شکر نعمتهای الهی

هشام بن احمر می گوید: همراه امام کاظم(ع) بودم. آن حضرت سوار بر مرکب بود و با هم در بیرون شهر مدینه حرکت می کردیم، ناگاه دیدم آن حضرت از بالای مرکب زانو خم کرد و پیاده شد، به سجده افتاد …

هشام بن احمر می گوید: همراه امام کاظم(ع) بودم. آن حضرت سوار بر مرکب بود و با هم در بیرون شهر مدینه حرکت می کردیم، ناگاه دیدم آن حضرت از بالای مرکب زانو خم کرد و پیاده شد، به سجده افتاد و سجده طولانی کرد.

سپس سربلند نمود، از او پرسیدم: «قربانت گردم چرا سجده طولانی نمودید؟» آن حضرت فرمود: هنگام حرکت به یاد نعمتی افتادم که خداوند به من عطا فرموده است و خواستم خدا را به خاطر آن نعمت سجده کنم و در حال سجده از او تشکر و سپاس نمایم۱.

۱- اصول کافی، ج۲، ص ۹۸