جایگاه آموزش در شعارهای انتخاباتی نامزدهای ریاست جمهوری کجاست

موضوع مهم آموزش وپرورش در مناظره های انتخاباتی و در برنامه های تبلیغاتی عمومی کاندیدها که از صداوسیما پخش شد, خیلی شکافته نشده است علت اصلی موضوع این است که شرایط عمومی و رفاهی در جامعه به گونه ای است که بیشترین میزان انتظارات مردم و جامعه رأی دهنده بخش اکثریت جامعه رأی دهنده انتظارات معیشتی از نامزدهاست یا حداقل نامزدها این گونه فکر می کنند

موضوع مهم آموزش وپرورش در مناظره های انتخاباتی و در برنامه های تبلیغاتی عمومی کاندیدها که از صداوسیما پخش شد، خیلی شکافته نشده است. علت اصلی موضوع این است که شرایط عمومی و رفاهی در جامعه به گونه ای است که بیشترین میزان انتظارات مردم و جامعه رأی دهنده (بخش اکثریت جامعه رأی دهنده) انتظارات معیشتی از نامزدهاست یا حداقل نامزدها این گونه فکر می کنند. از اینکه برخی نامزدها صرفا بحث شان این است که چقدر یارانه می دهند یا چگونه پول را توزیع می کنند و در اعداد ایجاد اشتغال با هم رقابت دارند یا مرتب شعار فقر و فلاکت می دهند، می توان دریافت ایشان چه جامعه مخاطبی را هدف گرفته اند. طبیعتا این نوع شعارها، جامعه تحصیل کرده را ارضا نمی کند، بلکه آنها را سرخورده می کند. این روش یک چرخه معیوب است. به این ترتیب که ما هر دوره ای که پیش برویم باید انتظار داشته باشیم کاندیداها بیشتر شعارهای معیشتی بدهند و کمتر شعارهای توسعه ای داشته باشند. بدین ترتیب حاصل چنین انتخابی بعد از انتخابات برای خودش تعهداتی براساس آن شعارها ایجاد کرده و وعده هایی داده است که می خواهد آنها را محقق کند. البته وظیفه دولت این است که شرایط ایجاد اشتغال را فراهم کند و از اقشار آسیب پذیر حمایت کند اما ناگزیر چنان تمرکزی در دوره چهارساله در این بخش ها به وجود می آورند که آموزش مثل همیشه فدا می شود و چون فدا می شود سطح آگاهی عمومی جامعه تا چهار سال بعد هم افزایش قابل قبولی پیدا نمی کند. بنابراین باز هم وعده های نان و شغل سکه رایج انتخابات پس از آن خواهد بود. با این شیوه نمی توان گام هایی جدی در اصلاح نظام آموزشی برداشت و این درحالی است که آموزش سنگ بنای توسعه درازمدت و توسعه باثبات است. اگر می خواهیم جامعه را از وضعیت فلاکت و سختی معیشت خارج کنیم باید آن را توانمند کنیم. اگر بخواهیم توانمندی ها را پرورش دهیم باید مهارت افزایی داشته باشیم و برای این مسئله باید آموزش داد.

یک نکته را باید در نظر گرفت؛ چون در فضای عمومی مناظره ها و مدت فشرده و کوتاه رقابت، خیلی از تفکرات و برنامه های بنیادین کاندیداها مجال کالبدشکافی و طرح بحث ندارند ازاین رو باید به کارنامه های آنها توجه کنیم؛ کسی که کارنامه در تقویت و تلاش برای بهترشدن نظام آموزشی دارد و رویکردش یک رویکرد آموزش محور است و جامعه را به سمت رواداری و خروج از تعصبات ببرد. فردی که نگاهش این است که افراد در تعامل با جامعه و فراهم بودن مجاری یادگیری قرار گیرند البته این مجاری فقط معلم و چارچوب درس و مدرسه نیست. دسترسی به فضای مجازی برای شهروندان و میزان گسترش آن از شهرها به روستاها، برقراری آموزش باکیفیت به اقوام دوزبانه، رسمیت دادن به زبان مادری اقوام و ترویج آن از جمله مواردی است که باید با ذره بین در کارنامه کاندیداها جست وجو کرد یا در بیان و گفتارشان و سوابق شان به دست آورد. در این صورت هرکدام از کاندیداهایی که در این زمینه ها کارنامه ای دارند طبیعی است برای آموزش وپرورش می توانند تأثیرگذار باشند و کسانی که خلاف این مسیر حرکت کرده اند نکته منفی در کارنامه شان است.

پدرام سلطانی.نایب رئیس اتاق بازرگانی ایران