دردسرهای کابوس شبانه

پژوهشگران علوم پزشکی می‌گویند نتایج بررسی‌های صورت گرفته بر روی ۸۰ کودک ۴تا۶ ساله نشان داده است که دیدن کابوس‌های شبانه موجب می‌شود تا اطفال نتوانند تخیل را از واقعیت تفکیک کنند.

پژوهشگران علوم پزشکی می‌گویند نتایج بررسی‌های صورت گرفته بر روی ۸۰ کودک ۴تا۶ ساله نشان داده است که دیدن کابوس‌های شبانه موجب می‌شود تا اطفال نتوانند تخیل را از واقعیت تفکیک کنند. ترس‌های کودکان شامل ترس از اشیاء و حیواناتی مثل مار، ترس از طبیعت، ترس از طوفان، رعد و برق و صداهای مهیب، ترس از تنهایی، مرگ، میکروب، سرزنش شدن و مورد تنبیه قرار گرفتن است. اما کابوس‌ها رویاهای ترسناک هستند. بیشتر کودکان هر چند وقت یکبار ممکن است آن را تجربه کنند. بیشتر کابوس‌ها در اواخر دوره خواب (معمولا بین ۴ تا ۶ صبح) رخ می‌دهند.

در این مطالعه کودکان مبتلا به ترس‌های شدید شبانه با ۳۲ کودک سالم مقایسه شدند. نتایج آزمایش‌ها تایید کرد کودکانی که دچار ترس‌های شدید شبانه هستند در مقایسه با کودکان سالم برای تمایز بین خیال و واقعیت خیلی بیشتر دچار مشکل می‌شوند و تفکیک این دو برای آنها بسیار دشوارتر است. این مشکل در کودکان کم سن تر و کوچکتر به مراتب شدیدتر است در نتیجه افزایش سن در بهبود این اختلال تاثیر دارد. در واقع هر قدر کودک مرز بین خیال و واقعیت را کمتر درک کند، به احتمال بیشتری دچار ترس‌های شدید شبانه می‌شود. محققین می‌گویند وجود والدین ترسو و یا حضور فردی ترسو در خانواده یا احتیاط و محافظه کاری بیش ازحد والدین یکی از علل گرایش کودک به این رفتار محسوب می‌شود. حوادث غم انگیز زندگی کودک هم در این زمینه بی تاثیر نیست. همچنین تنبیه کودک در منزل آن هم با شدت زیاد و تهدید او از جانب دوستان و همبازی‌ها و ترس و وحشت از مدرسه این معضل را دامن می‌زند.