لیگ اسپانیا، مرد سال فوتبال اروپا ۱۹۵۷ و ۱۹۵۹. مهمترین افتخارات:

▪ ۷ بازی، ۷ گل تیم ملی آرژانتین :

▪ ۳۱ بازی، ۲۳ گل تیم ملی اسپانیا:

بی شک آلفردو دی استانو بزرگترین اسطوره تاریخ باشگاه رئال مادرید است. نابغه ای که این باشگاه را به پر افتخارترین تیم تاریخ اروپا بدل ساخت وقتی که عامل اصلی پنج قهرمانی پیاپی این تیم در جام باشگاه های اروپا شد. دی استفانو در سال ۱۹۲۶ در بوینوس آیرس متولد شد و تحت تعلیم پدرش مهارت های اولیه فوتبال را آموخت. او با تیم محلی بارانکاش شروع کرد و در هفده سالگی توسط مدیر باشگاه ریور پلات کشف شد و به این تیم پیوست. از آنجا که در یورپلات امکان خودنمایی چندانی نیافت به مدت یک سال در هوراکان به طور قرضی بازی کرد و در ۲۵ بازی ۱۰ گل برای این تیم به ثمر رساند.

در بازگشت به ریورپلات، دی استفانو در طی سه فصل برای تیمش ۴۹ گل به ثمر رساند و در سال ۱۹۴۷ با این تیم قهرمان آرژانتین شد. سپس راهی میلوناریوس یکی از باشگاه های کلمبیا شد و در طی پنج سال ۱۶۷ گل برای این تیم به ثمر رساند. به دنبال اخراج آرژانتین از فیفا، امکان ادامه فوتبال حرفه ای برایش ممکن نبود ،بنابراین راهی اسپانیا شد و به دنبال توافق مدیران میلوناریوس با رئال مادرید به این تیم پیوست. باشگاه بارسلونا که پیش از آن با ریورپلات بر سر انتقال دی استفانو به توافق رسیده بود جنجالی به راه انداخت که موجب دخالت فدراسیون فوتبال اسپانیا شد و مقرر گردید که دی استفانو یک سال برای رئال مادرید و سال دیگر برای بارسلونا بازی کند ولی وقتی مسئولان بارسلونا تمرین وی را دیند از سهم خود انصراف دادند. دی استفانو هنر خود را در اولین دیدار با بارسا به نمایش گذاشت و با چهار گلی که به ثمر رساند باعث پیروزی ۵-۰ رئال مادرید شد. در طی یازده فصل حضور این نابغه بزرگ، باشگاه رئال مادرید به هشت عنوان قهرمانی در لیگ اسپانیا دست یافت و پنج بار جام باشگاه های اروپا را فتح کرد. دی استفانو به عنوان یک مهاجم از مهارت های قابل توجهی برخوردار بود از جمله بازی با هر دو پا و همچنین قدرت بازی سازی و حتی شرکت در کارهای دفاعی.

یکی از بیادماندنی ترین بازی های او، فینال جام باشگاه های اروپا در سال ۱۹۶۰ بود که طی آن تیم اینتراخت فرانکورت با سه گل او و چهار گل فرانس پوشکاش ۷-۳ شکست خورد و رئال مادرید به پنجمین قهرمانی خود دست یافت. دی استفانو در سال های ۱۹۵۷ و ۱۹۵۹ عنوان برترین بازیکن اروپا را به دست آورد و پس از کناره گیری از رئال مادرید،در سال ۱۹۶۴ به اسپانول پیوست و دو فصل برای این بازی کرد تا بالاخره در سن ۴۰ سالگی کفش های خود را برای همیشه بیاویزد. دی استفانو در سالهای بعد به مربیگری روی آورد و با هدایت والنسیا این تیم را به مقام قهرمانی جام حذفی اسپانیا در سال ۱۹۷۹ رساند. مدتی هم سرمربی رئال مادرید بود و سپس سال ها به عنوان ریاست افتخاری این باشگاه در کنار تیم سابقش بوده است.