اعتبار فوتبال ما از بین می رود

تمام ماجراهای کمیته انتقالی فوتبال ایران حتی پس از انصراف محمد علی آبادی از حضور در انتخابات فدراسیون جای تعجب نداشته، زیرا در این کمیته صبر مفرط و نوعی بلاتکلیفی همیشه حاکم بوده و فوتبال ما متاسفانه به سبب محظوراتش و بسته بودن دست هایش پس از دخالت فیفا، هیچ راهی برای کنار گذاشتن اعضای کمیته انتقالی و سپردن کار به گروهی دیگر نداشته، زیرا این می توانسته است مخالفت آشکار ایران با قواعد فیفا به حساب آید و دردسرهای اضافه ای را برای ورزش ما ایجاد کند.

کمیته انتقالی ۱۵ ماه پیش با این نیت و هدف ایجاد و با نظر فیفا تشکیل شد که حل کننده سریع مشکل تعلیق و باز گرداندن فوتبال ما به حالت عادی باشد، اما هیچ توفیقی در این باره نداشته و به طرز خیره کننده ای اتلاف وقت کرده است. وقتی رییس سازمان تربیت بدنی ایران به خاطر مخالفت فیفا با کاندیداتوری او برای پست ریاست فدراسیون مجبور به کناره گیری از این پروسه شد، درمصاحبه ای گفت حالا که مشکل تشکیلاتی موجود در این خصوص حل شده و دیگر بهانه ای وجود ندارد، تکلیف فدراسیون و انتخابات آن و شناخت رییس جدید باید ظرف حداکثر سه هفته تعیین شود و با این که هنوز تاریخ ۱۹ دی برای انتخابات فدراسیون صادق و در دست اقدام است، اما مساله تشخیص و تعیین مربیان جدید تیم ملی آن قدر حساس و مهم هست که کمیته انتقالی قابلیت و امکان معطل کردن موضوع برای مدتی اضافی و قابل توجه را برای خود میسر ببیند و این اتفاقی است که افتاده است.

● احتمال و ترس

متاسفانه همیشه این احتمال و ترس وجود داشته که صبر بیش از حد ما برای برگزاری انتخابات و حالت بلاتکلیفی در فوتبال ما، حوصله فیفا را چنان سر ببرد که ما را یک بار دیگر و این مرتبه بسیار جدی تر تنبیه و تعلیق کند و اگر در مرتبه قبلی محبت و دخالت برخی سیاستمداران در موضوع باعث حل سریع تعلیق و بازگشت ایران به صحنه های بین المللی شد، این بار چنان چیزی هم حلال مشکلات نباشد.

این که چرا اعضای کمیته انتقالی این قدر «سرفرصت» و کند و بدون قاطعیت به مسایل و نیازهای این ورزش می پردازند و حلال مشکلات نیستند، چیزی است که واقعا پاسخی بر آن یافت نشده، ولی باید اذعان داشت که شرایط فعلی و هر چه که اینک بر سر فوتبال ما می رود، محصول و پیامد عملکردهای ناقص خودمان و سرسری گرفتن اوضاع و پرهیز از دقت و قانون مداری در ورزش ما بوده است.

وقتی چهار، پنج سال پیش اولین اخطارهای فیفا در خصوص لزوم تغییر اساسنامه فدراسیون فوتبال به دست سران فدراسیون رسید، همه چیز غیرجدی تلقی شد و حتی وقتی فدراسیون دادکان پس از مدتی تاخیر دریافت که بهتر است کاری صورت دهد، سازمان تربیت بدنی حرفش را جدی نگرفت و تلاش فیفا برای مستقل شدن فدراسیون های فوتبال کشورها را کوشش شخصی فدراسیون ایران در چنین راهی تلقی و در نتیجه با آن مخالفت کرد.

کش و قوس های فدراسیون و سازمان با حذف ایران از جام جهانی آلمان و سپس کنار گذاشتن قهری دادکان توسط سازمان طبق برخی تصورات پایان یافت، اما این فقط ظاهر قضیه بود و فیفا با متقاعد شدن در این خصوص که خلع دادکان محصول رویکردهای سیاسی و فرآیندی از این دست بوده (و این در تضاد با قواعد فیفا است) رسما وارد بازی شد و همه چیزهایی اتفاق افتاد که می دانیم و می دانید.

● گردش امور

از این جا بود که متاسفانه کمیته انتقالی را دیدیم و ماجراهای چند هفته ای، چند ماهه و قضایای چند ماهه، یک ساله و سه ماهه شد و حتی اگر ۱۹ دی ماه واقعا انتخابات فدراسیون برگزار و رییس جدید شناسایی شود، بعید است که تبعات و آثار کارهای کمیته انتقالی و به واقع قصورها و مسایلی که اتفاقات ۱۵ ماه اخیر را موجب شده است، به این زودی ها از صحنه و متن فوتبال ما خارج شود و ایرادهای حاصله منجمله در گردش امور فدراسیون و حرکت تیم ملی، تا مدتی طولانی ادامه نیابد. صحنه های پایانی جلسه روز یکشنبه کمیته انتقالی و اظهارات سخنگوی این نهاد همانی بود که پیشتر نیز دیده و شنیده بودیم و از رفت و آمد موهوم و خیالی و مربیان خارجی در ایران و احتمال انتخاب شان برای هدایت تیم ملی خبر می داد و از این که حتی اگر مربی ملی شناسایی نشود، لیست ۵۰ نفره تیم ملی به فیفا ارسال خواهد شد و ...

آیا این همه چیزی است که باید از سران فوتبال خود انتظار داشته باشیم و آیا این رفتار اعتبار فوتبال ما را به کلی محو نخواهد کرد؟

وصال روحانی