ناخنک چیست؟

ناخنک(تریژیوم), رشد بافت همبند همراه با بافت عروقی است که قرنیه (لایه شفاف جلوی چشم) را مورد تهاجم قرار می دهد. ناخنک در واقع فرایندی غیرطبیعی است که طی آن ملتحمه (غشایی که سفیدی چشم را می پوشاند) به روی قرنیه رشد میکند.

ناخنک(تریژیوم), رشد بافت همبند همراه با بافت عروقی است که قرنیه (لایه شفاف جلوی چشم) را مورد تهاجم قرار می دهد. ناخنک در واقع فرایندی غیرطبیعی است که طی آن ملتحمه (غشایی که سفیدی چشم را می پوشاند) به روی قرنیه رشد میکند. ناخنک می تواند کوچک باشد یا این که به اندازه ای رشد نماید که با بینایی تداخل پیدا کند.

علت ناخنک چیست؟

علت دقیق آن به خوبی شناخته نشده است. ناخنک اغلب در افرادی که بسیاری از وقت خود را خارج از منزل سپری می کنند، به ویژه در آب و هوای آفتابی, روی می دهد. به نظر می رسد که قرار گرفتن در معرض نور آفتاب به ویژه پرتو فرابنفش به مدت طولانی، خشکی و غبار نقش مهمی در ایجاد این بیماری داشته باشند.

ناخنک چگونه درمان می شود؟

اگر ناخنک قرمز و ملتهب شود می توان از قطره و پماد چشمی ضدالتهاب استفاده نمود تا میزان التهاب کاهش یابد. در موارد زیر می توان ناخنک را به روش جراحی برداشت:

ناخنک به اندازه ای بزرگ شده باشد که باعث بسته شدن مسیر بینایی گردد.

در اثر رشد روی قرنیه، ایجاد آستیگماتیسم با درجه بالا نماید.

نمای ظاهری ناخوشایندی داشته باشد.

ناخنک, با وجود جراحی مناسب, ممکن است (به ویژه در افراد جوان) عود نماید. گاهی برای جلوگیری از عود ناخنک, از پرتودرمانی سطحی یا داروهای خاصی در حین عمل و یا پیوند ملتحمه از قسمت سالم بر روی منطقه¬ای که ناخنک برداشته شده است، استفاده می شود. محافظت چشم ها از میزان بیش از حد پرتو فرابنفش با استفاده از عینک های آفتابی مناسب و جلوگیری از خشکی چشم و رسیدن غبار به آن نیز ممکن است مفید باشد.