«نیمار» در تیررس باشگاه های متمول اروپا

در کمترین فاصله تا شروع مسابقات فوتبال جام ملت های امریکای جنوبی۲۰۱۱ در خاک آرژانتین, نیمار پدیده جدید و جوان برزیلی ها می گوید هرگونه صحبت درباره آینده اش را به بعد موکول کرده تا بتواند بر روی «کوپا» تمرکز نماید و آنجا با سله سائو به بهترین نتایج ممکن برسد

در کمترین فاصله تا شروع مسابقات فوتبال جام ملت‌های امریکای جنوبی۲۰۱۱ در خاک آرژانتین، نیمار پدیده جدید و جوان برزیلی‌ها می‌گوید هرگونه صحبت درباره آینده‌اش را به بعد موکول کرده تا بتواند بر روی «کوپا» تمرکز نماید و آنجا با سله‌سائو به بهترین نتایج ممکن برسد.

خواستاران درجه اول این مهاجم ۲۰ ساله و لاغراندام و فنی باشگاه سانتوز، دو باشگاه متمول چلسی انگلیس و رئال مادرید اسپانیا بوده‌اند اما کمتر باشگاه بزرگی را در اروپا می‌یابید که وی را نخواهد. نیمار با این دلگرمی به دوره جدید قدیمی‌ترین جام فوتبال ملی جهان گام می‌گذارد که به تازگی با سانتوز به افتخار فتح جام باشگاه‌های امریکای جنوبی (لیبرتادورس کاپ) نایل شده است. سانتوز در این راه در بازی رفت در خاک اروگوئه با تیم مشهور پنارول این کشور بدون گل مساوی کرد و سپس در دیدار برگشت در سائوپولو این حریف سرسخت را در مسابقه‌ای خشن که در پایان آن کار به کتک کاری زشت بازیکنان دو طرف کشیده شد، ۱-۲ شکست داد.

در زندگی کوتاه ورزشی نیمار، اینها شاید مهم‌ترین مسابقات بوده باشد اما او بزودی در آرژانتین دیدارهای مهمتری را تجربه خواهد کرد. در تیم ملی «جوان شده» برزیل بی‌شک نیمار یکی از بهترین‌ها به حساب می‌آید و با اینکه «روبینیو» ۲۷ ساله از آ.ث.میلان ایتالیا از نیمار بسیار پرتجربه‌تر است اما بازی فنی و سریع و غافلگیر کننده مهاجم سانتوز می‌تواند سلاح مؤثرتری برای زرد و آبی‌پوشان در مقام مقایسه با روبینیویی باشد که بازی‌اش بیش از حد برای همگان شناخته شده است. نیمار با پختگی مردانی بسیار مسن‌تر از خود می‌گوید: «در شرایط فعلی و در حالی که کشورم مهیای دفاع از عنوان قهرمانی هر دو دوره گذشته‌اش در کوپا می‌شود بی‌انصافی است اگر من فقط خودم را ببینم و به باشگاه بعدی‌ام فکر کنم. من باید فعلاً تمام توش و توان خود را مصروف تیم ملی برزیل کنم. از منظر باشگاهی نیز در حال حاضر من بازیکن سانتوز هستم و فقط به این تیم می‌اندیشم.»

● علایق ملی

نیمار سال پیش یک قرارداد کلان از سوی چلسی را رد کرد و قراردادش را با سانتوز تا تابستان ۲۰۱۴ تمدید کرد اما اینک همانقدر نسبت به رفتن به اروپا سرد و بی‌تفاوت نیست که سال پیش بود. او صرفاً ترجیح می‌دهد بحث و اقدام در این باره را به بعد از جام لیبرتادورس (که تمام شد) و کوپا آمه‌ریکا که در راه است و سه‌هفته طول می‌کشد، واگذار کند و تا چنان زمانی فقط به علایق ملی‌اش و تقویت سانتوز بپردازد.

لوئیس الوارو ریبی‌یرو رئیس باشگاه سانتوز که واقع‌بینی و صراحت کلامش در تضاد با رویکردهای نیمار و حرف‌های دوپهلوی اوست، می‌گوید: «بهتر است تعارف را کنار بگذاریم. اگر رئال مادرید ۶۵ میلیون دلاری را که ما در متن قرارداد آخرمان با نیمار به عنوان شرط جدایی وی آورده‌ایم بپردازد، نمی‌توانیم در برابر آن مقاومت کنیم و از این پول بگذریم. این مبلغی است که زندگی ما را احیا و سانتوز را بشدت تقویت خواهد کرد.»

● غیرقابل انکار

چلسی هم اخیراً به اطلاع ریبی یرو رسانده که قرارداد تازه‌ای را برای ارائه به طرف برزیلی تنظیم کرده و در انتظار جواب سران سانتوز است. دو طرف یک معامله ۷۰ میلیون دلاری را نوید داده‌اند که اگر تحقق یابد، نیمار تبدیل به سومین بازیکن گرانقیمت کنونی فوتبال جهان خواهد شد.

نیمار در گفت‌وگوهای جدید با اصحاب رسانه در کشور زادگاهش کوشیده است اهمیت و جذابیت لیگ‌های اروپایی را پشت برخی بدیهیات پنهان نگه دارد. وی گفته است: «این که در آینده چه می‌شود، معلوم نیست اما این موضوع مبرهن و غیرقابل انکار است که تا این مقطع از زندگی‌ام هرچه داشته‌ام، اهدایی سانتوز بوده است. خانواده‌ام نیز از این باشگاه راضی بوده‌اند و من از آغاز در صدد تغییر این وضعیت نبوده‌ام.

سانتوز از دیرباز به عنوان تیم په‌له شناخته شده، زیرا مروارید سیاه فوتبال برزیل و کاندیدای نخست عنوان برترین بازیکن تاریخ قسمت عمده عمر مفید ورزشی‌اش را در این باشگاه متعلق به ایالت سائوپولو برزیل گذراند و این باشگاه بعد از جدایی وی نزول کرد و فقط نسل روبینیو – دیه‌گو و رناتو در سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۴ و نسل نیمار در سه سال اخیر توانسته‌اند آن را احیا کنند و از نو بر تارک فوتبال برزیل بنشانند. در این میان بدیهی است که نیمار سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ را مانند روبینیوی سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۴ با په‌له قیاس کرده و انتظار کارهایی بس بزرگ را از او داشته باشند. سال پیش با مهارت‌های نیمار، سانتوز هم فاتح لیگ ایالت سائوپولو شد و هم جام حذفی برزیل را تصاحب کرد و قهرمانی هفته پیش در جام لیبرتادورس اثر عمده‌ای که داشت، حریص‌تر کردن خواستاران پرشمار نیمار برای استخدام او بود. از سال ۲۰۰۳ به این سو و از دوران جولان روبینیو و دیه‌گو در سانتوز برای اولین بار بود که تیم په‌له فینالیست جام باشگاه‌های امریکای جنوبی و در نهایت فاتح آن می‌شد.

● بحث داغ

بسیاری از تماشاگران در دو سه سال اخیر نیمار را روبینیوی جدید نامیده‌اند و آنها که رؤیایی‌تر هستند حتی تا به آن حد پیش رفته‌اند که نیمار را با «په‌له»ی بزرگ مقایسه کنند که معمولاً هیچکس از این قیاس‌ها سرفراز بیرون نیامده است. سالهای دور (۱۹۶۲ و ۶۳) سانتوز با جادوی په له در دو نوبت متوالی فاتح جام لیبرتادورس شد و تکرار آن رویداد توسط نیمار و نسل او در هفته گذشته، لاجرم بحث غیرمنطقی قیاس او با په‌له افسانه‌ای را داغ‌تر کرده است. اگر نیمار در این رقابت عبث بازنده‌ای قطعی باشد – که هست- لااقل این را می‌داند که واقعه فوق قیمت وی را نزد باشگاه‌های بزرگ آن سوی آب‌ها باز هم افزایش داده است.

منبع: Financial Times