باور كردن این تعلل سخت است

از امروز فقط ۳۵ روز تا شروع مسابقات قهرمانی بزرگسالان جهان در باكو باقی مانده ۳۵ روزی كه مثل برق و باد خواهد گذشت و آن وقت باید ۱۴ كشتی گیر آزاد و فرنگی كارمان را با دوبنده های منقش به نام ایران به روی تشك های سالن حیدر علی اف بفرستیم تا شاهد پیكار آنها با نخبگان كشتی دنیا باشیم

از امروز فقط ۳۵ روز تا شروع مسابقات قهرمانی بزرگسالان جهان در باكو باقی مانده ۳۵ روزی كه مثل برق و باد خواهد گذشت و آن وقت باید ۱۴ كشتی گیر آزاد و فرنگی كارمان را با دوبنده های منقش به نام ایران به روی تشك های سالن حیدر علی اف بفرستیم تا شاهد پیكار آنها با نخبگان كشتی دنیا باشیم.

روس ها، ترك ها، كوبایی ها، امریكایی ها، قزاق ها، قرقیزها، ازبكی ها و ... همه مثل ما مهیای حضور در آوردگاه جهانی می شوند و اهمیت این مسابقات برای همه آنها همچون ما حیاتی است و همه می خواهند از اولین كارزار توزیع سهمیه المپیك، تیم خود را برای بازیهای ۲۰۰۸ پكن ببندند. تا اینجا روی كاغذ همه چیز مساوی است و اگر كاری به نتایج احتمالی و ستارگان حاضر در تیم های مختلف دنیا هم نداشته باشیم شرایط برای همه تیم ها یكسان است و هر كشوری به اندازه كافی فرصت برای آماده سازی داشته و به فراخور اهمیت و توجه به كشتی برای مدال آوری در باكو سرمایه گذاری كرده اند اما یك فرق عمده میان ما به عنوان یكی از مدعیان كشتی جهان با كشورهای صاحبنام كشتی بوده و هست و آن مشكلی است كه حتی با حضور علیرضا حیدری هم حل نشد و همچنان پابرجا است.

معضلی كه بارها شخص علیرضا حیدری را آزار داده و باعث ركورد او شده است. دلهره عذاب آور دوبنده تیم ملی كه متأسفانه همچنان بر اردوی تیم ملی كشتی حكمفرما است و شاید به جرأت و قوت بتوان گفت فقط مرادمحمدی در ۶۰ كیلوگرم و فردین معصومی در ۱۲۰ كیلوگرم با خیال راحت تمرین می كنند و مطمئن هستند كه در باكو روی تشك خواهند رفت. گویا فراموش شده كه فقط ۳۵ روز تا مسابقات جهانی فاصله داریم و انگار هیچ كس نگران تكلیف ۵ وزن باقیمانده نیست. كسی برای انتخاب ۵ ملی پوش دیگر تیم ملی اصرار و پافشاری ندارد و اینجاست كه شایعات جامه تحقق به خود می گیرد و هر عقل سلیمی دچار این شبهه می شود كه شاید حیدری و برزگر قبلاً تیم خود را بسته اند و تمام این تأخیر و تعلل ها، بازی ساده ای برای راضی نگه داشتن سایر مدعیان و اجرای نمایش قانونمندی در انتخاب اعضای تیم ملی كشتی است.

واقعیت این است كه گره انتخاب تیم ملی كشتی آزاد با دستان همین آقایان كورتر شد و همانطور كه بارها و بارها كارشناسان در رسانه های مختلف به مردان فنی اخطار داده بودند اما باز هم لقمه ساده و راحت الحلقوم انتخاب دور سر آقایان با دستان خودشان چرخید و كار دشوارتر شد.

متأسفانه این معضل و مشكل منحصر به امسال نبوده و نیست و در سال های گذشته حداقل طی ۴ سال اخیر كشتی ما با این سردرگمی در فاصله اندك با مسابقات جهانی روبرو بوده است.

سال ۲۰۰۳ و در زمان حضور محسن فرح وشی و درست در موقعیتی كه تیم ما مثل امسال در آستانه المپیك قرار داشت برای انتخاب تیم ملی كشتی آزاد اعزامی به مسابقات جهانی نیویورك دچار مشكل شدیم و در وزن ۷۴ و ۸۴ كیلوگرم كار انتخاب سخت و سخت تر شد تا اینكه حضور مجید خدایی در تركیب تیم ملی فقط در فاصله ۲ هفته تا اعزام به مسابقات مشخص شد.

سال ۲۰۰۴ و در آستانه المپیك آتن درست جایی كه همین منصور برزگر حرف اول و آخر را در مورد انتخاب اعضای تیم ملی می زد دردسرهای زیادی برای انتخاب ملی پوش وزن ۶۶ و ۷۴ كیلوگرم به وجود آمد و خوب به یاد می آورم مسابقات جام اوماخانوف همان سال را كه محمدرضا طالقانی تلفنی از تهران با علیرضا دبیر در روسیه صحبت می كرد و هیاهویی كه برای انتخاب بین دبیر و بذری بر ۶۶ كیلوگرم سایه افكنده بود.

سال ۲۰۰۵ و در آستانه مسابقات جهانی مجارستان و مربیگری غلامرضا محمدی، عسگری محمدیان، امیر توكلیان و محسن كاوه هم در مورد وزن ۵۵ و ۶۶ و ۹۶ كیلوگرم تا آخرین لحظات تردید و دودلی وجود داشت و مثل گذشته انتخاب تیم ملی كشتی ایران رنگ و بوی قانون به خود ندید.

سال گذشته هم وقتی منصور برزگر باز هم در اولین سال حضور محمدرضا یزدانی خرم عهده دار مسؤولیت تیم ملی كشتی آزاد شد باز هم تیم ما در اوزانی مثل ۵۵ و ۶۶ نتوانست انتخاب خوبی را تجربه كند و همین شد كه با فاصله قابل توجهی نسبت به روس ها در جایگاه نایب قهرمانی ایستاد.

و اما امسال، این بار هم قصه همان قصه پرغصه است و تأسف فراوان كه این بار قربانی اصلی این بی برنامگی علیرضا حیدری خواهد بود. تیم ملی كشتی آزادها قرار است ۵ شهریورماه انتخاب شود و مدت هاست كه وعده ۵ شهریور همچون تابوی نحس و عذاب آوری مثل خوره به جان كشتی گیران ما افتاده؟ و كشتی گیری كه قرار است با دل شیر و شجاعت وافر روی تشك برود و دمار از روزگار نخبگان كشتی بلد دنیا دربیاورد هنوز نمی داند كه آیا اصلاً او ملی پوش خواهد شد یا نه؟

چندین و چندبار اشاره كردیم كه روس ها تیم خود را تقریباً یك ماه پیش بسته اند و امریكایی ها هم فقط در یك وزن دچار مشكل شدند كه اواخر هفته گذشته خیلی بی سر و صدا و با انجام یك مسابقه انتخابی، كار را تمام كردند و دوبنده تیم ملی در ۶۰ كیلوگرم را زادیك سپردند.

واقعاً انتخاب تیم ملی اینقدر سخت و دشوار است؟ و آیا مردان پرستاره كشتی كه حالا در صدر كادر فنی تصمیمات مهم و اساسی می گیرند نمی توانند مثل امریكایی ها خیلی ساده و سریع تكلیف یاسر خالپور در ۵۵ كیلوگرم را مشخص كنند؟

مگر نه اینكه به هر حال در این وزن یك كشتی گیر از كشورمان شركت خواهد كرد و مگر جز این است كه به واسطه پشتوانه سازی بسیار بسیار فراوان و ثمربخش فدراسیون كشتی هیچ مهره جدید و باكلاسی نداریم تا رو كنیم و مثل بسیك كودخوف روسی، همه را غافلگیر كنیم. با دقت كه نگاه كنیم به جز تقی داداشی، مهرداد حدادی، یاسر خالپور و عباس دباغی و حتی بابك نورزاد یا محمدرضایی مهره صاحبنام دیگری در وزن اول نداریم كه از این بین هم تكلیف برخی كاملاً مشخص است و نهایتاً كار به ۳-۲ نام خواهد رسید ولی با این وجود باز هم انتخاب ملی پوش امروز و فردا می شود و ضرب المثل از این ستون به آن ستون فرج است مصداق خنده داری برای این وضعیت كشتی پیدا می كند.

حیدری امروز راهی را می رود كه قطعاً ۵۰ روز دیگر به خاطر همین اشتباهات، پشیمان خواهد شد حتی اگر این تعلل یك تاكتیك فنی هم باشد اما به خاطر تأثیر روحی فراوانی كه روی منتخبان تیم ملی و سایر حاضران در اردو خواهد داشت، ضربه جبران ناپذیر به پیكره تیم وارد خواهد كرد.

مجید حاتمی