بررسی كوتاه شهرك های تخلیه شده غزه توسط اسرائیل

در پایان دهه هشتاد «ایجاد آلون» رئیس كمیته وزارتی امور شهرك نشینان صهیونیست، نقشه شهرك های جدید را با حمایت دولت تصویب و ۳۰ شهرك را از سال های ۱۹۶۷ الی ۱۹۸۶ م در این منطقه تأسیس كرد و ۵۰۰۰ یهودی را در بخش های شرقی كرانه باختری جای داد.با تشكیل حكومت «لیكود» به ریاست «مناخیم بگین» نامبرده سیاست «ادغام» را با بنای شهرك ها در ارتفاعات و اطراف شهرهای فلسطین نشین، در پیش گرفت و ده ها شهرك دیگر را به منظور جلوگیری از تقسیم سرزمینی و تحقق سیاست «دو دولت برای دو ملت» تأسیس كرد. سال های بعد این شهرك ها به عنوان موانع اساسی تحقق صلح و تشكیل دولت فلسطینی و باز شدن مرزهای دو طرف، نقش خویش را به نفع این رژیم بازی كردند.از سال ۱۹۶۷ به این طرف، اسرائیل با اجرای سیاست شهرك سازی توانست در مدتی بسیار كوتاه، اهداف استراتژیك فراوانی را در زمینه های سیاسی، اقتصادی به دست بیاورد و با تضعیف شدید فلسطینی ها در زمینه های مختلف و اعمال محدودیت های فراوان، منافع فراوانی را برای خود تأمین كند و موانع سختی در برابر دشمن استراتژیك خود یعنی مصر ایجاد كرد.اسرائیل با ساخت شهرك ها تحت عنوان حمایت از شهرك نشینان به دولت خویش رسمیت بخشید و با پیشرفت های اقتصادی در زمینه های صنعتی و كشاورزی، بازار سودآوری را با استخدام ارزان كشاورزان فلسطینی، برای خویش ایجاد كرد.

مهمترین این شهرك ها عبارتند از:

شهرك «ایلی سینای»

در سال ۱۹۸۳ م به دنبال امضاء معاهده كمپ دیوید بین دولت مصر و اسرائیل، حزب لیكود، شهرك نشینان اسرائیلی «صحرای سینا» به ۱ كیلومتری ساحل غزه و ۵/۱ كیلومتری «عسقلان» انتقال داده و اسكان داد.

شهرك «دوغیت»

در ۱۹۸۲ م در ۲ كیلومتری شمال غزه و ۱ كیلومتری دریا توسط «لیكود» تأسیس شد.

شهرك «نیستر خرانی»

در سال ۱۹۷۳ در ۲ كیلومتری دریا بین دیرالبلح و خان یونس، این شهرك «مذهبی _ زراعی» با ۱۸۰ خانوار تأسیس یافت.

شهرك «جانی تال»

در سال ۱۹۷۹ در ۵/۱ كیلومتری شهرك «قطیف» و ۲ كیلومتی خان یونس شهرك «مذهبی _ كارگری» با ۶۵ خانوار برای استقرار خانواده نیروهای ارتش و یگان های «ناحال» تأسیس شد و به زراعت سبزیجات، گل، نهال و كارگری مشغول می پرداختند.

شهرك «قطیف»

در سال ۱۹۸۵ در ۲ كیلومتری دریا و نزدیك

خان یونس توسط ۷۰ خانوار از داوطلبان جوان، بنا گردید و به زراعت می پردازند.

شهرك «نافیه دكالیم»

در ۱۹۸۳ در ۵/۱ كیلومتری دریا و ۱ كیلومتری جنوب غزه، با ۵۰۰ خانوار بر روی منطقه رملی در كنار ساحل بنا شد. این شهرك از بزرگترین شهرك های مجموعه «غوش قطیف» و مركز این مجموعه است.

شهرك «جدید»

در ۱۹۸۲ در ۵/۲ كم دریا و جنوب پادگان

خان یونس، شهرك مذهبی پیروان تورات «اتباع عكیفا» با ۶۰ خانوار بنا شد و بیشتر آنها كارگر هستند.

این شهرك دارای ۲۰ خانوار بود كه ساكنانش وابسته به حركت «امانا» بودند و به پرورش و صید ماهی و كشاورزی اشتغال داشتند.

شهرك «نیسانیست»

در سال ۱۹۸۴ با تبدیل پادگان یگان «ناحال» به شهرك توسط لیكود در ۵ كیلومتری ساحل و ۵/۱ كیلومتری مرز شمالی غزه با ۳۰۰ خانوار تأسیس شد و بزرگترین شهرك به حساب می آید.

شهرك «نتساریم»

در سال ۱۹۷۲ در ۱ كیلومتری دریا و ۴ كیلومتری شهر غزه با ۶۰۰ خانوار توسط حزب «كارگر» تأسیس شد.

شهرك «كفر داروم»

ابتدا در سال ۱۹۶۷ و سپس در سال ۱۹۷۰ در ۵۰۰ متری شهر دیرالبلح و ۳ كیلومتری دریا توسط حزب «كارگر» تأسیس شد.

شهرك «جان اور»

در ۱۹۸۳ در ۲ كیلومتری دریا و ۴ كم جنوب غزه، شهرك «كارگری _ مذهبی» عضو اتحادیه شهرك نشینان «كارگران شرقی» بنا شد. این شهرك دارای ۲۷۰ خانوار سكنه و ۶۰ آپارتمان است.

شهرك «بدولح»

در سال ۱۹۸۶ در ۵/۲ كم دریا و ۵/۳ كم جنوب غزه، شهرك نشینان صحرای نقب را كه عضو «اتحادیه شهرك نشینان كارگران شرقی» بودند و پیرو «ابناء عكفیا» به حساب می آمدند، به این منطقه كوچاندند و اسكان دادند. این شهرك ۳۳ خانوار جمعیت داشتند كه به زراعت و صادرات مشغول بودند.

شهرك «بنی عتصمون»

در ۱۹۸۲ در ۳ كیلومتری دریا و ۳ كیلومتری مرز مصر شهرك نشینان سینا توسط لیكود به این منطقه انتقال داده شدند و دارای ۷۰ خانوار متعصب مذهبی هستند.

شهرك «بات سادیه»

در ۱۹۸۹ در ۲ كیلومتری دریا و ۲ كیلومتری مرز مصر با ۲۵ خانوار و ۳۰ آپارتمان توسط دو حزب «لیكود و كار» تأسیس شد.

شهرك «شیو» - یاكال

در ۱۹۸۰ محل پادگان ارتش و سپس در سال ۲۰۰۱ در ۲ كیلومتری دریا و نزدیك شهرك «قطیف» و «نیتسر خرانی» به عنوان شهرك صنعتی تأسیس شد.

شهرك موراچ

در ۱۹۸۳ در ۶ كیلومتری دریا و در مسیر رفح _ غزه با ۲۹ خانوار از پادگان یگان «ناحال» تبدیل توسط حزب كارگر به شهرك صهیونیست نشین شد.

شهرك «رفیح یام»

در ۱۹۸۴ م در ۵/۱ كیلومتری دریا و در مرز مصر با ۲۵ خانوار توسط لیكود برای خانواده های جوان براساس بهره برداری از كشاورزی صنعتی تأسیس شد.

شهرك «كفر یام»

در ۱۹۸۳ در مرز مصر و غزه و مسلط به جاده ساحلی و منطقه «مواصی» توسط حركت «امانا» و زیر نظر «لیكود» با ۴ خانوار تأسیس شد.