شنبه, ۱۵ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 4 May, 2024
بی عدالتی در سفرهای درون شهری
۵/۲ میلیون خودرو در تهران در حال حركت هستند. این حركت تنها به واسطه بنزین و ارزانی آن ممكن شده است. شاید اگر بنزین گران تر می بود، اینقدر خودرو به درون شهر و خیابان هایش هجوم نمی برد. تنها در روزهای پایانی هفته گذشته و بر اساس آماری كه خبرگزاری مهر از مصرف سوخت در تهران اعلام كرده است، ۱۴ میلیون و ۳۰۰ لیتر بنزین در روز چهارشنبه مصرف شده است. بحث گران بودن یا ارزان بودن بنزین تقریبا به همان بحث مرغ اول به وجود آمد یا تخم مرغ تبدیل شده است، اما آنچه مسلم است اینكه، تنها ۵/۲ میلیون دارنده خودرو و خانواده هایشان از یارانه بنزین بهره می برند و مابقی جمعیت تهران كه به سبب نداشتن خودرو شخصی، به وسایل نقلیه عمومی پناه برده اند، حجم زیادی از وقت و پول خود را بابت بی بهر گی از خودرو شخصی از دست می دهند و در عین حال از یارانه بنزین و ارزانی آن بی نصیب می مانند!بنابراین عملا ما در شهرهایمان از یك بی عدالتی مزمن رنج می بریم، كما اینكه نمی توانیم در شرایطی كه خود تولیدكننده نفت و بنزین هستیم از این مزیت بی بهره بمانیم كه همچون شهروندان كشورهای خریدار این ماده سوختی از آن استفاده كنیم. آنچه از پرداختن به این بحث مرغ ابتدا به وجود آمد یا تخم مرغ حاصل می شود اینكه، نه ارزانی بنزین و دستیابی آسان به خودرو مسبب این فاجعه است و نه با گران كردن بنزین می توان مردم را از خرید وسیله نقلیه شخصی و استفاده از آن بازداشت.آنچه از این بحث به ذهن می رسد و می توان آن را مبنای یك نتیجه گیری قرار داد، اینكه در عمل مدیریت كلان كشور بدرستی نتوانسته عدالت را در زمینه حمل و نقل برقرار كند. اگر كسی درآمد بالایی داشته باشد، می تواند هم از یارانه بنزین بهره ببرد و هم از روش های حمل و نقل و بهینه. مثلا كسی كه بتواند خودرو شخصی داشته باشد، حتما می تواند از هواپیما یا قطار لوكس هم بهره ببرد، اما دیگرانی كه ندارند چه؟ البته منظور این نیست كه هر كس كه با توجه به تخصص خود حقوق اندكی می گیرد با كسی كه نسبت به تخصصش حقوق مناسب می گیرد، مساوی از امكانات بهره ببرند، اما نكته اینجاست كه اگر كسی از موهبت داشتن خودرو شخصی و تنظیم زمان خود به وسیله آن برخوردار نیست و باید ازوسایل همگانی استفاده كند، در حمل و نقل حتی حق نشستن روی صندلی را هم نداشته باشد! نگاهی به حمل و نقل درون شهری بویژه اتوبوس ها نشان می دهد كه مسافران اتوبوس های واحد نه تنها بر صندلی نمی نشینند، بلكه در طول مسیر كه بین نیم ساعت یا یك ساعت و نیم كه وقتشان را در آن سپری می كنند باید گرما، كمی هوای نامطبوع به سبب تراكم جمعیت و بسیاری مشكلات دیگر را هم متحمل شوند.بنابراین می توان دریافت كه اگر مدیریت كلان جامعه با توزیع و تنظیم بهتر منابع، شرایط استفاده از وسایل نقلیه عمومی را بهبود می بخشید، دست كم آسیب كمتری هم به آنهایی می رسید كه توان داشتن خودرو شخصی را ندارند. شاید در این حالت عدالت اجتماعی و حقوق شهروندی بیشتر تحقق می یافت.
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
دولت سیستان و بلوچستان حسین امیرعبداللهیان مجلس شورای اسلامی شورای نگهبان افغانستان انتخابات حسن روحانی حجاب دولت سیزدهم امیرعبداللهیان مجلس
سیل ایران هواشناسی تهران شهرداری تهران سازمان هواشناسی باران آتش سوزی یسنا فضای مجازی هلال احمر قوه قضاییه
خودرو قیمت خودرو قیمت دلار مسکن بانک مرکزی قیمت طلا تورم دلار ارز بازار خودرو حقوق بازنشستگان ایران خودرو
صدا و سیما مسعود اسکویی سوئد مهران غفوریان بی بی سی موسیقی تلویزیون ساواک صداوسیما سریال سینمای ایران تبلیغات
رژیم صهیونیستی فلسطین جنگ غزه حماس روسیه آمریکا ترکیه اوکراین انگلیس نوار غزه ایالات متحده آمریکا اتحادیه اروپا
فوتبال پرسپولیس استقلال سپاهان لیگ برتر باشگاه پرسپولیس باشگاه استقلال علی خطیر بازی جواد نکونام تراکتور لیگ قهرمانان اروپا
اینستاگرام آیفون اپل ناسا صاعقه موبایل گوگل تلفن همراه
استرس کبد چرب فشار خون گرما